น้ำใจคน เหลือนับ สดับรู้
บ้างสิงสู่ หมูหมา บ้างกาไก่
บ้างนกง เสี้ยมสอน ยืนหลังควาย
หาละอาย ใจไม่ ในวจี

อิจฉา ริษยา มารยาไสย
เหตุไฉน ไม่เอ่ยกล่าว ให้ถูกที่
มือไม่พาย เท้าราน้ำ ขวางนที
บดวิถี บังหน คนทำงาน

หนักต้องเอา เบาสู้ ก็รู้อยู่
เท้าหนึ่งคู่ มือสองข้าง หวังสืบสาน
ตามรอยฝัน หวังไว้ ให้บันดาล
อนาคตกาล ได้สบาย กายร่มเย็น

โดนคำคน ดูถูก แลดูหมิ่น
กายกลบกลิ่น หยาดเหงื่อ แลไม่เห็น
หน้าสู้งาน การติดหลัง แม้ยากเย็น
สู้เคี่ยวเข็ญ ฝ่าฟัน บากบั่นไป

หมดแรงก้าว เท้าสะดุด สุดอ่อนล้า
เพียงเพราะคำ จำนรรจา คอยผลักไส
บอกตัวเอง ต้องมานะ สู้ทนไป
อย่าให้ใคร มาทำลาย ให้เราจม