ถ้าโดนพ่อแม่กีดกันเรื่องความรักคุณจะทำยังไง

ผมชื่อว่า วีนัส ผมยุ ม.4 และอีกคนนึ่งชื่อ เอิร์ท เราทั้งสองคนเป็นเกย์ เราเรียนคนละโรงเรียน พ่อแม่ของเอิร์ทแยกทางกัน เอิร์ทเรยเลือกมายุกับพ่อ เราก้อเหมือนกัน แต่เรามายุกับแม่ เราสองคนเป็นแฟนกัน เราคบกันได้ สามเดือน เราสองคนรักกัน และร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน ผ่านอะไรมาด้วยกันหลายอย่าง ก่อนที่เราจะเป็นแฟนกัน เราสองคนต่างไม่มีแฟน แต่เมื่อเรายุใกล้กันเรียนพิเศษด้วยกันทำให้นัส มีความรุสึกดีๆ ต่อเอิร์ท วันนั้นวันที่ 5 พ.ย 55 หลังเลิกเรียนพิเศษ เอิร์ทเดินมาส่งนัสที่ป้ายรถเม นัสเรยบอกความรุสึกที่มีต่อเอิร์ท เอิร์ท ก้อตอบว่า อืม วันต่อมา เอิร์ทก้อขอเฟสนัส นัสก้อให้เอิร์ทเรยแอดมาคุย เอิร์ทถามว่า ทำไมถึงมีความรุสึกดีๆต่อเอิร์ท นัสตอบไปว่า ไม่รู้ เอิร์ทเรยพูดขึ้นว่า ลองคบกันไหม นัสก้อเรยบอกว่า ก้อดีน่ะ หลังจากนั้นราสองคนก้อคบกันมาตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน บางวันนัสก้อไปนอนบ้านเอิร์ท เราสองคนคบกันแบบความลับ ไม่ให้พ่อแม่รู้ เราสองคนไม่คิดแต่เพียงว่าอยู่ด้วยกันให้นานที่สุด ใช้เวลาที่อยู่ด้วยกันอย่าคุ้มค่า ไม่เคยคิดเรยว่าเราสองคนจะต้องแยกกัน
แต่เมื่อ ความลับไม่มีในโลก พ่อของเอิร์ทรู้เรื่อง พ่อของเอิร์ท ทำใจไม่ได้ที่ลูกเป็นเกย์ เลยสั่งให้เอิร์ทเลิกกับนัส เราสองคนต่างก้อไม่ยอมเลิก พ่อของเอิร์ทก้อได้โทรมาที่เบอนัสแระขอคุยกะแม่นัส นัสก้อเรยให้คุย พ่อเอิร์ทเรยให้แม่นัสกับนัสเข้าไปที่บ้านเอิร์ท ก้อเข้าไปคุยกันเรื่อง นัสกับเอิร์ท พ่อและแม่ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องมันผิดธรรมชาติ แล้วพ่อเอิร์ทก้อพูดอีกว่า อยากให้ลูกมีแฟนเป็น ผู้หญิง มีลูก มีครอบครัวที่ดี เอิร์ทและนัสร้องให้ และไม่พอใจมาก เอิร์ทเลยขู่พ่อว่าจะหนีออกจากบ้านถ้าไม่ยอมให้เราสองคนคบกัน หลังจากนั้นเราก้อคบกันแบบห่างๆ แต่พ่อเอิร์ทก้อดันรู้เรื่องอีกที พ่อเอิร์ทโทรมาหานัส พูดเหมือนร้องให้ และขอร้องให้โกหกเอิร์ทว่า นัสสอบชิงทุนได้ไปเรียนที่อเมริกา แต่ช่วงนั้นนัสกะเอิร์ทก้อไปสมัครกันพอดี แต่สมัครคนล่ะที่ นัสสงสารพ่อเอิร์ท ก้อเรยทำตามคำขอ เพื่อที่จะให้เอิร์ทตั้งใจสอบและสอบให้ได้ ถ้าเอิร์ทสอบได้เราสองคนก้อจะไม่ได้เจอกันอีก นัสทำใจไม่ได้ที่จะต้องจากเขาไป นัสเรยบอกเอิร์ทว่าพ่อเอิร์ทมาขอร้องให้เราพูด ในช่วงที่พ่อเอิร์ทไปอเมริกา พ่อเอิร์ททำงานเป็นทนายหรืออะไรสักอย่างระหว่างไทยกับอเมริกา ก่อเอิร์ทเรยต้องไปกลับไทยอเมริกาบ่อยๆ เราก้อยุแบบมีความสุข แบบเพื่อนๆ อิจฉา แต่ช่วงหลัง นัสรุสึกว่าทำให้ครอบครัวเขาไม่อบอุ่น ทำให้เอิร์ทกับพ่อไม่คุยกัน นัสเรยตัดสินใจเลิกกะเอิร์ทอย่างจิงจัง แต่มันก้อเลิกยาก ทำใจยาก นัสเรยหาแฟนใหม่เผื่อว่าจะช่วยให้นัสลืมเอิร์ท แต่ช่วงที่นัสเลิกกะเอิร์ท พี่สาวเอิร์ทพูดว่า เอิร์ทน่าสงสารมาก วันๆ ไม่ได้ทำไรยุเฉยๆ ชอบกลับบ้านดึก แฟนใหม่ของนัส ชื่อ แม็ค เป็นรุ่นน้อง นัสก้อคิดว่านัสรักแม็ค แต่นัสก้อรักเอิร์ท ทำให้นัสรังเลใจ ไม่รุจะเลือกไค รักแม็คก้อห่วงเอิร์ท นัสก้อเราเรื่องของนัสกะเอิร์ทให้แม็คฟัง แม็คก้อพูดว่า รักเขาก้อกลับไปหาเขา มันทำให้แบบสงสารแม็ค ทั้งที่เราก้อรักแม็ค แต่ถ้าเรากลับไปหาเอิร์ทแม็คก่อจะเสียใจไปอีกคน เราเรยเลือกคบแม็คต่อ ต่อมาไม่รุเหมือนกันว่าเกิดไรขึ้น แม็คเปลี่ยนไปไม่ค่อยสนใจ มันรุสึกแปลกๆๆ เหมือนแม็คมีแฟนใหม่ เราก้อต้องทำใจเลิกกัน เอิร์ทรู้ว่าเราเลิกกัน เอิร์ทบอกเราว่า ไม่มีแฟนแต่ก้อยังมีเพื่อน ทำให้นัสรุสึกดี เหมือนได้อะไรที่สำคัญในชีวิต นัสเรยขอกลับมาเป็นเหมือนเดิม เอิร์ทบอกว่า เป็นเพื่อนกันก้อดีแบบอย่างน่ะ นัสตอบไปว่า ไม่เอา อยากเป็นแฟน อยากได้แฟนกลับมา แล้วนัสจะรอวันที่เอิร์ทกลับมาน่ะ ช่วงปิดเทอม นัสต้องย้ายโรงเรียนเข้าไปเรียน ม.5 ใน กรุงเทพ นัสต้องอ่านหนังสือสอบ และช่วยแม่ทำงาน ส่วนเอิร์ทก้อยุเฉยๆ เอิร์ทมาขอคืนดีกับนัส แต่นัสก้อเฉยๆ และตอบไปว่า ทำไมเมื่อก่อนที่ไปขอคืนดีแล้วทำไมไม่คืนดีด้วย นัสเรยพูดว่าให้มันจบเพียงเท่านี้ มันไม่มีทางเป็นไปได้ อยากให้เอิร์ททำตามฝันไม่ใช้ทำตามใจตัวเอง คนทีรักเอิร์ทมาที่สุดคือพ่อ ไม่ใช่เรา แล้วยังบอกอีกว่าดูแลตัวเองดีน่ะ เป็นห่วง ที่นัสตอบไปแบบนี้เพราะ นัสกำลังเครียดเรื่องอ่านหนังสือสอบเข้าโรงเรียน ต้องทำงานช่วยแม่ นัสกำลังยุ่ง ไม่อยากทำอะไร อีกอย่างอยากตัดใจให้ได้ แล้วเราก้อจากกันไป เมื่อคืนวันที่ 6 เมษา 56 เวลา 04:00 เอิร์ทโทรมาลา ไปเรียนต่อที่อเมริกา อีกนานกว่าจะกลับมา นัสรุสึกแบบเหมือนต้องเสียอะไรที่สำคัญสักอย่างไป ทั้งที่เราก้อเลิกกันแล้ว แบบตื้นตันใจ บรรยายไม่ถูก นัสเรยอวยพรให้เขา
ตอนนี้นัสรู้แร้วว่านัสรักเขามากและก้อรักครอบครัวเขามาก แต่การรักไคสักคน ถ้าเห็นคนที่เรารักมีความสุข เราก้อมีความสุข ถึงแม้เราจะเจ็บก้อตาม
อย่างน้อยนัสอยากทำอะไรสักอย่างให้เขา แต่มันคงไม่มีโอกาส นัสจะไม่ลืมเอิร์ทแร้วกันน่ะ โชคดี
นี่แหละความทรงจำที่ดีของผม มันเป็นเรื่องจิงที่ผมจะไม่มีวันลืม.....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่