ก่อนจะถาม ขอระบายหน่อยแล้วกันนะคะ
ย้ายเข้ามาอยู่กับเพื่อนสักพักใหญ่ๆ แล้ว เป็นหอพักที่ราคาในเมืองแหละ แพงสำหรับเรา
ทีนี้วันนึงเพื่อนอยากไปอยู่กับแฟน แต่มาโกหกว่าจะอยู่กับน้อง (จริงๆ ไม่ต้องโกหกก็ได้นะ เข้าใจ)
แต่เราก็โอเคแหละ เออออกะมันไป เพราะเราก็ชินกับการอยู่คนเดียวอีกอย่าง เราไม่ชอบอยู่รกๆ ค่ะ
เธอหุงข้าวกินหม้อก็ไม่ล้าง ขึ้นราไปสามวันสามคืน ถ้าไม่กินมื้อต่อไป ชามก็ไม่ล้างปล่อยให้ขึ้นราไป
ตอนเราย้ายมาแรกๆ ก็เก็บล้างค่ะ หลายทีเข้าเราก็ไม่ทำ เพราะปกติเราจะกินมาจากข้างนอกอยู่แล้ว
ห้องน้ำก็อีก -"-
เอาเป็นว่า พอเพื่อนบอกจะย้าย เราก็โอเคนะ อยู่คนเดียวสบายใจ แพงหน่อยก็เถอะ
(สามีจะได้มาหาได้ด้วย เราอยู่คนละจังหวัดกันค่ะ ^^)
ปัญหาคือ สมบัติของเธอ มันไปไม่หมดซะที เงินมัดจำเธอก็เอาคืนไปแล้ว 9000 (ลมแทบจับ)
เธอบอกว่าจาก 11000 บาท แต่ในสัญญาที่เราเพิ่งเห็นวันนี้ ค่าประกันมัน 7500
เราคุยกับเธอเรื่องนี้ค่ะ แต่เธอยืนยันตามนี้ ว่ามัดจำรวมกับจ่ายล่วงหน้า
เราต้องจ่ายเพิ่มให้ครบ 11000 แต่ดูสัญญาแล้ว วันที่เราย้ายออก เราจะได้คืน 7500
ยังไม่นับว่าอาจจะถูกหักค่าโน่นนี่นั่นอีก แต่ก็โอเค ถือว่าซื้อใจกันค่ะ
สักพักเธอก็เวิ่นเว้อในเฟส ว่าคนเราเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นตามเหตุผลของแต่ละคน (อ้าว
บ่อยไปก็ไม่ไหวนะ)
ก็เข้าใจว่าเดือดร้อนเรื่องเงิน เกือบทุกเดือนจะมายืมกันตลอด ทั้งๆ ที่เธอเงินเดือนเยอะกว่า
แล้วก็มักจะผลัดไปอีกเดือน สองเดือนกว่าจะคืน บางทีทวงจนเราอายไปเอง ไม่กล้าทวง
ก็เพื่อนอ่ะ พึ่งพากันไป (แต่ก็อยากบอกนะ กรูก็ช๊อตเป็น) บางทีปลายเดือนเหลืออยู่ไม่ถึง 2000
เธอก็ยังจะยืม -"- 500 ก็เอา เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใคร พอแระ
ของในห้องที่ขนไม่รู้จักหมด เธอย้ายออกไปเป็นเดือนแล้วค่ะ ตั้งแต่ตู้เย็น จานชาม (ซึ่งขึ้นราอยู่)
ตู้เอกสาร ที่สำคัญมีนางกวักอยู่หลังตู้ค่ะ
วันนี้ตอนเย็นเธอก็เข้ามาเอาของ เราก็ดีใจนึกว่าจะขนไปหมด กลับมาที่ห้อง
เธอยังไม่เอานางกวักไปค่ะ -"- บอกว่าลืม
ไม่รู้ชาตไหนเธอจะได้เข้ามาอีก เราค่อนข้างอึดอัดค่ะ ไม่ค่อยสบายใจเลย
เพราะท่านอยู่บนตู้ แล้วตู้อยู่ปลายเตียง เหมือนเรานอนหันเท้าไปทางท่านทุกคืน
ถามล่ะค่ะ
เราจะทำไงดี ย้ายท่านไปไว้ไหนดีคะ เราบูชานางกวักไม่เป็น
ส่วนเพื่อนก็คงอีกนานมากกกกกก กว่าเธอจะสละเวลามาได้
เดี๋ยวบอกให้มาเอาก็หาว่าเซ้าซี๊อีก แค่สมบัติอ่ืนๆ ของเธอเราก็บอกจนปากแฉะ
จะบอกยังไงดีว่าให้มาเอาไปเร็วๆ หน่อย พูดยากจริงๆ เหนื่อยใจ
