พอดีเพิ่งได้มาอ่านเรื่อง kimi no iru machi ชื่อไทยว่า บ้านของเสียงหัวใจ ไม่เคยมีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนอ่านเลย   อ่านจากตอนแรกถึงตอน 230   เลือกอ่านเพราะลายเส้นสวย เนื้อเรื่องวัยรักสดใสไฮสคูล ดูกุ๊กกิ๊ก แต่พออ่านไปเรื่อยๆ รู้สึกขัดข้องใจในการ์ตูนเรื่องนี้อย่างมาก แรกๆ สนุกสดใสแต่พอเนื้อเรื่องดำเนินมาถึงตอนอยู่โตเกียว ดันออกแนวปวดตับมาก -__-" เลยขอแชร์ความคิดเห็นเรื่องนี้กับเพื่อนๆหน่อยครับ

- ทำไมเนื้อเรื่องตอนมาโตเกียว มันเหมือนเปลี่ยนบุคลิกของตัวละครไปเลย โดยเฉพาะนางเอก เอบะ ยูสึกิ จากสาวน้อยสดใสร่าเริง มีเสน่ห์ กลายเป็นอีกแบบไปเลย ?

- ตกลงตอนนางเอกบอกเลิกพระเอกไปคบกับแฟนใหม่ที่ป่วยเพื่อตอบแทนบุญคุณหรือรักคนนั้นจริงครับ งงมากมาย เป็นนางเอกขอคบเอง หรือคนป่วยมาขอคบ ?  เห็นนางเอกตอนต้นเรื่องบอกว่าชอบพระเอกมากมาย จะทำให้พระเอกหลงรัก แต่พอย้ายเมืองแล้วเปลี่ยนแฟนทันที ??

- พอเลิกรากันไป มาถึงช่วงมหาลัย นางเอกพอได้เจอกับพระเอกที่มีความสุขกับชีวิตใหม่ แฟนคนใหม่ เลยตามมาป้วนเปี้ยนเวียนวนอยู่กับพระเอกเพราะอยากมีความสุขบ้าง จนพระเอกยอมเลิกกับแฟนสาวที่แสนดีเลิศ มาเลือกนางเอกแทน
ถ้าเป็นในชีวิตจริง นี่มันพฤติกรรมเมียน้อยชัดๆ ผมมีคนรู้จักเหมือนแบบนี้นี้เลย ผู้ชายทิ้งครอบครัว ทิ้งเมียและลูก 2คนไปอยู่กับสาวคนใหม่ คนรอบตัวไม่ปลื้มอย่างแรง  สงสารลูกเมียเขา กลุ่มเพื่อนฝูงตัดขาดไปเลย(บรรดาภรรเมียทนไม่ได้) ตอนนี้ไม่รู้เป็นอย่างไร  ตกลงคนเขียนเขียนให้นางเอกเอบะในการ์ตูนเรื่องนี้มันเป็นนางเอกแนว Dark Side ด้านมืด ร้ายลึก ประชดประชันนางเอกแนวนิยาย Love Story ทั่วๆไป หรือปล่าว?? อ่านแล้วไม่ปลื้มพฤติกรรมอย่างแรง พฤติกรรมคู่พระนางแบบนี้ สุภาษิตไทยเรียกว่า ผีเน่ากับโลงผุ?

- พระเอกเรื่องนี้ ทำไมมันอ่อนแอจัง โลเลไม่แน่วแน่ หรือโดนของเข้าไป ถึงตัดสินใจแบบแปลกๆ อยู่ตลอดเวลา หรือยังเด็กอยู่?
ถ้าผมเป็นตัวละครโดนบอกเลิกแต่แรกคงรับความจริงกลับไปคบ นานามิ สาวที่แอบชอบ หรือ สาวลูกครึ่งรัสเซียที่เป็นเพื่อนสมัยเด็ก แล้วแต่งงานอยู่บ้านนอกก็น่าจะมีความสุขมากกว่านะ แล้วพระเอกกับเพื่อนที่ป่วย มันเป็นเพื่อนแท้กันตรงไหน?แถมแย่งแฟนตัวเองไป เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานเองนิ อ่านแล้วไม่อินเลย

