....วันนี้ไปดูคอนเสิร์ตมา เป็นคอนเสิร์ตที่รวมหลายศิลปินบนเวทีเดียว รู้สึกว่ารอบนี้มีแต่พนักงานที่มีสิทธิ์ไปดูหรือเปล่า ไม่แน่ใจ (พอดีได้บัตรมาอีกที เห็นในตารางงานของพี่มันมีแต่วันที่ 22-23) แต่ที่ตั้งใจจะไปดูจริงๆ คืออยากไปดู "พี่แสตมป์ อภิวัชร์" ส่วนตัวชอบฟังเพลงของพี่ และนับถือความเก่งของพี่มาก รวมถึงจิตใจของเค้าด้วย ตอนแรกก็ไม่ค่อยรู้จักอะไรหรอก สารภาพตรงๆ ชื่อจริงยังไม่รู้จัก แฟนเพจก็เพิ่งจะกดไลค์ด้วยซ้ำ รู้แค่ร้องเพลง แต่งเพลง (จากที่เห็น MV ใน Channel V) และตอนหลังมาเป็นกรรมการในเดอะว๊อยซ์

....ความจริงคนที่ชอบและปลื้มพี่แสตมป์มากๆ คือน้องสาว ทำให้เราได้คอยดูรายการย้อนหลังบางรายการที่พี่ไปถ่าย ก็เริ่มเห็นว่า "เฮ้ย ศิลปินคนนี้ มีอะไรที่แตกต่างจากศิลปินหลายคนๆที่เคยเห็นเลย..." ปกติไม่ใช่คนคลั่งดารา/นักร้อง/นักแสดงอะไรเท่าไหร่(บางคนอาจจะถึงขั้นอคติด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เพราะตัวบท/เพลง/คาแร็กเตอร์ที่เค้าได้รับมามัน "ห่วย") พี่เป็นคนที่ตั้งใจทำงานมาก ทุ่มเทให้กับงาน แปลกใจอีกเรื่องคือ "พี่ไม่ชอบให้ใครชม" เพราะพี่กดดันที่ได้รับคำชม เหมือนเค้ามาคาดหวังในตัวพี่ อะไรประมาณนั้น

....หลังจากที่น้องสาวเปิดเพลงนั้นเพลงนี้ รายการนั้นรายการนี้ที่พี่ร้อง ที่พี่ไปออก (เราก็ดูไปด้วย) ก็เริ่มประทับใจในตัวศิลปินคนนี้ เลยหา Live ของพี่มาดู อยากรู้ว่าเวลาพี่เล่นคอนเสิร์ตจะเจ๋งแค่ไหน (คือ.. ตอนนั้นประทับใจก็จริง แต่ก็ยังไม่สนิทใจว่าพี่จะเจ๋งจริงหรือเปล่า) เปิดไปเปิดมา ก็เจอ Live อันนึงที่พี่ร้องเพลง .......ที่พี่แต่ง แต่ให้คนอื่นร้อง .. "ฝัน หวาน อาย จูบ"

...."ฝัน หวาน อาย จูบ" เป็นอีกเพลงที่โคตรชอบ บอกเลย โคตรชอบ ตอนที่ออกมาใหม่ๆ ฟังซ้ำไป ซ้ำมา ซ้ำไป ซ้ำมา ด้วยเนื้อเพลงที่มันเพราะมาก แต่ละคำ แต่ละประโยคเรียงสวยมาก จนรู้สึกว่า "เฮ้ย เจ๋งหว่ะ" แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดจะหา "ชื่อคนแต่ง" เสียด้วยซ้ำ ถึงจะชอบ แต่ก็ฟังผ่านๆ พอเจอใน Live พี่บอกว่าพี่แต่งเอง เท่านั้นแหล่ะ .. ความประทับใจมันยิ่งเพิ่มพูนขึ้นมาเป็น 10 เท่า "เฮ้ย พี่เค้าแต่งเพลงนี้ด้วยหว่ะ" นี่เป็นความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาตอนนั้น แต่พี่ยังพูดต่อว่า "เค้าให้คนอื่นที่เด็กกว่าผมร้องครับ เค้าไม่ให้ผมร้อง" ตอนนั้นก็แอบคิดว่า "เอ้า .. ถ้าร้องเพราะจริง ทำไมไม่ให้ร้องเองฟะ เพลงนี้...." เกิดความลังเลขึ้นในใจ แต่ ... แค่ท่อนแรก ที่พี่ร้องขึ้นมา ..ความรู้สึก มันส่งผ่าน Youtube ทะลุจอ เข้ามาในตา ซึ้งเข้าไปในใจเลย ........พี่โคตรเจ๋ง พี่แสตมป์.. ทำไมไม่ร้องเพลงนี้ อยากหามาฟังแบบไม่ Live จะเป็นเวอร์ชั่น Studio ก็ได้ ...แต่มันไม่มี นอกจากเพลงนี้ สมัยที่พี่อยู่เซเว่นซีน ตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกว่าพี่อยู่เซเว่นซีน แต่ฟังเพลง "คลั่ง" เพราะเสียงนักร้องเพราะเกินไป ฟังเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ จนบ่นตัวเองว่าฟังอีกแล้วเหรอฟะ แต่ก็ฟังเหมือนเดิมอยู่นั่นแหล่ะ ตอนนี้ก็ยังฟัง เพิ่งมารู้ทีหลังว่าพี่อยู่เซเว่นซีนเมื่อไม่นานมานี้……...จากนั้นก็แอบหวังเล็กๆในใจว่า เราต้องไปดูคอนเสิร์ตของพี่ให้ได้ สักครั้งในชีวิต... คอนเสิร์ตเดี่ยวของพี่ครั้งหน้าต้องไปดูให้ได้ (เอ่อ .. จริงๆ เป็นคนไม่ชอบดูคอนเสิร์ตหรือไปที่ที่เสียงดังมากๆคนวุ่นวายสักเท่าไหร่ ถ้าไม่จำเป็น)

