ปกติผมจะตั้งแต่กระทู้ที่ไร้สาระ
วันนี้ขอมีสาระหนึ่งวัน

วันนี้ตอนสามทุ่ม กำลังจะกลับห้อง
ผมรีบมาก ...
ตรงนั้นคือย่านเซนทรัลเวิร์ล

คนเยอะ ผมสะพายเป้ใบไหญ่ และหนัก
แต่นั่นยังไม่หนักเท่า สเก็ตบอร์ดคู่กายผม

เป้ผมจะมีระบบล็อค สเก็ตบอร์ด หากนำบอร์ดมาติดกับเป้
สะพายเเล้ว ดูเผินๆ จะเหมือนสะพายบอร์ด
ไว้บนหลัง

คงมีผมคนเดียวในประเทศไทย ที่ทำแบบนี้

กลับมาที่ผมวิ่งต่อ
ผมวิ่งขึ้นรถเมล์ ผมรีบเพราะรถคันนี้มาชั่วโมงละคัน

เธอกำลังจะข้ามถนน เธอมองเเค่ขวา
เเต่ไม่มองซ้าย และถ้ามองซ้ายคงจะเห็นผมที่กำลังวิ่งมา
เธอไม่ผิด....

เพราะรถก็มาจากแค่ฝั่งขวา
จะมองซ้ายไปทำไม

ผมกำลังวิ่ง เเละจู่ๆเธอก็พุ่งออกมา เพื่อที่จะข้ามถนน เธอพุ่งออกมาเพราะ
ไม่คิดว่า จะมีไอบ้าที่ไหน มาวิ่งตอนนี้

ผมหลบไม่ทัน...
ไครที่กำลังวิ่งอยู่ แล้วจู่ๆ มีคนพรวดมาตัดหน้า
ก็คงหลบไม่ทัน
แต่ผมเบี่ยงตัวหลบ

แต่....

พลั๊ก!!!!!!

โอ้ย!"!!
ผมไม่ได้ยินเสียงโอ้ย เเละเสียงพลั๊ก
เพราะผมฟังเพลง ของ foo fughtter อยู่

แต่หางคิ้วเธอโดน ขอบสเก็ตบอร์ดของผมเข้าอย่างจัง

คิ้วไม่เเตก ไม่มีเลือด เเต่คิดว่าคงบวม

ผมขึ้นรถเมล์ เเล้วเรื่อมได้ยินเสียงโวยวาย
คนทั้งรถเมล์มองมาที่ผม

ผมคิดว่าเมื่อกี้ผมหลบพ้นเเเล้ว...
เเต่เปล่าเลย...

เธอยืนอยู่ข้างถนน เเละทำหน้าเหมือนจะร้องให้

เพื่อนเธอที่เป็นผู้ชายคนนึง ตะโกนขึ้นมาบนรถ

"น้องง!!!สเก็ตบอร์ดน้อง มันไปโดนหัวพี่เค้าอ่ะ!!!"

ผมยกมือไหว้ขอโทษ
แต่ผมรู้ดีถึงขอโทษไปเธอก็คงไม่หายเจ็บ

หวังว่าเธอคงจะผ่านมาอ่านกระทู้นี้

ผมเห็นเธอถือเเทบเล็ต คิดจะเธอคงเล่นเน็ท

อยากบอกว่า
ผมขอโทษจริงๆครับ

คุนพุ่งออกมาแบบนั้น ผมหลบไม่ทันจริงๆ

คราวหน้า มองทั้งซ้ายเเละขวาด้วยนะครับ ถ้าจะข้ามถนน เพราะมันอันตราย

ส่วนผมก็จะเลิกวิ่งบนทางเท้าครับ...

ขอโทษจริงๆครับ...