ผมซื้อบ้านเอื้ออาทรแยกจากครอบครัวพ่อแม่  ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไรนะอยู่เป็นสุขดีสำหรับคนไม่คิดอะไรมาก
เพราะผมถือคติไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว  ยอมได้ก็ยอมในขอบเขตที่ไม่มากเกินไป  หูหนวกตาบอดบ้างอะไรบ้าง ทักมาก็คุยไปกลางๆ
คนหลากหลายอาชีพหนุ่มสาวโรงงาน แม่ค้าพ่อค้าหาเช้ากินค่ำ หมอพยาบาลก็มาเช้าอยู่เยอะ(ไกล้โรงพยาบาลจังหวัด) เดินผ่านกันก็ยิ้มๆ

ส่วนตัวผมว่าสังคมอาจจะวุ่นวายบ้าง คุยเสียงดังตะโกนบ้าง ตามประสาผัวเมียทะเลาะกันบ้าง (ปีใหม่นี่แทบไม่ต้องนอนเลี้ยงกัน 3วัน 3คืน)
ความจริงใจนี่สุดๆ มีอะไรช่วยได้ก็ช่วยกัน ตกแต่งบ้านนี่แทบไม่ต้องจ้างช่างเลย ต้นไม้เต็มบ้านไม่ได้ซื้อเลย(เค้ารู้แม่เราชอบต้นไม้เอามาฝากกันใหญ่)
ก่อนหน้านี้ในซอยมีคนแก่อยู่บ้านคนเดียวช่วงกลางวันเพราะลูกไปทำงาน  หลายคนแวะเวียนกันเข้าไปคุยด้วยทั้งวันมีอะไรจะได้ช่วยเหลือได้ทัน

ส่วนใหญ่ที่เห็นมีปัญหากันคือพวกรักษาสิทธิ์ตัวเองมากจนไปละเมิดสิทธิคนอื่น  ทำตัวเยอะ..... ไปซะทุกเรื่อง !!!!  
ต้องถามตัวเองว่าเป็นคนแบบไหน  เพราะบรรยากาศแบบบ้าน(ไม่ค่อยเงียบสงบ) ต่างจากบ้านจัดสรรราคาแพงแน่นอนครับ