คือไม่ว่าจะตั้งสเตตัส โพสรูป แชร์รูปอะไรไปไม่เคยมีคนมากดไลค์อะไรเลย เราก็ไม่ได้แคร์จำนวนไลค์อะไรมากนะ แต่บางบางทีเราเหนื่อย เราท้อแท้ เราก็ต้องการกำลังใจ หรือบางทีเราดีใจอยากจะมีคนมาร่วมแสดงความยินดีบ้าง อย่างน้อยการที่มีคนมาไลค์เรา มาสนใจเรามันก็เหมือน เออยังมีคนเข้าใจ ยังรับรู้ ยังเป็นห่วง อะไรเราอยู่นะ แต่แบบนี่โพสไป เงียบกริ๊บบยังก่ะป่าช้า จนเหมือนคนบ้า โพส อะไรอยู่คนเดียวไม่มีคนมาสนใจ กับเพื่อนอีกคนหน้าตาดีหน่อย โพสรูปทีคนไลค์เป็นร้อยเป็นพัน ตั้งสเตตัส เบื่อจัง คนมาไลค์เกือบร้อย เห้ออ
สมมุติมาโพสกระทู้ในพันทิป วันนี้วันเกิดเราช่วยอวยพรหน่อย..เงียบ แฟนเราเป็นยังงี้ควรทำยังไงดี...เงียบ วันนี้อากาศร้อนพี่สวยชวนโพสรูป...เงียบ จะไปสยามเดินทางยังไงดี...เงียบ ไม่มีใครตอบกระทู้ของคุณเลย ทำเหมือนกระทู้ของคุณเป็นกระทู้ล่องหน คุณจะรู้สึกยังไง ในเฟสเราเป็นยังงั้นเลย ทุกคนข้ามเม้นเราโพสเราไปหมดเหมือนมันไม่มีตัวตน ล่องหนอยู่
ปล.ได้อ่านคอมเม้นของทุกคนแล้ว ยังดีใจที่ก็ยังมีคนตอบกระทู้เรานะ ว่าจะทำใจเลิกสนใจคนอื่นละ อยุ่กับตัวเองให้มากขึ้น เผื่อจะมีความสุขมากกว่านี้
ตั้งสเตตัสอะไรไป ไม่เคยมีคนมากดไลค์เลย น้อยใจจัง
สมมุติมาโพสกระทู้ในพันทิป วันนี้วันเกิดเราช่วยอวยพรหน่อย..เงียบ แฟนเราเป็นยังงี้ควรทำยังไงดี...เงียบ วันนี้อากาศร้อนพี่สวยชวนโพสรูป...เงียบ จะไปสยามเดินทางยังไงดี...เงียบ ไม่มีใครตอบกระทู้ของคุณเลย ทำเหมือนกระทู้ของคุณเป็นกระทู้ล่องหน คุณจะรู้สึกยังไง ในเฟสเราเป็นยังงั้นเลย ทุกคนข้ามเม้นเราโพสเราไปหมดเหมือนมันไม่มีตัวตน ล่องหนอยู่
ปล.ได้อ่านคอมเม้นของทุกคนแล้ว ยังดีใจที่ก็ยังมีคนตอบกระทู้เรานะ ว่าจะทำใจเลิกสนใจคนอื่นละ อยุ่กับตัวเองให้มากขึ้น เผื่อจะมีความสุขมากกว่านี้