ปัจจุบันอายุ 25 ค่ะ,,,ที่บ้านมีกิจการเล็กๆของครอบครัวค่ะ (พวกเครื่องประดับ)
รายได้ประมาณ หลักแสนต่อเดือนค่ะ
เงินสดมีไม่มากค่ะเพราะหมุนอยู่ในกิจการซะส่วนใหญ่ค่ะ
และเอาเงินบางส่วนไปซื้อพวกฉลากออมสินไว้บ้างค่ะ(เป็นประเภทรับความเสี่ยงได้น้อยอ่ะค่ะ)
ที่บ้านเป็นครอบครัวไม่ฟุ้งเฟ้อค่ะ อยู่ง่ายกินง่าย อยู่ตจว.ค่ะ ตอนนี้เหลือน้องสาวที่กำลังเรียน ป.ตรีอีกหนึ่งคน
ปัจจุบันพ่อแม่ยังทำกิจการอยู่ค่ะ แต่คนหลักๆที่ดูแลกิจการคือพี่ชาย (พ่อวางมือลงเยอะ)
ส่วนเราก็ช่วยอยู่ด้วยค่ะ จบมาก็ช่วยที่บ้านเลย ยังไม่ได้หางานทำค่ะ
ปัญหาตอนนี้คือ
1.รู้สึกว่าตัวเราเองยังไม่สามารถขับเคลื่อนหรือพัฒนากิจการให้ใหญ่โตขึ้นได้
อยากขยับขยายสาขา แต่ปัจจุบันยังไปไม่ถึงไหนเลยค่ะ มีปัญหาเรื่องเงินทุนด้วยค่ะ
เพราะเงินทุนส่วนใหญ่ต้องถูกนำไปหมุนอยู่ในกิจการหลักของครอบครัวค่ะ ซึ่งถ้าจะลงทุนเปิดสาขาอีก
ต้องใช้เงินทุนสูงค่ะ (ใครตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันบ้างคะ)
2.รู้สึกว่าตัวเองยังตั้งตัวไม่ได้ บางทีเห็นเพื่อนหลายๆคนมีกิจการของตัวเอง ทำงานบริษัทฝรั่งเงินเดือนสูงๆ
ก็มักจะแอบเอามาเปรียบเทียบกับตัวเองที่เหมือนจะย่ำอยู่กับที่ ยังไม่ก้าวหน้าเหมือนคนอื่น (ใครเคยผ่านช่วงชีวิตแบบนี้มั้ยคะ ปรับวิธีคิดยังไงให้ผ่านไปได้คะ)
3.ตอนนี้นอกจากงานขายของที่บ้านแล้ว อย่างอื่นก็ยังไม่เคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยค่ะ
ลองถามตัวเองดูหลายครั้งว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร แต่ความคิดก็ยังวนไปเวียนมา ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร
อยากทำธุรกิจอื่นๆ อยากสมัครงาน แต่ก็ยังมองว่าไม่มีอะไรดีไปกว่างานที่บ้าน เลยสับสนมากค่ะ
ใจนึงก็อยากหารายได้ให้ครอบครัวอีกทางหนึ่ง อีกใจก็ชอบงานที่บ้าน(แต่จริงๆงานที่บ้านแค่พี่ชายคนเดียวก็เอาอยู่ค่ะ เราไปช่วยเหมือนไปช่วยให้งานเกิดประสิทธิภาพอีกแค่สิบเปอร์เซนต์ เลยรู้สึกว่าช่วยงานได้น้อยอ่ะค่ะ ซึ่งถ้าเราขยับขยายกิจการเราจะหาเงินได้สองช่องทาง แต่ก็อย่างที่บอกอ่ะค่ะ จะขยายกิจการต้องใช้เงินทุนสูงจริงๆ )
เหมือนเข้ามาขอที่ระบายหน่อยนะคะ ใครมีความคิดเห็น คำชี้แนะ อบรม ตักเตือน ฯลฯ เชิญได้เลยค่ะ ยินดีน้อมรับค่ะ
ยังไม่เป็นโล้เป็นพายเลยใช่มั้ยคะ T.T ใครอายุ 25 เท่าเรา ตอนนี้ไปไกลกันถึงดาวไหนแล้วคะ อิอิ
รู้ดีค่ะว่าคนเราพื้นฐานชีวิตต่างกันไม่ควรเอามาเปรียบกัน แต่จากตอนนี้ที่เราประเมินตัวเอง รู้สึกว่าเราต่ำกว่ามาตรฐานมากๆค่ะ ฮือๆ
