มองดีๆคือเรื่องมันแนวดราม่ามาเลย การจะดราม่าให้ถึงนั้นไม่ใช่โผล่ๆมาร้องไห้แล้วดราม่า มันต้องมีการปูพื้น ให้คนซึมความรู้สึกของตัวละครเข้าไป มันจะทำให้เราค่อยๆอินไปกับมัน

และเมื่อเราซึมซับมายังจุดพีคสุด นั่นคือจุดปลดปล่อยแล้ว เราจะอินไปกับทุกๆตัวละครเลย

ส่วนเรื่องที่หลายคนบอกว่าเนือยนั้น

เพราะชินกับรัชชานนท์หรือเปล่า?

เพราะรัชชานนท์โทนเรื่องมันจะแนวแอ็คชั่นคอมมาดี้นิดๆโรแมนติกหน่อยๆ ซึ่งเรื่องแนวนี้ทำยังไงคนดูก็อิน

เหมือนกับเราดูมวย เราดูเค้าต่อยกันเราก็อินเราก็เชียร์เพราะมันคือกการแอ็คชั่น มันคือการออกลีลาท่าทางที่คนเราจะอินไปเองโดยอัตโนมัติ ไม่มีที่ไหนจะมาบรรยายชีวประวัตินักมวยเพื่อเราอินหรอก

สรุปที่จะบอกคือ หลายคนที่ชินกับการดำเนินเรื่องของรัชชานนท์อาจไม่ชอบการเดินเรื่องของรณพีร์ หากคุณลองลบรัชชนนท์ไปซักนิด
เปิดใจดูเรื่องนี้ไปเรื่อยๆคุณจะเข้าใจสิ่งที่คุณนกพยายามจะสื่อเอง

ปล.อาจเห็นต่างจากใครหลายๆคน ขออภัยไว้ด้วย