….บอกตรงๆ ตอนแรกที่ได้บัตรคอนเสิร์ตมา เกือบจะให้คนอื่นไปแล้ว ขี้เกียจไป คนก็เยอะ เสียงก็ดัง มืดก็มืด ดึกอีก คืนวันศุกร์ นั่งดูหนัง หาไรทำดีกว่า แต่พอรู้ว่า "นี่คอนเสิร์ตแสตมป์นะ" แทบจะเก็บไปนอนฝัน หวงมากบัตรใบนี้ ความฝันเราจะเป็นจริงแล้ว พี่แสตมป์ๆๆๆๆๆ คอนเสิร์ตพี่แสตมป์ๆๆๆๆๆๆ ตอนก่อนจะถึงงานเพิ่งจะทราบว่า "รวมศิลปินนะ" แอบเฟลเล็กๆ นึกว่าจะเป็นคอนเสิร์ตเดี่ยวเลย แต่ว่าได้มาดูพี่ก็โอเคล่ะ.. อย่าโลภมาก (ได้บัตรมาฟรีอีกต่างหาก 55555555)

....ในวินาที ที่เค้าเริ่มปิดไฟในฮอลล์ ด้วยความที่อยู่แถวที่แทบจะติดเวที (จริงๆเรียกว่าติดเวทีคงไม่ผิดนัก) สังเกตเห็นชายคนนึง รูปร่างสูง สะพายกีต้าร์ ยืนหันหลัง เสื้อสีน้ำเงินกับกางเกงยีนส์สีดำ กับใส่รองเท้าผ้าใบ จำไม่ได้ว่าสีอะไร เวทีมันมืดมาก มองเห็นลางๆเท่านี้ ตอนแรกคิดว่า พี่รึเปล่า เป็นพี่รึเปล่า ไม่ใช่หรอก .. ไม่ใช่มั้ง คิดว่าไม่ใช่ แม้เค้าจะเหมือนพี่มากกกกกก็ตาม แต่พี่จะขึ้นเวทีเร็วขนาดนี้เลยเหรอ บ้าไปละ..

....แล้วแสงไฟก็วาบขึ้นมา พร้อมกับเสียงเพลงที่ค่อยๆบรรเลง กับ "เสียงพี่" ที่เข้ามาในหู ตามองเห็นชัดเจนว่านั่นคือ "พี่แสตมป์" ตัวจริงแน่ๆ ตัวเป็นๆ จับต้องได้ ภาพที่เห็น เสียงที่ได้ยิน มันเป็นของจริง มันไม่ได้ผ่าน Youtube หรือ CD หรือ iTunes หรืออะไรก็ตาม วินาทีนั้นเหมือนลืมหายใจไปชั่วขณะ อึ้งไปพักใหญ่ ตามด้วยเสียงกรี๊ดตามสเต็ปของคนไปดูคอนเสิร์ต

