สนุกมาก ชอบทุกฉาก ตั้งแต่มุ่ยทำร้ายแผนเอื้องคำ คุณหลวงรู้เรื่องแมงผี เราชอบเรื่องนี้ ชอบวิธีผูกเรื่อง คือคุณหลวงค่อยๆรู้เรื่องทีละนิดๆ ไม่ใช่อยู่ๆทะลึ่งรู้ทุกอย่าง อยู่ๆก็หายโง่ซะอย่างนั้น แต่เป็นแบบค่อยๆสืบ ค่อยๆรู้ ลุ้นดี ชอบฉากคุณหลวงคาดคั้นอิอี่ ตอนแรกก็พูดธรรมดานิ่งๆ แต่พออีอี่ยืืนกรานว่าไม่รู้ แล้วคุณหลวงขึ้นเสียง เราแบบสะดุ้งนะ ฉากนี้แท่งโหดจริง น่ากลัวจริง น้ำเสียงไม่ใช่แค่การตะแบงนะ แต่มันมีอำนาจ มันน่ากลัวน่ะ คุณบุ๋มก็เล่นกลัวซะน่าสงสารเลย

อีกฉากก็เอื้องคำตามมาเจออีมุ่ยพาชวนชมหนี ฉากนี้มันค่อยๆทวีความรุนแรงน่ะ ตอนแรกมันจะนิ่งๆแต่แฝงความมาคุ แล้วค่อยๆรุนแรงขึ้นถึงกับลงไม้ลงมือ แล้วจบด้วยการสูญเสีย ชอบมาที่อีอทุ่ยเตือนสติของเอื้องคำ ดูเหมือนเอื้องคำรู้นะ ว่ามันผิดและเห็นด้วย แต่มันแค้นมากกว่า ชอบช้อตแรกที่พิมเดินเข้ามา พิมไม่ค่อยแสดงอะไรมากนะ แต่สายตาบ่งบอกเลยว่าเสียใจมาก ส่วนคุณต้อมสายตาก็แสดงออกมาเลยว่ากลัวและเสียใจ คือส่งอารมณ์กันดีมาก

เอื้องคำนี่เธอเหี้ยมจริง กล้าฆ่าคนสนิทของตัวเอง ทั้งๆที่รัก แต่เพราะกลัวแก้แค้นไม่สำเ็จเลยตัดสินใจฆ่า เราสงสารทั้งมุ่ยที่ต้องมาตาย เพราะนายที่รักมาก ดูแล้วแอบน้ำตาซึมนะ แอบสงสารตอนที่เอื้องคำร้องไห้แล้วบอกว่้า"เมิงบังคับกุเองนะอิเง็ก"  แต่เห็นตัวอย่างตอนหน้า คงสงสารนางไม่ลงแล้ว คงกลัวนางแทน นางไปแล้วนะ จิตเริ่มไม่ปกติแล้วนะ

ปล.ตอนคุณชมหนี ในหนังสือพิมพ์บอกว่า หนีตายอย่างน่าสมเพช แต่คุณชมยังสวยอยู่เลยนะคะ