อย่างผมนั่งดู Once upon the time ซีรีย์ที่ตัดไปตัดมา ฉากในเทพนิยาย กับฉากยุคปัจจุบันนี่ ปวดหัวเหมือนกัน
พนักงานที่นั่งดูอยู่เค้าก็ไม่ชอบ เปลี่ยนไปดูคุณชาย...ดูง่ายไม่ต้องคิดอะไรมาก ดูไปหัวเราะไป บ่นงึมงำไป ด่าไป ยิ่งเวลาฉากตบ ตัวร้ายตบนางเอก นางเอกก็ตบกลับ แหม ซู๊ดปากกันด้วยความสะใจ ฉากเงื้อมือจะตบ แต่ไม่ตบนี่ก็เห็นในหลายเรื่อง ฉากล้มแล้วปากพระนางจ่อกันอีก ฉากโอบกันแล้วมีตัวประกอบ คนใช้ เพื่อนนางเอกมาแอบหลังเสา หรือบางทีไม่แอบล่ะ ยืนมันโจ่งแจ้งเลย แล้วก็แปลก พระเอกนางเอกติดภวังค์ไม่เห็นแฮะ

นี่นะ คือบทมันง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ก็เลยไม่ค่อยชอบดูซีรีย์ที่ต้องคิดตามเยอะๆ ทำให้เดี๋ยวนี้ซีรีย์คุณภาพก็หายไปหมดเหลือแต่ซีรีย์เกาหลี หรือละครไทยแนวตบจูบ แย่งพระเอก ฯลฯ

ละครอย่างเป็นต่อ แรกๆ ก็ดีนะ หลังๆ มาเริ่มออกแนวหื่น ส่วนครัวซองค์ ก็อะไรไม่รู้ หาตัวพระรองหน้าจืดสนิท

ที่แปลกใจคือ คนดูซีรีย์ฝรั่งจะไม่ค่อยอิน เป็นจริงเป็นจังกับเรื่องเท่าไหร่ แต่คนดูละครไทยจะอินกับละครมากเหมือนเป็นเรื่องจริง

เอ...จะโดนมาม่ามั้ยเนี่ย อย่าซีเรียสนะครับ ผมเน้น ละครน้ำเน่า ส่วนละครที่มีคุณภาพก็มี แต่ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยเล่นบทซับซ้อน ตัดฉากกลับไปกลับมาเท่าไหร่ คือจะนิยมเดินเรื่องตรงไปตรงมา ง่ายๆ ไม่นิยมใช้สัญลักษณ์ สื่อภาษาหนังเข้ามา ไม่นิยมเล่นมุมกล้อง เล่นแสง เช่น ฉากผี สว่างยังกะส่องสปอตไลต์ เป็นต้น