เรื่องของเรื่องคือตัวเราเองได้ไปจ่ายเงินจำนวนไม่น้อยเพื่อได้ข้อแนะนำและการปรึกษาจากบริษัทconsultantแห่งหนึ่งซึ่งอ้างว่ามีความเชี่ยวชาญในด้านหนึ่งมากๆ
ตอนเข้าไปปรึกษาก็พูดกันเสียดิบดีถึงเคสของเรา การทำงานก็ค่อนข้างราบรื่น แต่เมื่อวันที่เคสจบกลับค้นพบว่าที่ปรึกษาจากทางบริษัทนั้นเก็บกักข้อมูลสำคัญซึ่งมีผลมากๆกับเคส(และชีวิต)ของเรา
ยอมรับว่าตอนนั้นโกรธมาก เขียนอีเมลไปต่อว่า แต่ยั้งใจไม่ส่งทัน หลังจากนั้นก็ค่อยๆปรับให้มันดูเบาลงและดูเป็นทางการมากขึ้นจึงค่อยส่ง
แต่พอส่งไปกลับโดนตำหนิจากผู้ใหญ่ในบ้านว่าแรงไป เด็กกว่าไม่ควรทำแบบนั้น ตัวเราเองรู้ว่าจะให้เปลี่ยนเคสทำใหม่เป็นไปไม่ได้ จุดประสงค์ที่ส่งอีเมลนั้นไปเพื่ออยากทราบจุดประสงค์ที่อีกฝ่ายไม่ยอมบอกข้อมูลกับเราทั้งๆที่ำหน้าที่เป็นที่ปรึกษา (ซึ่งควรจะเตรียมข้อมูลอันเป็นจริงและครบถ้วนให้ลูกค้า) อีกทั้งทางเรายังเหลือสัญญากับเค้าอยู่ การเคลียร์กันเพื่อให้กลับมาเชื่อใจเค้าได้อีกครั้งจึงเป็นเรื่องที่สำคัญมากกับเรา
พอนั่งคุยกับผู้ใหญ่ในบ้าน ได้บทสรุปว่าเราเด็กกว่า ว่าผู้ใหญ่ไม่ได้ มันไม่เหมาะ ยิ่งจะไปทวงคำขอโทษหรือการยอมรับผิดยิ่งแล้วใหญ่
ตอนนี้กลายเป็นว่าตัวเราผิด
เลยอยากรู้ว่าแบบนี้ตกลงเราผิดเองที่เชื่อใจที่ปรึกษา? หรือยังไง? งง แล้วผู้ใหญ่ทำผิดต่อเด็กนี่คือไม่ต้องขอโทษเพราะเป็นประเพณีไทย? ปัญหาคือมันทะแม่งๆ ความเคารพต่อผู้ใหญ่มันควรจะมีถึงจุดไหนถึงจะเรียกว่าพองามและไม่เป็นการกดขี่คนอายุน้อยกว่าจนเกินไป?
ความสำคัญของอายุและความอาวุโสในไทยควรมีลิมิตอยู่ตรงไหน?
ตอนเข้าไปปรึกษาก็พูดกันเสียดิบดีถึงเคสของเรา การทำงานก็ค่อนข้างราบรื่น แต่เมื่อวันที่เคสจบกลับค้นพบว่าที่ปรึกษาจากทางบริษัทนั้นเก็บกักข้อมูลสำคัญซึ่งมีผลมากๆกับเคส(และชีวิต)ของเรา
ยอมรับว่าตอนนั้นโกรธมาก เขียนอีเมลไปต่อว่า แต่ยั้งใจไม่ส่งทัน หลังจากนั้นก็ค่อยๆปรับให้มันดูเบาลงและดูเป็นทางการมากขึ้นจึงค่อยส่ง
แต่พอส่งไปกลับโดนตำหนิจากผู้ใหญ่ในบ้านว่าแรงไป เด็กกว่าไม่ควรทำแบบนั้น ตัวเราเองรู้ว่าจะให้เปลี่ยนเคสทำใหม่เป็นไปไม่ได้ จุดประสงค์ที่ส่งอีเมลนั้นไปเพื่ออยากทราบจุดประสงค์ที่อีกฝ่ายไม่ยอมบอกข้อมูลกับเราทั้งๆที่ำหน้าที่เป็นที่ปรึกษา (ซึ่งควรจะเตรียมข้อมูลอันเป็นจริงและครบถ้วนให้ลูกค้า) อีกทั้งทางเรายังเหลือสัญญากับเค้าอยู่ การเคลียร์กันเพื่อให้กลับมาเชื่อใจเค้าได้อีกครั้งจึงเป็นเรื่องที่สำคัญมากกับเรา
พอนั่งคุยกับผู้ใหญ่ในบ้าน ได้บทสรุปว่าเราเด็กกว่า ว่าผู้ใหญ่ไม่ได้ มันไม่เหมาะ ยิ่งจะไปทวงคำขอโทษหรือการยอมรับผิดยิ่งแล้วใหญ่
ตอนนี้กลายเป็นว่าตัวเราผิด
เลยอยากรู้ว่าแบบนี้ตกลงเราผิดเองที่เชื่อใจที่ปรึกษา? หรือยังไง? งง แล้วผู้ใหญ่ทำผิดต่อเด็กนี่คือไม่ต้องขอโทษเพราะเป็นประเพณีไทย? ปัญหาคือมันทะแม่งๆ ความเคารพต่อผู้ใหญ่มันควรจะมีถึงจุดไหนถึงจะเรียกว่าพองามและไม่เป็นการกดขี่คนอายุน้อยกว่าจนเกินไป?