เราอยากชื่นชม ผู้กำกับและทีมงาน ของละครเรื่องนี้
ออกตัวก่อนว่าเราเป็นคนทำงานเบื้องหลังคนนึง แต่ไม่ได้ทำงานละครนะ ชอบดูละครแต่ไม่ใช่ทุกเรื่อง
เราเลือกดูเอา และมนต์จันทราเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เราต้องกลับบ้านมาดู คือไม่อยากดูย้อนหลังทาง youtube เลย
ตั้งแต่ดูมาทุกตอน เราชอบการใส่ใจในรายละเอียดของละครเรื่องนี้มากๆ
บางฉากรู้สึกว่า ทีมงานยอมเสียเวลา งบประมาณ หรืออาจจะอีกหลายๆปัจจัย เพื่อจะให้มันออกมาสมบูรณ์แบบ
จะยกตัวอย่างเท่าที่นึกออก
1. ฉาก action ของเรื่องนี้ กล้องมีหลายมุมมาก
ฉากที่ษมาขับรถตามดิษตอนจบ มีกล้องหลายตัวมากๆ มี rig ที่หน้ารถมอเตอร์ไซด์ มี rig ที่ล้อรถเก๋ง
มีสำหรับถ่ายด้านนอก ฯลฯ ซึ่งละครน้อยเรื่องที่จะยอมเสียเวลาทำเรื่องแบบนี้ (เท่าที่เราเคยดูนะ)
คนดูแค่รู้เรื่องก็พอ ไม่จำเป็นต้องมีกล้องอะไรให้มากมาย แค่เล่าว่าใครอยู่ใครตายแค่นั้นก็จบ
แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ เราอยากชื่นชมจริงๆ
ในฉากเดียวกัน บนถนนมีน้ำนองอยู่ด้วย ซึ่งรถกับน้ำถ้าอยู่ด้วยกัน เวลาถ่ายจะเห็น splash (ชอบใช้กับโฆษณารถกระบะ)
เราไม่รู้บังเอิญหรือไม่บังเอิญ แต่ถ้าเป็นความตั้งใจที่ทีมงานต้องเทน้ำลงถนน เราก็ขอชื่นชมอีกเช่นกัน ฉากนี้มันส์มากจริงๆ
ไม่ใช่แค่ฉากนี้ฉากเดียว ฉากอืื่นๆก็มี เช่นที่ษมาไปบุกบ้านพักโสภี ไลน์กล้องดีมากๆ
มีดอลลี่ผ่านมาให้เห็นอีกห้องโดยไม่ต้องคัท กล้องชั้นบนที่จับลงมาบนหน้าจันเลา ฯลฯ
2. การถ่ายฝาแฝด อันนี้ต้องใช้การวางแผนที่รอบคอบมาก
แต่ละครเรื่องทำออกมาได้เนียนจริงๆ eye line ก็เป๊ะ บางทีมีฉากเห็นหน้าคู่กัน เราแทบไม่ได้ฟังมาร์กี้เลย
เอาแต่ดูว่า เห้ยๆๆ ถ่ายไงวะ ขึ้น key รึเปล่า หรือ split frame แต่ก็ไม่น่าใช่ เพราะบางทีตัวซ้อนกันด้วย (เราบ้ามาก 55)
แต่ไม่ว่าคุณจะใช้เทคนิคไหน นี่เป็นละครฝาแฝดที่เนียนที่สุด ที่เราเคยดูมา
3. การถ่ายแมว เจ้าตุ่มลายตอนกินน้ำผึ้ง
อันนี้หลายคนได้ชมไปแล้ว ซึ่งเราเห็นด้วยอย่างมาก การกำกับสัตว์เป็นอะไรที่คุณต้องเสียเวลากับมันมากจริงๆ
ซึ่งในละครเราว่าบางมุม บางซีนคุณสามารถทำให้มันง่ายขึ้นได้ คือข้ามๆ shot ยากๆไปก็เล่าเรื่องได้เหมือนกัน
แต่สำหรับละครเรื่องนี้ เรารู้สึกว่า คุณทุ่มเทและยอมเสียเวลากับมันจริงๆ เพื่อแลกกับสิ่งที่ดีที่สุด คุณเจ๋งมากนะ
4. การกำกับการแสดงของพี่หนุ่ม และการแสดงของนักแสดงทุกคน รวมถึงการแคสติ้งทั้งหมด มันเป็นอะไรที่ดีมากๆ
การเล่นฝาแฝดของมาร์กี้ เราไม่รู้สึกเลยว่าเป็นคนๆเดียวกัน ไม่ใช่เพราะการแต่งหน้าหรือทรงผม
แต่การพูดและความคิดทำให้เรารู้สึกแบบนั้น
ไม่ต้องพูดถึงนักแสดงอย่าง ชาคริต เบนซ์ เต๋า คุณปู อนุวัฒน์ แทบไม่มีที่ติเลย เราชื่นชมมากจริงๆ
อีกคนนึงที่ออกมาแปปเดียว แต่เรารู้สึกว่ามันใช่ คือ คุณยาว อยุธยา (คุณลุงของแลง) คนนี้เล่นดีและธรรมชาติจริงๆ
