คือว่าเพิ่งจบใหม่ค่ะ เพิ่งเข้ามาทำงานใน กทม
คือเอาทุนของที่ทำงานค่ะ มีความฝันค่ะ ไฟแรง
ครอบครัวสนับสนุน ใจมาค่ะ
แต่เพื่อนๆที่มาด้วยกันอ่ะค่ะ แบบว่า กรอกหูทุกวัน
เหมือนประมานว่า เงื่อนไขที่จะเข้ามาทำงาน
ต้องอยู่แผนกนี้ แล้วจริงๆแล้ว ไม่ได้อยู่
คือเพื่อนๆเสียความรู้สึกค่ะ อต่เราก้อเฉยๆ
เพราะเรามีความฝัน เรามีเป้าหมาย
คือทุกอย่างมันก้อเกี่ยวกับความก้าวหน้าในอนาคต
แล้วพอแบบ มาเจอเพื่อนๆ คิดแบบนี้ เลยท้อเลยค่ะ
เข้าใจอารมคนโดนกรอกหูมั้ยคะ แบบ สับสนมากค่ะ
คือแบบ เพิ่งเข้ามาทำงาน แต่ตัวเองก็ไม่ได้มีความรู้สึกดีกับที่ทำงาน มันเป็นเรื่องที่เราควรต้องอดทนใช่มั้ยคะ ? แล้วทำไมเพื่อนๆเราไม่คิดแบบนั้นบ้่าง ?
เราเสียสุขภาพจิตบอกตรงๆ ไม่รู้จะเอาไปคุยกะใคร มาระบายในนี้ละกัน
via
Pantip Talk
จบใหม่ค่ะ อยู่ในช่วงโปร ตอนนี้กำลังสับสน
คือเอาทุนของที่ทำงานค่ะ มีความฝันค่ะ ไฟแรง
ครอบครัวสนับสนุน ใจมาค่ะ
แต่เพื่อนๆที่มาด้วยกันอ่ะค่ะ แบบว่า กรอกหูทุกวัน
เหมือนประมานว่า เงื่อนไขที่จะเข้ามาทำงาน
ต้องอยู่แผนกนี้ แล้วจริงๆแล้ว ไม่ได้อยู่
คือเพื่อนๆเสียความรู้สึกค่ะ อต่เราก้อเฉยๆ
เพราะเรามีความฝัน เรามีเป้าหมาย
คือทุกอย่างมันก้อเกี่ยวกับความก้าวหน้าในอนาคต
แล้วพอแบบ มาเจอเพื่อนๆ คิดแบบนี้ เลยท้อเลยค่ะ
เข้าใจอารมคนโดนกรอกหูมั้ยคะ แบบ สับสนมากค่ะ
คือแบบ เพิ่งเข้ามาทำงาน แต่ตัวเองก็ไม่ได้มีความรู้สึกดีกับที่ทำงาน มันเป็นเรื่องที่เราควรต้องอดทนใช่มั้ยคะ ? แล้วทำไมเพื่อนๆเราไม่คิดแบบนั้นบ้่าง ?
เราเสียสุขภาพจิตบอกตรงๆ ไม่รู้จะเอาไปคุยกะใคร มาระบายในนี้ละกัน
via Pantip Talk