***** จุดจบของผู้ชายขี้ป๊อด******

ไม่เคยนึก ไม่เคยคิดว่าวันนึงตัวเองต้องมาตั้งกระทู้แบบนี้ เคยแต่อ่านของคนอื่นแล้วเก็บไปฟินนนนนนน(ทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวไรกับเค้าเลย) จนวันนี้หละ เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เป็นที่มาของกระทู้นี้ เข้าเรื่องดีกว่า.....

วันนี้ผมเลิกงานเย็นก็กลับบ้านตามปกติก็ใช้พาหนะส่วนตัว มีคนขับรถให้ดังเช่นทุกวัน นั่นคือ รถสองแถว!!!!! ผมขึ้นไปก็โหนอยู่ท้ายตามปกติเพราะ ถ้าเข้าไปนั่งเดี๋ยว เด็ก สตรี และคนชราขึ้นมาเราก็ลุกให้ต้องยืนข้างในเบียดๆ ก็เลยโหนอยู่ท้าย

รถก็วิ่งไปตามทางปกติซักพักมีผู้หญิง นศ ตัวเล็กๆ คนนึงขึ้นมาแต่คนเต็มรถซะแล้ว เธอมาช้าไป เธอจึงต้องมาโหนท้ายรถตรงข้ามกับผม แว๊บแรกที่หันไปเห็นเธอ หูอื้อฉับพลัน ท้องฟ้าเป็นสีชมพู ในสายตาผมแล้วเธอน่ารักมากกกกกกจุ๊บๆจุ๊บๆ  ตั้งแต่เกิดมาพึ่งรู้วันนี้หละว้าาาา ไอ่คำว่า First Kiss เอ้ย First Impression มันเป็นยังไง

ด้วยความที่ยืนตรงข้ามกัน ทำให้มันเลี่ยงไม่ได้ที่สายตาจะปิ๊งๆๆกัน แต่ผม ณ ขณะนั้นด้วยความที่ขี้อาย ก็ไม่กล้าสบตา ได้แต่แอบชำเลืองเป็นครั้งเป็นคราว พร้อมกับคิดในใจเป็นฟองอากาศลอยขึ้นหัวว่า เอาวะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยขอเบอร์สาวแบบนี้ วันนี้หละจะขอปลดล๊อกความป๊อดซะหน่อย ตามคติที่โดนพูดกรอกหูมาว่า **ด้านได้ อายอด*** กล้า= 0-100 ไม่กล้า = 0 เอาวะเป็นไงเป็นกันเธอลงไหนผมลงตาม

จากนั้นก็มาถึงตอนที่เธอกดกริ่งลง ตัวผมก็ลงก่อนเลยไปจ่ายตังค์หน้ารถ จากนั้นมายืนเตรียมตัวออกศึกใหญ่ ฉับพลันเธอก็เดินตามลงมาจ่ายตัง แต่!!!!!!! โดยความที่ผมเดินลงผิดท่า หรือก้าวผิดเท้าก็ไม่รู้ เอ๋อแดกครับพี่น้อง!!!! สมองซีกซ้ายหรือขวาก็ไม่รู้จำไม่ได้ เกิดอาการแฮงค์โดยเฉียบพลัน  ตัวหยุดนิ่งปากค้างพูดไม่ออกยังกะโดนอัมพฤกษ์เล่นงาน

ไอ่ฟองอากาศบนหัวที่คิดไว้ๆ ค่อยแตก แป๊ะๆๆ ทีละลูกๆๆๆๆ พร้อมกับที่เธอค่อยๆเดินผ่านหน้าไปอย่างช้าๆๆๆๆ ละค่อยๆโบกวินมอเตอร์ไซด์เข้าซอยไป พอสิ้นหางตาที่เธอเข้าซอยไปสติกลับมา ทุกอย่างกับมาสู่โลกความจริง แว๊บแรกที่เกิดขึ้นในหัวสมองคือ.......

ตูลงมาทำไมฟ่ะ!!!!  ร้องไห้ร้องไห้


สุดท้าย อยากบอกว่าสาว ซ.จอมทอง 13 น่ารักมากกกกกกก จุ๊บๆจุ๊บๆ



ปล.ขอแท๊กห้องแป้งหน่อยน้าาาาาสาวๆเยอะดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่