ซึ่งบทแบบนี้ ถ้าเป็นละครเรื่องอื่นๆ แทบจะเอาตัวประกอบมาเล่นก็ยังได้ ไม่ต้องแคสกันเลย
เพราะละครบางเรื่องหน้าที่ตัวประกอบ คือแค่ออกมาพูดในสิ่งที่ต้องพูด ไม่ว่าจะเป็นหมอ ตำรวจ บลาๆๆ
แต่เรื่องนี้ตัวประกอบคือ นักแสดง มีบางคนติดขัดอย่างคุณนางพยาบาล แต่โดยรวมเราถือว่าดีมาก
5. การเล่าเรื่องสนุก
เราชอบการย้อนกลับไปอธิบายว่า ทำไมตัวละครบางตัวถึงเป็นแบบนี้ คิดแบบนี้ ทำแบบนี้
มันทำให้ตัวละครนั้นไม่แบน มีมิติ มีชั่วดี เหมือนคนทั่วไปอย่างเรา
มันทำให้เรื่องน่าติดตาม เราอยากรู้ว่าเคยเกิดอะไรและกำลังจะเกิดอะไร ไปในเวลาเดียวกัน
ซึ่งการเล่าเรื่องแบบนี้ก็เสี่ยงเหมือนกัน เพราะบางทีคนมาตามดูทีหลังอาจจะไม่รู้เรื่องและไม่ดูไปเลยก็ได้
แต่สำหรับเรื่องนี้ มันเท่ห์ดีนะ
มีรายละเอียดอีกมากมายหลายอย่างที่ทีมงานอุตส่าใส่ใจทำขึ้นมาแม้จะออกแวบเดียวก็ตาม
แต่สาธยายเยอะกลัวจะยาวไป
เอาเป็นว่า ขอขอบคุณทีมงาน นักแสดง และ ผู้กำกับเรื่องนี้จริงๆ
คุณทำให้เรารู้สึกว่า คุณทำผลงานออกมาแบบไม่ได้ดูถูกคนดูอย่างเรา และมันก็เป็นละครที่สนุกมากๆจริงๆ
ปล. เสื้อผ้าคุณษมาตอนจบ เสื้อชมพูลายดอก กับแขนยาวลายพร้อย มันไม่ไหวเหมือนกันนะ
เราแอบคิดว่าพิพัฒน์ จันเลา แต่งตัวดูดีกว่าชาคริตเกือบทั้งเรื่องเลยอ่ะ T_T ดีนะคุณษมาน่ารัก อ๊ากๆๆ
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ
:: มนต์จันทรา :: อยากชื่นชมพวกคุณจริงๆ
ออกตัวก่อนว่าเราเป็นคนทำงานเบื้องหลังคนนึง แต่ไม่ได้ทำงานละครนะ ชอบดูละครแต่ไม่ใช่ทุกเรื่อง
เราเลือกดูเอา และมนต์จันทราเป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่เราต้องกลับบ้านมาดู คือไม่อยากดูย้อนหลังทาง youtube เลย
ตั้งแต่ดูมาทุกตอน เราชอบการใส่ใจในรายละเอียดของละครเรื่องนี้มากๆ
บางฉากรู้สึกว่า ทีมงานยอมเสียเวลา งบประมาณ หรืออาจจะอีกหลายๆปัจจัย เพื่อจะให้มันออกมาสมบูรณ์แบบ
จะยกตัวอย่างเท่าที่นึกออก
1. ฉาก action ของเรื่องนี้ กล้องมีหลายมุมมาก
ฉากที่ษมาขับรถตามดิษตอนจบ มีกล้องหลายตัวมากๆ มี rig ที่หน้ารถมอเตอร์ไซด์ มี rig ที่ล้อรถเก๋ง
มีสำหรับถ่ายด้านนอก ฯลฯ ซึ่งละครน้อยเรื่องที่จะยอมเสียเวลาทำเรื่องแบบนี้ (เท่าที่เราเคยดูนะ)
คนดูแค่รู้เรื่องก็พอ ไม่จำเป็นต้องมีกล้องอะไรให้มากมาย แค่เล่าว่าใครอยู่ใครตายแค่นั้นก็จบ
แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ เราอยากชื่นชมจริงๆ
ในฉากเดียวกัน บนถนนมีน้ำนองอยู่ด้วย ซึ่งรถกับน้ำถ้าอยู่ด้วยกัน เวลาถ่ายจะเห็น splash (ชอบใช้กับโฆษณารถกระบะ)
เราไม่รู้บังเอิญหรือไม่บังเอิญ แต่ถ้าเป็นความตั้งใจที่ทีมงานต้องเทน้ำลงถนน เราก็ขอชื่นชมอีกเช่นกัน ฉากนี้มันส์มากจริงๆ
ไม่ใช่แค่ฉากนี้ฉากเดียว ฉากอืื่นๆก็มี เช่นที่ษมาไปบุกบ้านพักโสภี ไลน์กล้องดีมากๆ
