ขอเล่านิดนึง คือผมมีเพื่อนคนนึง ผมรู้จักนิสัยใจคอเขาดีพอควร รู้ว่าเขาเป็นคนค่อนข้างเห็นแก่ตัว เวลามีปัญหาก็เข้ามาให้ช่วย แต่พอเรามีปัญหาขอความช่วยเหลือบ้างก็มักจะบ่ายเบี่ยง
ผมรู้จักเขาดีแหละ แต่มันก็มีเหตุจำเป็นครับ ผมเลยต้องขอความช่วยเหลือจากเขา(เขาก็เคยขอความช่วยเหลอจากผม)
ซึ่งเรื่องที่ผมขอความช่วยเหลือ เป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ เขาจะไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย จากเรื่องที่ผมขอความช่วยเหลือ แต่เขาก็ยังบ่ายเบี่ยงไม่ช่วย อ้างโน่นนี่ เหตุผลจริงๆคือไม่อยากช่วยผมนั่นแหละ.....
ปัญหานี้มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่นักครับ ไม่ถึงขนาดทำให้ผมเครียดอะไรหรอก เพราะอย่างที่ผมบอกไปมันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ในใจผมสิ กลับรู้สึกแย่ รู้สึกไม่ดีขึ้นมา ผมรู้ว่าความรู้สึกไม่ดีนี้ มันมาจากความโกรธของผม ที่โกรธเขา (ไม่ใช่เพราะปัญหา)
แบบนี้ผมจะจัดการกับความรู้สึกโกรธนี้ยังไงดีครับ ที่ผมทำได้คือไปนึกเรื่องอื่น ไม่นึกถึงเรื่องนี้ ก็จะมีความสุขดีตามเดิม แต่พอกลับมาคิด ก็โกรธ ก็โมโหอีก
ช่วยแนะนำวิธีการจัดการอารมณ์แบบนี้หน่อยครับ
ถ้าเรารู้ว่ามีความโกรธในใจ และรู้ว่าความโกรธในใจทำให้เรารู้สึกไม่ดี เราจะจัดการกับมันต่อยังไงครับ....
ผมรู้จักเขาดีแหละ แต่มันก็มีเหตุจำเป็นครับ ผมเลยต้องขอความช่วยเหลือจากเขา(เขาก็เคยขอความช่วยเหลอจากผม)
ซึ่งเรื่องที่ผมขอความช่วยเหลือ เป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ เขาจะไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย จากเรื่องที่ผมขอความช่วยเหลือ แต่เขาก็ยังบ่ายเบี่ยงไม่ช่วย อ้างโน่นนี่ เหตุผลจริงๆคือไม่อยากช่วยผมนั่นแหละ.....
ปัญหานี้มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่นักครับ ไม่ถึงขนาดทำให้ผมเครียดอะไรหรอก เพราะอย่างที่ผมบอกไปมันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ในใจผมสิ กลับรู้สึกแย่ รู้สึกไม่ดีขึ้นมา ผมรู้ว่าความรู้สึกไม่ดีนี้ มันมาจากความโกรธของผม ที่โกรธเขา (ไม่ใช่เพราะปัญหา)
แบบนี้ผมจะจัดการกับความรู้สึกโกรธนี้ยังไงดีครับ ที่ผมทำได้คือไปนึกเรื่องอื่น ไม่นึกถึงเรื่องนี้ ก็จะมีความสุขดีตามเดิม แต่พอกลับมาคิด ก็โกรธ ก็โมโหอีก
ช่วยแนะนำวิธีการจัดการอารมณ์แบบนี้หน่อยครับ