มันต้องพูดกันตรง ๆ มัวอ้อมค้อมบอกตรง ๆ มันไม่สะใจ  

เมื่อคืนมีคนขับรถขนข้าวคนหนึ่งขนข้าวจากเชียงรายมาส่ง อกต.  บอกว่าทนไม่ได้แต่ไม่รู้จะไปบอกใครที่ไหนว่า
โรงสีเอาข้าวที่ดำ ๆ คุณภาพไม่ดีใส่ไว้ข้างใน และเอาข้าวดี ๆ วางไว้ด้านข้าง  ่นอกจากนั้นเจ้าของโรงสียังนำเอาข้าวของ
ชาวนาที่อยู่ในโกดังไปขายให้กับโรงสีในจังหวัดอื่น ๆ    นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมข้าวถึงหายไป  ทำไมโรงสีหรือนายทุน
มันถึงคิดชั่ว ๆ ได้ขนาดนี้  นั่นเป็นความชั่วของคนรวย    

แต่คนจนก็ร่วมด้วยเช่นกัน คือชาวนานำข้าวที่ยังไม่ถึงอายุเก็บเกี่ยวมาขาย  ทำให้เกิดข้าวเสีย คุณภาพต่ำเพราะเห็นแก่ได้
โดยไม่คิดถึงอนาคต  อันนี้จะโทษคนจน 100 % ก็คงไม่ได้ เพราะโอกาสที่จะได้รับความช่วยเหลือมีน้อยเต็มที  
โดยเฉพาะอย่างยิ่งฝ่ายค้านกำลังถล่มอยู่ทุกวัน  เผลอ ๆ อาจจะขายไม่ได้ในราคาปัจจุบัน เลยต้่องรีบขายเหมือนกัน
อันนี้เป็นปัญหาโลกแตกของคนจน และปัญหาของประเทศไทยที่เราแทบจะไม่เคยช่วยเหลือชาวนาหรือคนยากจน
อย่างเอาจริงเอาจังกันเลย  ที่มีมา 60 - 70 ปี ก็ส่วนใหญ่สร้างภาพทั้งนั้น  ถ้าทำจริงทำมันถึงเป็นแบบปัจจุบัน

ปัญหาเรื่องความยากจนในประเทศ การช่วยเหลือคนจนให้ลืมตาอ้าปากได้เห็นมีแต่ยุคนายกทักษิณเท่านั้น  จะบอกว่า
ประชาชนเสพติดประชานิยมก็ไม่ถูกต้องนัก แต่เขาเห็นแนวทางในการทำมาหากิน แนวทางที่จะสร้างอนาคตด้วยมือ
ของเขาเองไม่ใช่พอถึงหน้าหนาวก็แจกผ้าห่ม หน้าแล้งก็แจกน้ำ ฯลฯ แบบนั้น  มันไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหาแบบยั่งยืน

ต่อไปหากคนยากจนมีมากขึ้นกว่านี้ (ปัจจุบันก็ 80% แล้ว)  คนรวย ๆ นั่นแหละที่จะอยู่ไม่ได้  ไม่ว่าเจ้าของโรงสี
หรืออำมาตย์  นายทุน ก็จะต้องถูกคนจนปล้น ฆ่า แน่นอน

นี่แค่รัฐบาลช่วยเหลือคนจน ช่วยเหลือชาวนา ถึงแม้จะขาดทุนเงินก็ตกไปอยู่ในมือคนจน ไม่ได้ไปอยู่ในมือนายทุน
ที่ไหน (อาจจะมีรั่วไหลบ้าง ตามเหตุผลข้างบน)  ทีซื้ออาวุธ ซื้อเครื่องบิน (รบกับใครไม่รู้) มีงบปีหนึ่งเป็นหมื่นเป็น
แสนล้าน เงินก็ไปอยู่ในมือต่างชาติ  ไปอยู่ในมือนายทุนทำไมทำได้

เมื่อวานเห็นชาวภูิเก็ตบอกว่าจังหวัดตัวเองนั้นเสียภาษีให้รัฐมากกว่าจังหวัดอื่น  ก็ถูกต้องแล้วนี่นา  เพราะคุณบริโภค
ทรัพยากรของชาติมากกว่าที่อื่น ก็ต้องเสียมากกว่าเป็นธรรมดา  อย่าเห็นเฉพาะส่วนที่ตัวเองเสีย  ต้องนึกถึงส่วนที่
ตนเองได้บ้าง  ไม่เช่นนั้นโจรจากที่อื่นจะเข้าไปปล้นชาวภูเก็ตไม่รู้ด้วยนะ