….นั่งร้องเพลงของพี่ไปเรื่อยๆ ไปพร้อมกับพี่ ตะโกนจนสุดเสียง ตะโกนจนไม่มีเสียงให้ศิลปินที่จะมาทีหลังเลยด้วยซ้ำ ขาแทบจะอยู่นิ่งๆไม่ได้ อายไหมก็อายคนรอบๆ นั่งไม่นิ่ง อยู่ไม่สุขสักที กรี๊ดอยู่นั่นแหล่ะ แหกปากร้องเพลงเข้าไป มือไม้ไปหมด ไม่ได้วางบนพนักพิงเลย โบกมือไปมา ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา ไปตามเสียงเพลง คนที่มาดูคอนเสิร์ตวันนี้มีหลายช่วงอายุมาก บางคนอาจจะรู้จักพี่ แต่ไม่รู้จักเพลงที่พี่ร้อง ที่โบกมือ ที่กรี๊ดไป แค่อยากให้รู้ว่า มีสอง"ติ่ง"พี่แสตมป์ให้กำลังใจอยู่ตรงนี้นะ... (เอ่อ หนูไม่ได้ไว้ผมติ่งแล้วค่ะ แต่คำว่าติ่งคงบรรยายความคลั่งให้เห็นภาพได้ชัดเจนไม่น้อย)

….เสียงของพี่เพราะมาก เพลงที่พี่แต่งก็เพราะมาก มีความหมาย มีความนัย ฟังแล้วรู้สึกจรรโลงใจตลอด ยิ่งเป็นคอนเสิร์ต ยิ่งกินใจ อยากจะลุกขึ้นยืน แต่เกรงใจผู้ใหญ่สองท่านที่นั่งอยู่ด้านหลัง อยากจะวิ่งไปบนเวที แต่อาจจะโดนการ์ดลากลงมาได้ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะวิ่งขึ้นไปทำไม แค่รู้ว่าพี่อยู่ใกล้มากใกล้แค่นี้ แต่ทำไมมันเหมือนไกลมาก มีแต่เสียงเพลงผ่านอากาศที่ทำให้รู้สึกว่า พี่อยู่ตรงนี้ ตรงหน้าเรานี่แหล่ะ ไม่ได้อยู่ไหน…

….ร้องเพลงที่พี่ร้องวันนี้ได้ทุกเพลง (เพลงที่พี่ไม่ได้ร้องวันนี้ก็ร้องได้เหมือนกัน) ประทับใจสุดๆแบบฉุดไม่อยู่ อย่างที่บอก มือก็หยุดโบกไม่ได้ ขาก็หยุดกระทืบเท้าไปตามจังหวะไม่ได้ รู้สึกแย่เล็กๆที่ตัวเองไม่ได้เตรียมอะไรมาให้พี่เลย … เพิ่งจะทราบไม่กี่วันก่อนคอนเสิร์ตว่าพี่จะมา ไม่ได้เตรียมดอกไม้ ไม่ได้เตรียมของขวัญ ไม่มีป้ายไฟ มีแต่เสียงกรี๊ดกับความปลื้มปิติอยู่เต็มอกแค่นั้น ไม่รู้ว่าพี่จะรู้สึกเฟลไหม แต่พี่ไม่ทำให้ผิดหวังเลยแม้แต่นิดเดียว

….พี่ร้องเพลงจบไปสองเพลงได้ละมั้ง ก็พูดขึ้นมาว่า "เพลงนี้ผมเป็นคนแต่งให้หนังเรื่องหนึ่ง เมื่อปี 52 หรือ 53 นี่แหล่ะ" เท่านั้น …. ในใจหวังว่าจะเป็นเพลง "ฝัน หวาน อาย จูบ" หรือเปล่านะ อาจจะไม่ใช่ พยายามคิดไม่ให้ตัวเองผิดหวัง เพราะถ้าผิดหวังมันไม่ใช่เพราะพี่ไม่ร้องเพลงนี้ แต่เป็นเพราะคาดหวังไปเอง และแล้ว...

…. "ฉันฝันถึงเธอคนที่อยู่ไกลแสนไกล" ท่อนแรก ที่ร้องขึ้นมา สองมือขึ้นป้องปากอัตโนมัติ ถึงกับขั้น น้ำตาไหล …. ร้องไห้เลย "ช่างหวานละมุนอบอุ่นข้างในหัวใจ" …….เสียงพี่เพราะมาก หลับตาฟัง เหมือนถูกกลืนกิน ใจก็ยังหวังว่า พี่จะร้องเพลงนี้แบบ Studio Version ได้ไหม อยากฟังแบบชัดๆ แบบไม่มีเสียงคนกรี๊ด แบบเป็นเสียงพี่กับดนตรีบรรเลงไปก็พอ... "แต่อายไม่กล้าแม้จะบอกกับใคร จึงจูบผ่านสายลมให้พัดพาไป......." เพลงนี้นั่งฟังพี่ร้องไปเรื่อยๆ น้ำตาก็ไหลออกมาเรื่อยๆ มีหยดน้ำใสๆคลออยู่ที่เบ้าตาตลอดเวลา นี่มันเรื่องจริงหรือความฝันกันแน่ แต่เท่าที่รู้ "ถ้ามันเป็นฝัน มันคงเป็นฝันที่เหมือนจริงที่สุดเลย" (อ้อ น้องสาวเหมือนจะคิดว่าบ้าไปแล้วด้วย …. นี่ติ่งมากกว่าน้องอีกเหรอเนี่ย)

