ฉากเมื่อวานเล่นทำเอาหายใจไม่ทั่วท้องเลยทีเดียว ใจนึงผมก็คิดว่าปากมิ่งกับมะลิอมอะไรอยู่นะทำไมไม่บอกความจริง
ไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่พอลองมาคิดดูดีๆ ทั้งสองคงจะเกรงกับผลกระทบที่จะตามมาล่ะมั้ง  อันดับแรกคือลูกทั้งสองคน เมือง
ดูเป็นคนหัวแข็งไม่น่ายอมรับอะไรได้ง่ายๆยิ่งตอนนี้มีอคติกับคุณหลวงอยู่เผลอๆ ถ้ารู้ความจริงอาจจะพูดออกมาได้ว่า
"แม่กำลังจะบอกฉันว่าไอ้เนี่ยน่ะเหรอจ๊ะ คือพ่อของฉัน" และอาจจะทำให้รังเกียจพ่อตัวเองไปเลย  ส่วนสายหยุด
ก็คงจะกลัวลูกสาวคนนี้ต้องเสียใจที่จะได้รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วตัวเองเป็นเด็กกำพร้า

ประเด็นต่อมาคือ มะลิคงไม่ต้องการกลับไปอยู่ในเรือน เพื่อให้โดนเมียคนอื่นกลั่นแกล้งอีกแล้ว เพราะถ้าไปคราวนี้อาจถึง
ชีวิตเลยก็ได้ และถ้าหากคุณหลวงเชื่อว่ามะลิ กับมิ่งไม่ได้เล่นชู้กันจริงๆเรื่องเมื่อ 18 ปีที่แล้วก็ต้องถูกนำมาไต่สวนอีกครั้ง
อาจทำให้ชมเดือดร้อนได้ และด้วยนิสัยซื่อๆของมะลิ คงไม่ได้อยากเรียกร้องหาความยุติธรรม แต่เลือกที่จะแบกรับ
ความขมขื่นจากความอยุติธรรมเอาไว้เอง จึงไม่อยากให้ชมเดือดร้อนแน่ๆ

ผมเลยคิดว่า มันก็สมเหตุสมผลที่เดียวนะที่ทั้งสองพูดไม่ออก เพราะถ้าทั้งคู่คิดถึงแต่ตัวเองก็คงพูดออกไปแล้วคงจะได้พ้นผิด
จากกรณีการเล่นชู้กัน แต่ทั้งสองคิดถึงคนอื่นด้วย คิดถึงผลร้ายที่จะตามมาแก่คนที่ตนรัก ใครจะรู้ว่าตัวบึ้งอาจจะออกมาทำหน้าที่
อีกครั้ง

อีกอย่างนึงเลยก็คือ ถ้าพูดความจริงไป ละครก็จะไม่ค่อยมีประเด็นให้เล่นแล้ว ถ้าความจริงมาเฉลยหมด