นึกว่าเป็นแหล่งขุมทรัพย์ ลงมาหวังเอาตังค์ เพราะคิดว่าคงมีผู้ใหญ่ใจดีไล่แจกตังค์  

วันนี้ก็อีกวันที่แดงทั้งกระดาน มานแดงมาหลายวันแล้วนะ เจ้าค่ะ

นู่ถามพ่อ "ทำไมไม่ขายหุ้นทิ้ง...ละค่ะ..ตลาดทำท่าจะยื่นไม่อยู่แล้วนะ" เราน่าจะขายขาดทุนออกมาก่อน เผื่อได้ของถูกไม่ต้องติดดอย
พ่อตอบ "มีดอกเตอร์ท่านหนึ่งเค้าบอกว่าเวลาหุ้นลงให้กระดิกเท้า" หงะ

             " ทำไมที่บ้านลุงดอกเตอร์นี่ เค้าไม่มี มุ้งลวดหรือค่ะ "  นู๋ส์ถามแบบกวนๆ

พ่อตอบแบบนิ่งๆว่า "เค้าสอนให้เราอย่าหวั่นไหว" หนูนี่ไม่รุ้เรื่อง

                               "ค่ะ..ไม่หวั่นไหว..แล้วเรา..ถือหุ้นราคาเท่ากับเค้าหรือป่าว....." นู๋ส์ถาม

พ่อเงียบ แต่ไปพูดถึงบทความของคนดัง ที่ว่า "ถ้าทนเห็นหุ้นตัวเองลงต่ำกว่า 50% เปอร์เซนต์ไม่ได้ ก็ไม่สมควรจะอยู่ในตลาดหุ้น" (นั่นลื่นไหลไปนู่นอีก)
นู๋เลยถามบ้าง แล้วเคยได้ยินไหมค่ะ "ไม่ขาย ไม่ขาดทุน แต่หมดตัว"  บ้านปูซื้อไว้หกร้อยกว่า พอห้าร้อยเริ่มจะเอาไม่อยู่ นู๋ส์บอกขายเหอะ ยังจำได้ไหม  แล้วตอนนี้เป็นไง  (ไม่อยากซ้ำเติม)


ลุงเค้าซื้อหุ้นตอนเกิดวิกฤต หุ้นที่เค้าได้ต่ำเตี้ยเรียดิน ลุงเค้าจะไปเดือดร้อนอะไร แค่เงินปันผลต่อปี ใช้ดีๆก็ไม่หมดแล้ว