กรุณาปูเสื่อรอ คืนนี้ ทุ่มนึงเจอกันนะ อิอิ บอกให้รู้ไว้ เดี๋ยวจะหาว่ารอเก้อ  อะ มาแหละ พอดีกลับมาก่อนทุ่มนึง


เราเป็น เด็ก ตจว มาเรียน กรุงเทพ ฯ
ที่ กทม นาน ๆ ทีไปใส่บาตรหน้าปากซอย


ตอนเด็ก ยุ ตจว ตักบาตรพระตอนเช้าทุกวัน พระท่านมา


หกโมงเช้าทุกวัน วิ่งถือ กระติบข้าวตามท่านหัวหกก้นขวิดบางวัน ไปใส่บ้านถัดไปก่อมี
คือท่านผ่านหน้าบ้านเราไปแล้ว คือ ถ้าไม่ทันก็ต้องเรียก นิมนต์ ค่ะท่าน  
ด่วน ไม่ทันจริง ๆ ก็ถีบจักรยานไปใส่ที่วัด

ยายเราสอน ก่อนใส่บาตรพร
ก่อนอื่น ยกกระติ๊บข้าวขึ้นหัว รองเท้าต้องถอด แล้วก็อธิษฐาน

      
เข่าพุข้า ขาวดั่งดอกบัว ยกขึ้นเหนือหัวถวายแก่พระสงฆ์ จิดใจจำนง ตรงต่อพระนิบพาน  (ภาษาบ้านเราหน่ะ)
ขอไห่พบดวงแก้ว ขอไห่แคล้วบ่วงมาน ขอไห่เกิดทันพระศรีอาลย์ ตลอดกาลนานเทอญฯ
อันนี้แบบใส่บาตรที่พระบิณฑบาตตอนเช้า มีข้าว ไม่มีตังค์  

แปล ข้าวของข้าพเจ้า ได้มาโดยบริสุทธิ์ ขอบูชาพระพุทธ ขอบูชาพระธรรม ขอถวายพระสงฆ์ จิตใจจำนง ตรงต่อพระนิพพาน ขอให้พบดวงแก้ว ขอให้แคล้วบ่วงมาร ขอให้เกิดทันพระศรีอาลย์ ในอนาคตกาลโน้นเทอญ

ส่วนการสวดไหว้พระพุทธก็จะอีกแบบ นะ
        

แล้วข้าวเวลาเปิดกระติ๊บ หยิบข้าวออกมาร้อนมาก สะบัดนิ้วเลยบางที แล้วเราก็จะได้พรสวดแบบ ฉบับเต็มไม่ย่อจากพระท่าน


ทีนี้มาดูเวลาที่เรามีข้าวมีตังค์ ฉบับ ที่ยายบอก บ้านเรานะ

สาธุ สาธุ
ข้าวและทรัพย์ของข้าพเจ้าได้มาโดยบริสุทธฺิ์
ขอบูชาพระพุทธ ขอบูชาพระธรรม ขอบูชาพระสงฆ์
จิตใจจำนงค์ตรงต่อพระนิพพาน
ขอให้พบเมืองแก้ว ขอให้แคล้วบ่วงมาร
ขอให้พบพระศรีอริยะ เข้าถึงพระนิพพาน
ในอนาคตกาลนี้เทอญฯ



บ๊าย ๆ จุ๊บ ๆ หวังว่าจะอ่านเข้าใจ แบบมีสี ไปหาที่ Blog
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=marryblueangle&month=21-06-2013&group=3&gblog=1

ง่าย ๆ จำให้แม่น เดี๋ยวมันจะชินเอง