ลองนึกง่ายๆ นะครับหาก ผมเป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์  
ส่วนแรกผมทำงานให้บริษัทนี้จริงอยู่เขาจ่ายเงินเดือนให้ผมทุกเดือน แต่รายใด้จากการการประกอบการบริษัทคือผลกำไร เป็นปันผลคืนสู่ผู้ถือหุ้น ดังนั้นปันผลก็คือหยาดเหงือแรงงานของผมด้วย  
ส่วนที่สองผมทำงานด้วยน้ำพักน้ำแรง ก็เอาเงินตัวเองไปซื้อหุ้นของบริษัทตัวเองด้วย
แต่ชาวต่างชาติบางส่วนพิมพ์แบงค์ออกมา ซื้อหุ้นบริษัทผมจำนวนมาก ในขณะที่ผมใช่หยาดเหงื่อตัวเอง  และหยาดเหงื่อของผมก็ยังสะท้อนกลับไปเป็นปันผลให้ต่างชาติอีกด้วย  และต่างชาติก็นำเงินจากเหงือผมเสวยสุข หรูหรา ฟุ้มเฟีย สร้างอาวุธใว้ขู่ประเทศผมอีกต่างหาก ซึ่งอาวุธนั้นก็มีเหงือผมด้วย พอเงินท่านหมดเศรฐกิจท่านพัง ท่านก็มาเนียนดึงพลังงานแฝงจากตัวผมและเพื่อนๆ ผมกลับไปอีก
ทุกวันนี้ผมควรจะใด้กินก๋วยเตี๋ยวชามละ 15 บาท ก็ไม่ใด้เพราะเงินเฟ้อสะสมจากการพิมพ์เงินตลอดมาจากอดีต   ชาวไร่ชาวนาหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน เอาผลผลิตไปขายให้บริษัทจดทะเบียน ซึ่งเจ้าของบริษัทพิมพ์แบงค์มาซื้อใว้ และคอยดูดกินพลังงานจากชาวไร่ชาวสวน แปลงเป็นสะสาร ส่งกลับไป ถลุงในประเทศตัวเอง

ยอมรับความจริงซะเถิดครับว่าระบบ   ทาส  ยังคงมีอยู่