Season of Horror เป็นผลงานของปองวุฒิ รุจิระชาคร เป็นหนังสือชุดแนวสยองขวัญ ประกอบด้วย Summer เกาะชะตาฆาต Rain สายฝนมรณะ และ Winter เหมันต์สาบสูญ โดยเขานำเรื่องราวสยองขวัญมาบอกเล่าผ่านแต่ละฤดูกาลไล่เรียงกันไปทั้งปี แม้ว่าจะสามารถแยกอ่านกันได้ แต่ตัวละครของทั้งสามเรื่องก็จะมีบางส่วนหรือบางแง่มุมที่เกี่ยวพันกัน

Summer เกาะชะตาฆาต เป็นเรื่องราวของนักศึกษามหาวิทยาลัย 16 คน ที่ออกไปค่ายอาสาพัฒนาชนบท ณ เกาะพี่ครวญ พวกเขาไม่คาคิดเลยว่าจะได้พบกับอาถรรพ์อันตรายที่หมายจะคร่าชีวิตทุกคน การออกค่ายอาสาจึงแปรเปลี่ยนเป็นสนามแห่งการไล่ล่าและแย่งชิงเอาชีวิต สุดท้ายใครบ้างจะเหลือรอด หรือเกาะชะตาฆาตจะกลืนกินทุกคน!

Rain สายฝนมรณะ ฤดูฝนที่เต็มไปด้วยความชุ่มชื้นเป็นช่วงเวลาที่สรรพสิ่งงอกงาม เด็กหนุ่มที่ต้องย้ายมาอาศัยกับครอบครัวใหม่ของพ่อที่เขาไม่ชอบหน้า ย้ายโรงเรียนใหม่ที่ห่างไกลจากเพื่อนและสังคมเดิม และยังพบกับสิ่งน่าสะพรีงกลัวที่ซ่อนตัวในมุมมืด ตัวการที่ทำให้นักเรียนจำนวนมากหายตัวไป เขาจะสามารถไขปริศนาเงื่อนงำทั้งหมดได้หรือไม่ หรือเขาจะต้องตกเป็นเหยื่อของมัน เพราะยามสายฝนพรำมันจะออกล่า !

Winter เหมันต์สาบสูญ บรรยากาศของฤดูกาลหนาวอันเย็นเยียบและลึกลับ บอกเล่าเรื่องราวของสามีภรรยาคู่หนึ่งที่กำลังหลงอยู่ในโลกของตัวเองจนลืมนึกถึงจิตใจของอีกฝ่าย ทำให้เกิดปัญหาเรื้อรังบานปลาย เมื่อเธอพยายามจะแก้ไขและทำฟื้นฟูสายสัมพันธ์ เรื่องราวสยองขวัญก็เกิดขึ้นกับคนรอบตัว หากเผลอไผลระวังฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะถูกกลืนหาย


ขอบคุณข้อมูลจากแพรวสำนักพิมพ์นะคะ  ต่อไปนี้เราจะเริ่มวิจารณ์ตามความคิดเห็นส่วนตัว ซึ่งอาจจะสปอยล์เรื่องได้ เพราะฉะนั้นแล้วใครไม่อยากขาดอรรถรสล่ะก็ ข้ามตรงส่วนนี้ไปได้เลยค่ะ

