วันนี้เป็นวันฝันร้อยของซีซ่าร์แน่ๆเลย ด้วยความประมาทของจุนแม่เอง ขอโทษนะจ๊ะ

เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ให้ช่างไฟมาเดินสายไฟใหม่ที่บ้าน แล้วก็เลยให้มาต่อปลั๊กไฟเพิ่มในห้องด้วย
ตอนนั้นซ่าร์นอนหลับบนหลังตู้ตามเคย พอช่างเข้าห้องมา เขาก็ตื่น นั่งพาดคอดูช่างทำงาน
จุนแม่จะอุ้มลงก็ยังไม่ยอมลง รอบสองรอบสามก็ยังไม่ยอมลง ช่างก็วัดความยาว เตรียมอุปกรณ์ไปพลาง
ไอ่เราก็ประมาทเอง รู้อยู่แล้วว่าลูกสาวคนนี้กลัวเสียงดังมากที่สุดในชีวิต คิดว่าช่างคงยังเตรียมไม่เสร็จ
เดี๋ยวก่อนเจาะผนัง จะอุ้มลงมาก่อน ดั๊นเดินออกไปเก็บของหน้าห้อง ช่างก็เจาะผนังตอนนั้นพอดี!!!!

รีบวิ่งมาที่ห้อง ไม่ทันแล้ว ไม่ทันแล้ว ภาพที่เห็นคือ ...... ซ่าร์กระโดดลงจากหลังตู้ทันที ข้าว+น้ำกระจาย
วิ่งออกไปนอกห้องแบบกลัวสุดชีวิต วิ่งไปจนสุดแนวรั้ว แล้วก็หยุดตรงริมรั้วพอดีตามเสียงเรียกของจุนแม่

ใจหล่นตุ๊บไปเลยค่ะ กลัวเขาจะเตลิดไปไกลกว่านี้ ไปอุ้มเขากลับมากอดเขาไว้ พยายามปลอบเขา
แต่เขากลัวมากจิกเล็บลงบนเสื้อจนเสื้อขาดเป็นรูเลย 3 รู ตอนนั้นเสียงเจาะรอบแรกเงียบไปแล้ว
เลยพาไปหลังบ้านอีกฝั่งนึง เพราะเดี๋ยวมีอีกรอบ เขาก็ยังจิกเล็บไม่เลิกเพราะกลัวมากตัวสั่น

สักพักช่างก็เจาะอีกรอบ แต่เสียงมันดังมาถึงหลังบ้าน ซ่าร์ก็กลัว กระโดดลงจากบ่าแม่ เดินเร็วๆไปทางรั้ว
จุนแม่ต้องรีบเดินตามแล้วอุ้มเขามากอด ปลอบ อีกรอบ บอกเขาว่า จุนแม่ขอโทษ จุนแม่ขอโทษ

ตอนนั้นรู้แล้วว่า ช่างเจาะเสร็จแล้ว แต่เขายังกลัวอยู่ เลยพาไปที่ต้นไม้หน้าบ้านที่เขาชอบปีนขึ้นไปเล่น
เขาก็ปีนขึ้นแล้วเดินเล่นบนนั้น อิจุนแม่โล่งไปเปราะนึงว่าเขายังเดินได้อยู่ เลยปล่อยไว้บนนั้นแล้วมาดูช่างทำงานต่อ

พอเสร็จงานเก็บกวาดห้องเรียบร้อย ก็ไปรับกลับมา เขาก็นั่งแหม่ะบนกิ่งไม้ มองนก ยังไม่อยากลงค่ะ
สักพักนึงถึงได้ยอมลง ช่างออกไปจากห้องแล้ว เลยพากลับห้อง พอเข้าห้อง เขายังจำได้ เลยกลัวๆค่ะ
ไม่ยอมอยู่ในห้อง ทั้งที่ง่วงนอนมากๆ ร้องขอออกนอกห้อง ปลอบยังไงก็ไม่อยากอยู่ในห้อง
เลยยอมให้ออกไปนอนเล่นหลังบ้าน แม่ก็คอยเดินไปดูเรื่อยๆกลัวเขาออกไปนอกรั้วค่ะ เฮ้อออ

พอเห็นเขาหลับอยู่หลังบ้านก็เบาใจค่ะ เลยปล่อยให้นอนที่นั่นไปตลอดบ่ายเลย

เล่าไว้เป็นอุทธาหรณ์นะคะ ถ้าเป็นบ้านที่ติดๆกันหรือมีบริเวณไม่มาก เขาอาจเตลิดออกนอกบ้านไปไหนต่อไหน ทีนี่ละยุ่ง งานเข้าเลย