บอกตรงๆว่าเบื่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มากๆ มากๆ มากๆอ่ะ
เคยดูการ์ตูนสู้กัน การ์ตูนแข่งกีฬากัน สารพัดการ์ตูนที่มันแข่งอะไรๆกันอ่ะ
เป็นอะไรที่เซงมาก เพราะไม่ว่าทีมศัตรูจะเก่งขนาดไหน
ไอทีมตัวเอกที่มีสกิลพระเอกอยู่ก็ต้องเป็นฝ่ายชนะอยู่ดีอ่ะ

ในสปอย เราบ่นล้วนๆค่ะ แอบหยาบนิดด้วย สปอยนิดหน่อยด้วยอ้ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อย่างล่าสุดนี่พึ่งพึ่งอ่านบาสจืดจางแบบแปลไทยจบ แมทช์ที่เซย์รินแข่งกับไคโจวอ่ะ
ถึงจะอ่านอิ้งมาจนถึงตอนล่าสุด คือรู้หมดอ่ะว่าจะจบยังไง แต่พออ่านซ้ำแล้วก็แอบเซง

บอกตรงๆเรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวเลยนะที่ไม่เคยเชียร์ทีมพระเอกเลย เชียร์ทีมคู่แข่งตลอด ถึงทีมพระเอกจะแพ้ไปรอบนึงก็เหอะ
ไม่ว่าจะเซย์รินจะแข่งกับไคโจว แข่งกับโยเซ็น แข่งกับชูโตคุ แข่งกับโทโอ หรือจะแมทช์ล่าสุดของไคโจวก็ด้วย

เขาว่าให้รู้จักแพ้รู้จักชนะ น้ำใจนักกีฬา คือตอนทีมพระเอกแพ้ เราก็สงสารนะ แต่อารมณ์มันไม่ให้เท่ากับเห็นตอนทีมคู่แข่งแพ้อ่ะ
ยิ่งตอนทีมโยเซ็น ทีมโทโอ แล้วก็ทีมไคโจว แพ้นี่ เห็นแล้วแบบรู้สึกสงสารเลย คนวาดสื่ออารมณ์ได้ดีสุดๆ
เพราะงั้นก็เลยยิ่งเซงพวกสกิลพระเอกพวกนี้ แบบมันน่าจะมีผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะบ้าง อะไรมันจะชนะตลอด

ยิ่งตอนชนะไคโจวล่าสุดนี่ พอจบแมทช์ พวกคุโรโกะก็ไปพูดกับคิเสะประมาณว่า ถึงทีมชั้นจะชนะ แต่พวกเราก็หยุดคิเสะคุงไม่ได้
คือแบบ เอ็งไปซ้ำเติมเขาเหรอไงฟ่ะ ถ้าบอกว่าหยุดไม่ได้ แล้วที่พวกเอ็งพึ่งชนะไปนั่นมันอะไรรรร ก็พวกเอ็งเล่นวางแผนให้คิเสะมันใช้
สกิลตั้งแต่แรกแล้วนี่หว่า รู้หมดว่าจะใช้สกิลอาโอมิเนะตอนไหน จะใช้ตาจักรพรรดิตอนไหน แล้วจะใช้บล๊อกของมุราซากิบาระตอนไหน แสรสสส

....ดูเหมือนจะอินมากไป มันอดไม่ได้....


ดูเหมือนจะบ่นยาวไปหน่อย ใครรำคาญก็ขอโทษด้วยค่ะ พอดีแบบหมั่นไส้สกิลนี้จริงจัง จริงๆนะ