ทั้ง 3 เรื่องเราขอโหวตดังต่อไปนี้ค่ะ เรื่องที่สนุกที่สุดสำหรับเราคือ Rain สายฝนมรณะ เรื่องที่น่ากลัวที่สุดคือ Summer เกาะชะตาฆาต แต่เรื่องที่สะเทือนอารมณ์ที่สุดคือ Winter เหมันต์สาบสูญ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรื่อง Summer เกาะชะตาฆาต อย่างที่กล่าวถึงกลุ่มเด็กมหาวิทยาลัย 16 คน หลากหลายคณะที่เดินทางไปค่ายอาสาพัฒนายังเกาะกลางทะเล เมื่อพวกเขาไปถึงกลับพบว่านอกจากผู้ใหญ่บ้านและครูใหญ่แล้ว ชาวบ้านส่วนใหญ่ของเกาะไม่ต้อนรับพวกเขา ไม่ต้อนรับคนนอก เพราะทุกคนกลัวตระกูลต้องสาปกลับมาทวงแค้น เรื่องนี้ความน่ากลัวอยู่ที่การปลุกวิญญาณผีตายโหงทั้งปวงรวมไปถึงตระกูลต้องสาปให้ลุกขึ้นมาฆ่าคน ฆ่าแบบหนังซอมบี้ ที่สำคัญคือดันเป็นพื้นที่จำกัดเพราะ ติดเกาะหนีออกไปไหนไม่ได้ ลองนึกสภาพที่ทุกคนติดอยู่ในสถานที่หนึ่ง แล้วมีคนเต็มไปหมดพยายามฆ่าเรา ไหนต้องหนีผี โอ้ย!!!~ ขนหัวจะลุก

เรารู้สึกว่าเรื่องนี้เหมือนหนังสยองขวัญที่มีคนตาย ไล่ฆ่า ไล่ฆ่า ไล่ฆ่า   กันทั้งเรื่อง จุดบอดก็อยู่ตรงเรารู้สึกว่าตัวละครเยอะจนทำให้การกระจายเนื้อเรื่องขาดความสมดุล การปูหรือปูมหลังของตระกูลต้องสาปกับผู้บงการนั้นยังสั้นและห้วนไปนิด และการตายของคนแต่ละคนก็มีรูปแบบที่ซ้ำและน้อยจนห้วนเกินไป เรียกว่าเรื่องนี้ขาดความสมบูรณ์ในส่วนของโครงเรื่องไปนิดนึงค่ะ แต่การลำดับเรื่อง ภาษา รวมไปถึงอรรถรสโดยรวมถือว่าทำได้ดี เพิ่มเติมอีกอย่างคือ หากเพิ่มบทสวดวิญญาณเป็นภาษามอร์แกน หรือมลายู จริงๆ (หรืออาจะเป็นภาษาแปลไทย) จะเพิ่มความโหยหวนและความน่าสะพรึงได้เยอะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรื่องrain สายฝนมรณะ เล่าถึงวินเด็กชายวัย 16 ที่แม่เพิ่งเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ทำให้เขาต้องมาอยู่กับพ่อและครอบครัวใหม่ที่ต่างจังหวัด ที่นั่นเขาพบเต้ลูกติดแม่เลี้ยงที่มีฉากหน้าเป็นคนเด่นคนดีของโรงเรียน แต่มีเบื้องหลังพัวพันกับขาใหญ่ประจำโรงเรียน นอกจากนั้นวินได้พบกับปริศนาประจำโรงเรียนเรื่องเด็กนักเรียนหายไปในวันฝนตก เรื่องนี้สนุกมากค่ะกับการตามล่าปริศนาของต้นกำเนิดความน่าสะพรึง ความสัมพันธ์ของครอบครัว ปัญหาของเด็กวัยรุ่น เราว่านักเขียนเติมเต็มเรื่องดีได้ดี การบรรยายก็ทำให้เราเห็นภาพชัดเจนสามารถนึกตามแต่ละฉากได้ เราให้เรื่องนี้ห้าดาวเลย สำหรับความเกี่ยวพันกับเรื่องแรกคือ เพื่อนพระเอกได้กล่าวถึงเหตุการณ์ฆ่าสยองบนเกาะพี่ครวญให้พระเอกเปรียบเทียบกับเหตุการณ์ลึกลับที่เขาเผชิญหน้า และพระเอกยังมีน้าชายที่วิญญูและชื่นชอบการ์ตูนของแก้วใสที่จะปรากฏในเรื่องที่ 3

