จากประสบการณ์ที่เราพบเจอมานะคะ เราแก้ปัญหาแบบนี้ค่ะ (ตัวเราก็เล่นเกมนะคะ)

1. ตักเตือนได้ แต่ไม่ควรดุด่า
เหตุผลคือ วัยนี้เป็นวัยติดเพื่อน และกำลังหาสิ่งยึดเหนี่ยว และที่เล่นก็เล่นกับเพื่อน

2. ซื้อคอมมาให้ลูกเล่นที่บ้าน
เหตุผลคือ ดีกว่าให้ลูกออกไปเล่นข้างนอก ห่างหูห่างตา มันอันตรายและใจคนเป็นแม่มันอดห่วงไม่ได้ ยิ่งล่าสุดมีคลิปเด็กมาไล่ฟันเด็กในร้านเกม
ถ้าเป็นลูกเราล่ะ ... ไม่อยากคิดค่ะ แค่คิดน้ำตาก็จะไหลแล้ว

3. ที่แฟนเลิกก็เพราะเล่นเกม
เหตุผลคือ ผู้หญิงจะไม่เหมือนผู้ชายตรงที่ พวกเราจะบ้าเครื่องสำอางค์ รองเท้า กระเป๋า แต่ผู้ชายจะบ้าเกมค่ะ ทำให้คุยกันลำบาก
และเมื่อผู้ชายได้เริ่มต้นเล่นเกมเมื่อไหร่ เมื่อนั้นทั้งโลกจะมีเพียงเขาและโลกสมมติ

4. ลองเล่นกับเขาสิ
เหตุผลคือ อย่าให้เรื่องเกมทำให้เกิดช่องว่างของครอบครัว ถึงเราจะไม่ชอบ ไม่เข้าใจว่าเล่นไปได้ยังไงเป็นชั่วโมง ข้าวปลาเรียกกินก็ไม่กิน
ใช้จุดนี้เชื่อมความสัมพันธ์กับลูกแทนค่ะ แล้วลูกจะปรับตัวเข้าหาเราเอง เพราะเราปรับตัวเข้าหาเขาก่อน

5. เริ่มต้นการตักเตือน
เหตุผลคือ เราทำให้ทุกอย่างแล้ว ไม่ได้ตามใจ แต่คุยด้วยเหตุผลกับลูกเลยว่า แม่ยอมให้ลูกเล่นนะ แต่ต้องมีกฎ คือ
- ห้ามเล่นดึกในวันที่มีเรียน
- วันหยุด เล่นให้เต็มที่ ไม่ว่ากัน
- เกรดห้ามตก ห้ามมีวิชาใดซ่อม 0 ร และอื่น ๆ
- ห้ามขอเงินไปซื้อของในเกม

6. เงินเก็บที่หายไป
เหตุผลคือ ลูกคุณเอาเงินไปซื้อตัวละครในเกมค่ะ เกมนี้ถ้าเล่นธรรมดาจะไม่ต้องเสียเงินเลย เสียแค่ค่า Internet เท่านั้น 599 บาท ทรู หรือ 590 บาท 3BB จุดนี้แนะนำให้เตือนว่าอย่าซื้อเยอะค่ะ มันเปลือง และมันเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ เกมปิด เงินที่ซื้อไปทั้งหมดก็หายไปด้วย

7. พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป
เหตุผลคือ เขากำลังติดเกม และเมื่อมีเพื่อนเล่นด้วย ทำให้เด็กหลายคน รวมถึงผู้ใหญ่หลายคนเล่นเกมนี้แบบติดหนึบได้ง่าย
แต่ตราบใดที่เขาไม่ได้ก้าวร้าว หรือห่างเหิน ไม่เอาสังคมใด ๆ  ก็ยังไม่เป็นไร คอยดูอยู่ห่าง ๆ พอค่ะ แต่ถ้าเริ่มมีพฤติกรรมแปลก ๆ
ให้รีบเข้าไปคุย เพราะเขาอาจจะหลงไปกับเกมมากเกินไปจนลืมไหปว่า มีแม่คนนี้รอกินข้าวด้วยกันอยู่

ปัจจุบัน ทั้งเรา และสามี กับลูก ต่างเล่นเกมทั้งบ้านค่ะ ไม่รู้ว่าคุณเคยเจอไหม พ่อแม่ลูกรวมตัวกัน ตั้งกิลด์ แล้วก็โลดแล่นในโลกออนไลน์
นอกจากลูกจะไม่ไปเล่นข้างนอกแล้ว ครอบครัวเรากลับมาอบอุ่นกว่าเดิม บางคนอาจจะบอกว่า ไร้สาระ ทำไมไม่ใช้เวลาว่างไปทำอย่างอื่น
คือเราไม่ได้เล่นกันแบบเอาเป็นเอาตายค่ะ เล่นเป็นเพื่อนลูก มันคือกิจกรรมอย่างหนึ่งเหมือนการดูละครหลังข่าวด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน
เวลาทำงานเราก็ทำปกติ วันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็หาโปรแกรมพาลูกไปเที่ยว

อีกหน่อย เขาโตกว่านี้ พฤติกรรมนี้จะลดลง หรือคงที่เองค่ะ เนื่องจากเรียนจบแล้วต้องทำงาน เขาอาจจะยังเล่นอยู่ แต่จะเล่นน้อยลงเอง
ส่วนเรื่องแฟน สำหรับเรา วัยเรียนที่ยังไม่มีแฟน หรือไม่ทำอะไรเกินเลย ถือว่าเป็นโชคดีของพ่อแม่มากแล้วนะคะ ดีกว่าอยู่ๆ  ลูกมาบอกว่า
แม่ครับ ผมทำน้อง ... ท้อง ทำไงดี