เห็นหลายกระทู้เหมือนกันที่ไม่ชอบตัวละครคุณหญิงดารณีนุช พอเข้าใจในบทของความร้ายกาจ และเสียงที่แว้ดๆหนวกหู น่ารำคาญ
แต่วันนี้เราเลยมาลองมองจากมุมของคุณหญิงดู ว่าทำไมคุณหญิงต้องมีลักษณะนิสัยแบบนั้น ทั้งที่เกิดมาจากชาติตระกูลที่ดี ทำไมมารยาทไร้ซึ่งความเป็นคุณหญิง

กับผู้หญิงคนนึงที่รักผู้ชายคนนึง (คุณชายอนุพันธ์) และหวังว่าซักวันจะทำให้ผู้ชายคนนั้นรักตัวเองขึ้นมาได้
แต่แล้วกลับทำไม่ได้ ไม่เพียงเขาไม่รัก แต่เขายังแสดงออกชัดเจนว่ารักผู้หญิงอื่น และมีลูกชายที่เกิดกับผู้หญิงคนนั้น (ตามที่คุณหญิงคิดเพราะคุณหญิงไม่รู้ความจริง) มาคอยตอกย้ำว่าเขาไม่ได้รักตัวเอง (หายากนะผู้หญิงที่จะยอมรับเรื่องนี้ได้) ประกอบกับนิสัย แน่นอนว่าถูกเลี้ยงดูมาอย่างนี้ สำหรับหญิงที่เกิดมาในชาติตระกูลแบบนี้ ต้องได้รับการเลี้ยงดูมาให้เอาแต่ใจตัวเอง ต้องได้ในสิ่งที่ต้องการ ไม่ยอมเป็นคนแพ้ มันเลยกลั่นออกมาเป็นตัวคุณหญิงดารณีนุชที่ทุกคนเกลียดชัง และส่งผลมายังการอบรมเลี้ยงดูศินีนุชที่ผิดๆ ให้มีลักษณะนิสัยแบบเดียวกัน

ถามว่าตัวละครนี้ร้ายกาจมั๊ย ก็ร้ายนะ แต่ลองมองหาในสังคมเรา ถามว่ามีคนแบบนี้มั๊ย เราว่ามี แต่ในความร้ายกาจ ลองมองๆย้อนกลับไป ความร้ายกาจของคุณหญิงมันมีเหตุปัจจัย ที่ส่งผลให้คุณหญิงเป็นแบบนี้

ที่เค้าบอกว่าละครให้อะไรมากกว่าความบันเทิง ในมุมมองเรา ตัวละครคุณหญิงดารณีนุชให้แง่คิดเยอะนะ
- การอบรมเลี้ยงดูลูกที่ผิดๆ เอาความผิดพลาดของคุณหญิงในการเลี้ยงศินีนุช มาเป็นบทเรียนสอนใครหลายๆคน
- ความรักที่ไม่ได้ประกอบด้วยปัญญา มีแต่ความลุ่มหลง จะเอาชนะ มันทำร้ายทุกคน แม้กระทั่งตนเอง
และคนเราไม่ได้สูงส่งเพียงเพราะแค่ชาติตระกูล แต่ต้องเพราะการกระทำของตนเองด้วย

และอีกหลายๆอย่างที่ได้จากตัวละครตัวนี้ แรกๆไม่ได้สนใจนะ จนมีเพื่อนพูดว่า ทำไมทำตัวไม่เหมือนคุณหญิง ไม่สมกับชาติตระกูล เลยคิดว่านั่นสิ อะไรที่ทำให้คนที่เป็นถึง ม.ร.ว.ดารณีนุช กิตติวงศ์ ทำตัวไม่น่านับถือและร้ายกาจขนาดนี้