….คนเยอะมาก พี่อาจจะมองไม่เห็น "สองติ่ง" ที่อยู่เกือบติดเวที ด้านข้างซ้ายมือของพี่ ที่โบกมือหวิวๆ ตะโกนแหกปาก มีสติแต่ก็บ้าคลั่ง ศิลปินคนนี้มาอยู่ตรงหน้าทั้งที ไม่รู้สิ ไม่มีป้ายไฟ ไม่มีของฝาก อะไรที่พอจะทำได้ให้พี่รู้ว่ามีสองติ่งอยู่ตรงนี้ก็คือ ตะโกนกับโบกมือ (เหมือนคนอื่นๆ …) สุดท้ายเลยตัดสินใจตะโกนออกไปว่า "FC พี่แสตมป์นะ!!!!!!!!!!!" ไม่รู้ว่าพี่ได้ยินหรือเปล่า แต่ก็เหมือนจะไม่ … ไม่เป็นไร ได้บอกแล้ว สบายใจ

….จำไม่ได้ว่าเพลงแรกที่พี่ร้องคือเพลงอะไร ส่วนเพลงสุดท้าย (ถ้าจำไม่ผิด)คือเพลง "ความคิด" เป็นเพลงแรกที่ทำให้รู้จักพี่แสตมป์เหมือนกัน (เอ่อ ... ไม่นับเพลง "คลั่ง" เพราะตอนนั้นไม่รู้ว่าพี่แสตมป์อยู่เซเว่นซีน) ฟังไปก็นึกถึงพี่สาวอีกคน เค้าชอบพี่มากๆ เพราะความเก่งของพี่ เพราะเสียงของพี่ เค้าต้องอิจฉาแน่ๆ ที่วันนี้ได้ฟังเสียงพี่ร้องสด ไม่อยากจะพูดเลยว่า พี่สุดยอดมากจริงๆ กลัวพี่จะรู้สึกกดดัน (เอิ่ม .. พี่อาจจะไม่ได้มาอ่านด้วยซ้ำ) แต่อยากให้รู้ว่ามี "สองติ่ง" ให้กำลังใจพี่อยู่และคอยติดตามอยู่เรื่อยๆ (เอิ่ม .. ซื้อเพลงด้วยนะ อยากจะบอก) ทำผลงานดีๆออกมาเรื่อยๆนะคะ ไม่ต้องทำออกมา "บ่อย" ก็ได้ แต่อยากให้ "คงคุณภาพ" ไว้ ...

….สุดท้าย ใครหลายคนมาอ่าน อาจจะบอกว่าบ้าไปละ คลั่งเกินหรือเปล่า ณ จุดนี้ คงต้องยอมรับว่าคลั่งจริง …. แต่ยังมีสติอยู่นะ และหากใครได้อ่านแล้วรู้จักพี่เค้า ฝากถึงพี่แสตมป์ว่า ไม่ไหวละ รับคำชมหน่อยเถอะ "พี่โหดมาก" แค่นี้พอ 55555555555 จะคอยติดตามและสนับสนุนผลงานเรื่อยๆค่ะ

...."ได้โปรดเถอะ เธออย่าทำให้ฉันคลั่งไคล้~♪"

....You definitely made my day : )

...อยู่ชั้น 1 โซน MM ถ้าพี่หันซ้ายมา ก็อาจจะเห็นคนผมสีฟ้าๆ เสื้อแขนกุดสีเทา กางเกงสีแดง กับ อีกคนที่ใส่ชุดนักเรียน เพิ่งจะเลิกเรียน ตรงดิ่งไปดูพี่ ที่โบกมือตลอดเวลา .. เอ่อ สองคนนั้นแหล่ะค่ะ ........ ติ่งพี่แสตมป์ .. หนูกับน้องสาวหนูเอง


ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านค่ะ
ติ่งแสตมป์
Aime โปรแกรมเมอร์ตัวเล็ก.
http://www.facebook.com/AimeTinyProgrammer
ป.ล. ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นติ่งศิลปินคนไหนเลยนะเนี่ย กลับมาอ่านแล้วก็คิดวว่าบ้าจังเรา 55555