จดหมายถึงคุณ คุณพงษ์พัฒน์

เขียนที่ หละปูน หละปาง เจียงฮาย พะเยา แป้ น่าน อุ๊ดตะหล่ะดิ๊ด ยัน หนองคาย
คุณชายสี่ เข้าป่ามาแค่ตอนเดียว ทำให้หนูตั้งหน้าตั้งตารอละครแบบไปไหนได้ ตื่นเต้นจะได้ดูละคร
ตอนคุณชายธราธร ประทับใจ และรักในตัวละครหลักทุกๆตัว แต่อาจเทใจให้คุณเกษและ อ.ชินมากกว่าคนอื่นนิดนึง
พอมาชายรุจกับหญิงแต้ว นี่ก็เข้าขั้น จิตหลุด กระเด็นไปไกลถึงสวิต พอละครจบยังเรียกสติกลับมาได้เพราะคุ๊กกี้ไหม้เคล้าน้ำตา
พอมาคุณชายหมอ อาการไม่หนักมาก ไม่น่าเป็นห่วง ผ่านมาได้สบายๆ จิบชา
ตอนแรกคิดว่าคุณชายสี่จะดูได้ไหม
จะเอาอะไรมาให้ดู เพราะในเรื่องที่ผ่านมาเฉยๆกับคุณชายสี่มาก
พอออกอากาศได้ตอนเดียว อาการนี้มันใช่เลย หนูว่าหนูติด ติดละครพี่อีกแล้ว

โหนเถาวัลย์กู่ร้องไปก้องป่าาาาาาาาา
มันโดน มันโดดเด่น มันรถไฟมีควัน มันแฮรี่พอตเตอร์ มันโสมส่องแสง มันรอยอินทร์ มันเพชรพระอุมา มันแน่นอก!!!!!

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่