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เรื่องสุดท้ายคือ winter เหมันต์สาบสูญ เรื่องนี้เป็นบรรยากาศชวนอึดอัดที่ผู้เขียนบรรยายได้ดีมากจนเรารู้สึกต้องอดทนอดกลั้นไปพร้อมกับแววพลอยนางเอกของเรื่อง ที่ต้องพยายามอดทนและอดกลั้นต่อสามีที่รักยิ่งอย่างวิญญู เมื่อพบว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่เลวร้ายขึ้นทุกวัน เธอจึงตัดสินใจเร่งทำงานและพาวิญญูไปตามคำชักชวนของเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยที่เปิดรีสอร์ตหรูบนดอย ที่นั่นเธอพบกันแก้วใสสาวน้อยวัยใสที่สามีเธอสนิทสนม และเป็นคนที่เธอระแวงว่ากำลังเป็นมือที่สามในชีวิตของคนทั้งคู่ ท่ามกลางบรรยากาศที่สวยงามแววพลอยสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่างไม่ว่าจะเหตุการณ์ความฝันที่มักจะเป็นเดจาวู ความสัมพันธ์อันซ่อนเร้นของสามีเธอกับแก้วใส หรือแม้แต่อดีตเพื่อนคู่แข่งที่หายตัวไปอย่างลึกลับ ทั้งหมดนี้มีความเกี่ยวพันอย่างเดียวคือ นางไม้ประหลาดที่ไม่มีใบหน้า

เนื่องจากบรรยากาศของเรื่องเน้นไปทางหน้าหนาวที่มีหมอกขมุกขมัว ทำให้การดำเนินเรื่องสลับไปมาระหว่างความฝันของแววพลอย และความจริงที่เธอมองเห็น แต่ผู้เขียนก็ไม่ได้ทำให้เราสับสนเพียงแต่สร้างปมให้เราสงสัยความจริงๆ แล้ว นางไม้มีจริงหรือไม่ หรือแววพลอยเห็นภาพหลอน ที่สำคัญเรื่องนี้ได้กล่าวถึงประเด็นความปรารถนาของมนุษย์ และความเป็นจริงไว้อย่างเข้มข้น ผ่านตัวละครต่างๆ ในเรื่องโดยเฉพาะแววพลอยและแก้วใส สองสาวที่มีความแตกต่างกันในทุกเรื่องมีเพียงสิ่งเดียวที่เหมือนกันคือ ความรักที่มีต่อวิญญู เราชอบเรื่องนี้ตรงนี้สะท้อนความเป็นจริงในชีวิตคู่ สะท้อนความเป็นจริงของมนุษย์ที่มีรักโลภโกรธหลง สำหรับเรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องกับสองเรื่องก่อนหน้าคือ เพื่อนของแววพลอยที่ชวนเธอไปพักเป็นญาติกับสมานนายทุนที่เข้าไปลงทุนและถูกฆ่าตายในเหตุการณ์เกาะพี่ครวญ และวิญญูสามีของแววพลอยคือน้าชายของวิน

เราว่านักเขียนคนนี้ทำได้ดีในการบรรยายและสร้างความกดดันให้ในแต่ละเรื่องนะคะ อย่างเรื่อง summer เขาใช้สีสันอันจัดจ้านและความร้อนแรงของฤดูร้อน ทำให้การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างฉูดฉาดเลือดสาดกระจาย อ๊ากกกก!!! ส่วนเรื่อง rain ฤดูฝนอันชุ่มฉ่ำแต่แฝงไปด้วยความพร่ามัวของสายฝนก็สร้างบรรยากาศที่น่ากลัวยามฝนตกหนัก ที่มันจะออกล่า แต่ก็ให้ความรู้สึกชุ่มชื่นหัวใจในบรรยากาศแบบครอบครัว ส่วนเรื่องสุดท้ายคือ winter เนื่องจากเป็นฤดูหนาวบรรยากาศก็จะเย็นเยียบชวนอึดอัดและพร่ามัวไปด้วยละอองหมอก จึงไม่แปลกที่การดำเนินเรื่องจะเป็นไปตามความเป็นไปของฤดูกาลทั้งความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา ความพร่ามัวของความจริง เราอยากให้คุณได้ลองอ่านทั้งสามเรื่องนะคะ แล้วมาวิจารณ์กันว่า คุณรู้สึกอย่างไร