จันทร์เดือนแรมแวมวับจับท้องฟ้า
พสุธามือมิดสนิทแสง
ยินแต่เสียงหรีดหริ่งแลแมลง
เหมือนฟ้าแกล้งปล่อยเราให้เหงาใจ

ฟ้ามืดมิดเปรียบได้ใจมิดมืด
ความรักจืดเธอจางห่างไปไหน
ทิ้งให้ฉันอยู่เดียวแสนเปลี่ยวใจ
อยู่หนใดโปรดกลับมาหาพี่เทอญ....

นายต้อม..........