- ที่ขัดใจอีกอย่าง ทำไมคู่พระเอกนางเอก ชีวิตเหมือนมีความสุขมาก แทบไม่มีผลกระทบใดๆ จากการกระทำที่ได้ทำไปเลย? เพื่อนฝูงให้อภัย กลับมามีชีวิตปีติสุขสันต์ แฟนสาวผมสั้น อาสึกะ ก็ให้อภัยได้อย่างง่ายดาย (ในชีวิตจริงอาจให้อภัยพระเอกเพราะรัก แต่คงไม่เผาผีกันกับนางเอกที่แย่งแฟนไปแน่นอน) อ่านแล้วไม่อินเลย ไม่สมเหตุสมผลอย่างแรง

- พอพระเอกกับนางเอกกลับมา Happy Ending กันแล้ว เหมือนพล็อตที่คิดไว้ตั้งแต่แรกมันจบแล้ว เนื้อเรื่องต่อๆมาเลยเหมือนพายเรือในอ่าง เล่นมุกเป็นตอนๆไปเรื่อยๆ สงสัยกว่าจะเขียนจบคงให้พระเอกได้เป็นกุ๊ก แต่งงาน มีลูก ถึงจะอวสานได้ จริงๆ น่าจะให้จบได้แล้วเขียนแนวดราม่าเข้มข้นเรื่องใหม่แทนดีกว่า (เหมือนตัวละครนักเขียนในการ์ตูน Bakuman)

- คำพูดเด่นๆ ที่ให้ข้อคิดในเรื่องนี้ที่ชอบๆ ก็  "เราจะสามารถมีความสุขที่แท้จริงได้หรือ ถ้าความสุขนั้นได้มาจากการทำร้ายหรือช่วงชิงเอาความสุขจากคนอื่นมา?" อันนี้ผมว่านี่ถือเป็นสัจธรรมชีวิตได้เลยนะ

- สุดท้ายการ์ตูนเรื่องนี้ ผมว่าแฝงทัศนคติอันตรายอย่างหนึ่งของทฤษฎีของความสุข คือ  
"ถ้าเราได้รับความสุข(หรือผลประโยชน์)จากสิ่งนั้น ต่อให้มาจากการทำร้ายหรือช่วงชิงจากคนอื่นก็ไม่เป็นไร"  

ทุกวันนี้ปัญหาในสังคมส่วนใหญ่เกิดจากแนวคิดนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น สงคราม ปล้น ชิงทรัพย์ ข่มขืน ทำลายธรรมชาติสิ่งแวดล้อม ฯลฯ เนื่องจากทุกวันนี้คนเรามองแต่มุมมองตัวเองเป็นหลัก (เราได้ประโยชน์ก็พอ คนอื่นช่างมัน) ถ้าวันหนึ่งทุกคนในโลกคิดแบบนี้เหมือนกันหมด ไม่มีศีลธรรม จริยธรรม คำสอนของศาสนาไม่มีความสำคัญ มองความสุขตัวเองเป็นหลัก โลกเราคงไม่มีความน่าอยู่เลยเป็นแน่

ในด้านความสุขผมมีความเชื่อเหมือนคำสอนของศาสนาใหญ่ๆ จากผู้รู้แจ้งในประวัติศาสตร์โลก จากคำสอนที่มาเป็นเป็นพันๆปีว่า ความสุขจากการให้ผู้อื่น มีความสุขมากกว่าการรับหรือช่วงชิงเอาจากผู้อื่น  อย่างแน่นอน

สรุป การ์ตูนเรื่องนี้ก็สนุกดี (แต่ไม่ค่อยประทับใจทัศนคติ) ภาพสวยมาก แม้เหตุการณ์บางอย่าง Characters ไม่ค่อยสมเหตุสมผล ตอนหลังๆ ยืดเรื่องไปเรื่อยเปื่อย  แต่อ่านแล้วก็เอามาย้อนดูตัวเองและสังคมได้ อ่านแล้วต้องคิดตาม  ผมให้ผ่านนะ 6/10 รอเรื่องใหม่จากคนเขียนคนนี้อยู่ หลังๆ ชอบอ่านแนวดราม่าล่ะ ^___^