ขอความเห็นค่ะ,,,จากวัยรุ่นที่ยังไม่เป็นโล้เป็นพาย
รายได้ประมาณ หลักแสนต่อเดือนค่ะ
เงินสดมีไม่มากค่ะเพราะหมุนอยู่ในกิจการซะส่วนใหญ่ค่ะ
และเอาเงินบางส่วนไปซื้อพวกฉลากออมสินไว้บ้างค่ะ(เป็นประเภทรับความเสี่ยงได้น้อยอ่ะค่ะ)
ที่บ้านเป็นครอบครัวไม่ฟุ้งเฟ้อค่ะ อยู่ง่ายกินง่าย อยู่ตจว.ค่ะ ตอนนี้เหลือน้องสาวที่กำลังเรียน ป.ตรีอีกหนึ่งคน
ปัจจุบันพ่อแม่ยังทำกิจการอยู่ค่ะ แต่คนหลักๆที่ดูแลกิจการคือพี่ชาย (พ่อวางมือลงเยอะ)
ส่วนเราก็ช่วยอยู่ด้วยค่ะ จบมาก็ช่วยที่บ้านเลย ยังไม่ได้หางานทำค่ะ
ปัญหาตอนนี้คือ
1.รู้สึกว่าตัวเราเองยังไม่สามารถขับเคลื่อนหรือพัฒนากิจการให้ใหญ่โตขึ้นได้
อยากขยับขยายสาขา แต่ปัจจุบันยังไปไม่ถึงไหนเลยค่ะ มีปัญหาเรื่องเงินทุนด้วยค่ะ
เพราะเงินทุนส่วนใหญ่ต้องถูกนำไปหมุนอยู่ในกิจการหลักของครอบครัวค่ะ ซึ่งถ้าจะลงทุนเปิดสาขาอีก
ต้องใช้เงินทุนสูงค่ะ (ใครตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันบ้างคะ)
2.รู้สึกว่าตัวเองยังตั้งตัวไม่ได้ บางทีเห็นเพื่อนหลายๆคนมีกิจการของตัวเอง ทำงานบริษัทฝรั่งเงินเดือนสูงๆ
ก็มักจะแอบเอามาเปรียบเทียบกับตัวเองที่เหมือนจะย่ำอยู่กับที่ ยังไม่ก้าวหน้าเหมือนคนอื่น (ใครเคยผ่านช่วงชีวิตแบบนี้มั้ยคะ ปรับวิธีคิดยังไงให้ผ่านไปได้คะ)
3.ตอนนี้นอกจากงานขายของที่บ้านแล้ว อย่างอื่นก็ยังไม่เคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยค่ะ
ลองถามตัวเองดูหลายครั้งว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร แต่ความคิดก็ยังวนไปเวียนมา ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร
อยากทำธุรกิจอื่นๆ อยากสมัครงาน แต่ก็ยังมองว่าไม่มีอะไรดีไปกว่างานที่บ้าน เลยสับสนมากค่ะ
ใจนึงก็อยากหารายได้ให้ครอบครัวอีกทางหนึ่ง อีกใจก็ชอบงานที่บ้าน(แต่จริงๆงานที่บ้านแค่พี่ชายคนเดียวก็เอาอยู่ค่ะ เราไปช่วยเหมือนไปช่วยให้งานเกิดประสิทธิภาพอีกแค่สิบเปอร์เซนต์ เลยรู้สึกว่าช่วยงานได้น้อยอ่ะค่ะ ซึ่งถ้าเราขยับขยายกิจการเราจะหาเงินได้สองช่องทาง แต่ก็อย่างที่บอกอ่ะค่ะ จะขยายกิจการต้องใช้เงินทุนสูงจริงๆ )
เหมือนเข้ามาขอที่ระบายหน่อยนะคะ ใครมีความคิดเห็น คำชี้แนะ อบรม ตักเตือน ฯลฯ เชิญได้เลยค่ะ ยินดีน้อมรับค่ะ
ยังไม่เป็นโล้เป็นพายเลยใช่มั้ยคะ T.T ใครอายุ 25 เท่าเรา ตอนนี้ไปไกลกันถึงดาวไหนแล้วคะ อิอิ
รู้ดีค่ะว่าคนเราพื้นฐานชีวิตต่างกันไม่ควรเอามาเปรียบกัน แต่จากตอนนี้ที่เราประเมินตัวเอง รู้สึกว่าเราต่ำกว่ามาตรฐานมากๆค่ะ ฮือๆ