มีดอลลี่ผ่านมาให้เห็นอีกห้องโดยไม่ต้องคัท กล้องชั้นบนที่จับลงมาบนหน้าจันเลา ฯลฯ
2. การถ่ายฝาแฝด อันนี้ต้องใช้การวางแผนที่รอบคอบมาก
แต่ละครเรื่องทำออกมาได้เนียนจริงๆ eye line ก็เป๊ะ บางทีมีฉากเห็นหน้าคู่กัน เราแทบไม่ได้ฟังมาร์กี้เลย
เอาแต่ดูว่า เห้ยๆๆ ถ่ายไงวะ ขึ้น key รึเปล่า หรือ split frame แต่ก็ไม่น่าใช่ เพราะบางทีตัวซ้อนกันด้วย (เราบ้ามาก 55)
แต่ไม่ว่าคุณจะใช้เทคนิคไหน นี่เป็นละครฝาแฝดที่เนียนที่สุด ที่เราเคยดูมา
3. การถ่ายแมว เจ้าตุ่มลายตอนกินน้ำผึ้ง
อันนี้หลายคนได้ชมไปแล้ว ซึ่งเราเห็นด้วยอย่างมาก การกำกับสัตว์เป็นอะไรที่คุณต้องเสียเวลากับมันมากจริงๆ
ซึ่งในละครเราว่าบางมุม บางซีนคุณสามารถทำให้มันง่ายขึ้นได้ คือข้ามๆ shot ยากๆไปก็เล่าเรื่องได้เหมือนกัน
แต่สำหรับละครเรื่องนี้ เรารู้สึกว่า คุณทุ่มเทและยอมเสียเวลากับมันจริงๆ เพื่อแลกกับสิ่งที่ดีที่สุด คุณเจ๋งมากนะ
4. การกำกับการแสดงของพี่หนุ่ม และการแสดงของนักแสดงทุกคน รวมถึงการแคสติ้งทั้งหมด มันเป็นอะไรที่ดีมากๆ
การเล่นฝาแฝดของมาร์กี้ เราไม่รู้สึกเลยว่าเป็นคนๆเดียวกัน ไม่ใช่เพราะการแต่งหน้าหรือทรงผม
แต่การพูดและความคิดทำให้เรารู้สึกแบบนั้น
ไม่ต้องพูดถึงนักแสดงอย่าง ชาคริต เบนซ์ เต๋า คุณปู อนุวัฒน์ แทบไม่มีที่ติเลย เราชื่นชมมากจริงๆ
อีกคนนึงที่ออกมาแปปเดียว แต่เรารู้สึกว่ามันใช่ คือ คุณยาว อยุธยา (คุณลุงของแลง) คนนี้เล่นดีและธรรมชาติจริงๆ
ซึ่งบทแบบนี้ ถ้าเป็นละครเรื่องอื่นๆ แทบจะเอาตัวประกอบมาเล่นก็ยังได้ ไม่ต้องแคสกันเลย
เพราะละครบางเรื่องหน้าที่ตัวประกอบ คือแค่ออกมาพูดในสิ่งที่ต้องพูด ไม่ว่าจะเป็นหมอ ตำรวจ บลาๆๆ
แต่เรื่องนี้ตัวประกอบคือ นักแสดง มีบางคนติดขัดอย่างคุณนางพยาบาล แต่โดยรวมเราถือว่าดีมาก
5. การเล่าเรื่องสนุก
เราชอบการย้อนกลับไปอธิบายว่า ทำไมตัวละครบางตัวถึงเป็นแบบนี้ คิดแบบนี้ ทำแบบนี้
มันทำให้ตัวละครนั้นไม่แบน มีมิติ มีชั่วดี เหมือนคนทั่วไปอย่างเรา
มันทำให้เรื่องน่าติดตาม เราอยากรู้ว่าเคยเกิดอะไรและกำลังจะเกิดอะไร ไปในเวลาเดียวกัน
ซึ่งการเล่าเรื่องแบบนี้ก็เสี่ยงเหมือนกัน เพราะบางทีคนมาตามดูทีหลังอาจจะไม่รู้เรื่องและไม่ดูไปเลยก็ได้
แต่สำหรับเรื่องนี้ มันเท่ห์ดีนะ
มีรายละเอียดอีกมากมายหลายอย่างที่ทีมงานอุตส่าใส่ใจทำขึ้นมาแม้จะออกแวบเดียวก็ตาม
แต่สาธยายเยอะกลัวจะยาวไป
เอาเป็นว่า ขอขอบคุณทีมงาน นักแสดง และ ผู้กำกับเรื่องนี้จริงๆ
คุณทำให้เรารู้สึกว่า คุณทำผลงานออกมาแบบไม่ได้ดูถูกคนดูอย่างเรา และมันก็เป็นละครที่สนุกมากๆจริงๆ
ปล. เสื้อผ้าคุณษมาตอนจบ เสื้อชมพูลายดอก กับแขนยาวลายพร้อย มันไม่ไหวเหมือนกันนะ
เราแอบคิดว่าพิพัฒน์ จันเลา แต่งตัวดูดีกว่าชาคริตเกือบทั้งเรื่องเลยอ่ะ T_T ดีนะคุณษมาน่ารัก อ๊ากๆๆ
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