ผมเคยนั่งจาก Minesota ไป Madison ที่ Wisconsin ครับ นั่งรถประมาณห้าถึงหกชั่วโมงคุ้นๆว่าน่ะครับ ค่ารถประมาณ 25 ดอลลาร์สหรัฐ ตอนนั้นผมจองล่วงหน้าประมาณเดือนหนึ่งครับ เดินทางช่วง กลางมกรา อยากบอกว่าเปนประสบการณ์ที่จำไม่ลืมเรยครับ ตอนนั้นเป็นการไปเมกาครั้งแรกของผม ภาษาก็ยังเก้งๆกังๆ ยังไม่มั่นใจการแสดงออกก็เงอะๆงะๆ แต่ผมก็แปลกใจผมกล้าซื้อตั๋วไปได้ไงทั้งๆที่เดินทางคนเดียวด้วยครับ คืออาจเป็นเฉพาะการเดินทางในละแวกนี้อย่างเดียวรึเปล่าที่คนดำจะเยอะหน่อย ผมจำได้ว่าทั้งคัน มีเอเชียประมาณสามคนครับซึ่งแยกกันมาหมดเรยครับ แล้วก็ฝรั่งขาวอีกสองถึงสามคน ที่เหลือคนดำทั้งคันครับ ตอนแรกผมก้ไปรอรถตามแผนที่ที่เค้าแจ้งว่ารถจะมาจอดครับ มันเป็นแค่ป้ายปักไว้เฉยๆเรยครับข้างๆเต้มไปด้วยกองขยะ และคนดำอีกประมาณหนึ่ง ตอนแรกผมเห็นผมตกใจมาก เฮ้ยทามไมคนดำเยอะจัง แต่ดูท่าแล้วมานต้องเป็นเพื่อนร่วมทางกับเราแน่ๆ ผมก้อเรยกัดฟันเดินเข้าไปรอด้วย ผมยืนอยู่อย่างงั้นเฉยๆเป็นเวลานานมากครับ รู้สึกมานเลทประมาณยี่สิบถึงสามสิบนาที จากนั้นรถมาเค้าก็ให้คนที่สัมภาระอันใหญ่เก็บกระเป๋าก่อนซึ่งผมไม่ไวเท่าพวกมันผมเรยได้ขึ้นคนหลังๆครับ พอเก็บเสร็จก็ไปขึ้นรถ คนขับเช็คใบจองตั๋ว แล้วก็ให้ขึ้นไปเลือกที่นั่งครับ ด้วยความที่ผมขึ้นหลังๆ ตอนผมขึ้นไปที่หน้าๆก็เต็มหมดแระครับ เหลือแต่ข้างหลังซึ่งถ้าดูจริงๆมานก็มีที่คู่เหลือเยอะน่ะครับแต่คนดำมานเล่นเอาเท้าวางคุมทั้งสองที่เรย ผมก็ไม่รู้ทามไงไม่กล้ามองหน้าด้วย สักพักหันแว่บเหมือนสวรรค์โปรดมีที่นั่งว่างคู่หนึ่งพอดีเรยผมเรยรอดได้นั่งครับ จากนั้นก็มีคนดำมานั่งข้างผม เฮ้อชีวิตตลอดการเดินทาง เมื่อยมากครับ เบาะไม่ค่อยสบาล แต่ก็มีไวไฟให้เล่นได้น่ะครับ แต่ตอนนั้นที่ผมนั่งผมยังไม่มีสมารท์โฟนเรยได้แต่หลับไปเรื่อยๆครับ คนดำบางคนมานก็เล่นเปิดหนังแบบไม่ใช่หูฟังอ่ะครับคือเผื่อแผ่ชาวบ้าน พอมาถึงครึ่งทางเค้าก็แวะปั้มให้ซื้อของกิน เข้าห้องน้ำครับ ถ้าโดยสรุปผมว่าถ้าคุณ OnMode อยู่เมกามาพอควรแล้วเริ่มคุ้นชินแล้ว แกร่งดีแล้วก็พอได้แระครับ รถมานก็พอโอเค ราคาถูกดี อย่าเอาเรื่องที่ผมเล่าเป็นเกนน่ะครับ ผมเล่าจากอารมคนไปใหม่ๆน่ะครับ