เหนื่อยใจกับเพื่อนจริงๆ ขอถามเรื่องนางกวักด้วยค่ะ
ย้ายเข้ามาอยู่กับเพื่อนสักพักใหญ่ๆ แล้ว เป็นหอพักที่ราคาในเมืองแหละ แพงสำหรับเรา
ทีนี้วันนึงเพื่อนอยากไปอยู่กับแฟน แต่มาโกหกว่าจะอยู่กับน้อง (จริงๆ ไม่ต้องโกหกก็ได้นะ เข้าใจ)
แต่เราก็โอเคแหละ เออออกะมันไป เพราะเราก็ชินกับการอยู่คนเดียวอีกอย่าง เราไม่ชอบอยู่รกๆ ค่ะ
เธอหุงข้าวกินหม้อก็ไม่ล้าง ขึ้นราไปสามวันสามคืน ถ้าไม่กินมื้อต่อไป ชามก็ไม่ล้างปล่อยให้ขึ้นราไป
ตอนเราย้ายมาแรกๆ ก็เก็บล้างค่ะ หลายทีเข้าเราก็ไม่ทำ เพราะปกติเราจะกินมาจากข้างนอกอยู่แล้ว
ห้องน้ำก็อีก -"-
เอาเป็นว่า พอเพื่อนบอกจะย้าย เราก็โอเคนะ อยู่คนเดียวสบายใจ แพงหน่อยก็เถอะ
(สามีจะได้มาหาได้ด้วย เราอยู่คนละจังหวัดกันค่ะ ^^)
ปัญหาคือ สมบัติของเธอ มันไปไม่หมดซะที เงินมัดจำเธอก็เอาคืนไปแล้ว 9000 (ลมแทบจับ)
เธอบอกว่าจาก 11000 บาท แต่ในสัญญาที่เราเพิ่งเห็นวันนี้ ค่าประกันมัน 7500
เราคุยกับเธอเรื่องนี้ค่ะ แต่เธอยืนยันตามนี้ ว่ามัดจำรวมกับจ่ายล่วงหน้า
เราต้องจ่ายเพิ่มให้ครบ 11000 แต่ดูสัญญาแล้ว วันที่เราย้ายออก เราจะได้คืน 7500
ยังไม่นับว่าอาจจะถูกหักค่าโน่นนี่นั่นอีก แต่ก็โอเค ถือว่าซื้อใจกันค่ะ
สักพักเธอก็เวิ่นเว้อในเฟส ว่าคนเราเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นตามเหตุผลของแต่ละคน (อ้าว
บ่อยไปก็ไม่ไหวนะ)
ก็เข้าใจว่าเดือดร้อนเรื่องเงิน เกือบทุกเดือนจะมายืมกันตลอด ทั้งๆ ที่เธอเงินเดือนเยอะกว่า
แล้วก็มักจะผลัดไปอีกเดือน สองเดือนกว่าจะคืน บางทีทวงจนเราอายไปเอง ไม่กล้าทวง
ก็เพื่อนอ่ะ พึ่งพากันไป (แต่ก็อยากบอกนะ กรูก็ช๊อตเป็น) บางทีปลายเดือนเหลืออยู่ไม่ถึง 2000
เธอก็ยังจะยืม -"- 500 ก็เอา เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใคร พอแระ
ของในห้องที่ขนไม่รู้จักหมด เธอย้ายออกไปเป็นเดือนแล้วค่ะ ตั้งแต่ตู้เย็น จานชาม (ซึ่งขึ้นราอยู่)
ตู้เอกสาร ที่สำคัญมีนางกวักอยู่หลังตู้ค่ะ
วันนี้ตอนเย็นเธอก็เข้ามาเอาของ เราก็ดีใจนึกว่าจะขนไปหมด กลับมาที่ห้อง
เธอยังไม่เอานางกวักไปค่ะ -"- บอกว่าลืม
ไม่รู้ชาตไหนเธอจะได้เข้ามาอีก เราค่อนข้างอึดอัดค่ะ ไม่ค่อยสบายใจเลย
เพราะท่านอยู่บนตู้ แล้วตู้อยู่ปลายเตียง เหมือนเรานอนหันเท้าไปทางท่านทุกคืน
ถามล่ะค่ะ
เราจะทำไงดี ย้ายท่านไปไว้ไหนดีคะ เราบูชานางกวักไม่เป็น
ส่วนเพื่อนก็คงอีกนานมากกกกกก กว่าเธอจะสละเวลามาได้
เดี๋ยวบอกให้มาเอาก็หาว่าเซ้าซี๊อีก แค่สมบัติอ่ืนๆ ของเธอเราก็บอกจนปากแฉะ
จะบอกยังไงดีว่าให้มาเอาไปเร็วๆ หน่อย พูดยากจริงๆ เหนื่อยใจ