เดือนนี้ลงมาทำธุระที่หาดใหญ่
และเพื่อนชวนลงไปวัดช้างให้ เพื่อฉีดยาขี้เรื้อนให้น้องหมาในวัด
มีหรือจะพลาด
อาทิตย์ที่แล้วไปกัน 7 คน ขับรถส่วนตัวไป ขนอาหารไปให้ เอายาไปฉีด
อาทิตย์นี้ ติดธุระกันหลายคน เหลืออยู่ 3 จึงตกลงกันว่าจะนั่งรถไฟไปกัน ^^
น้องโอ้ ขอไปด้วยจิ
ถึงแล้ว สถานีรถไฟหาดใหญ่
ไปติดต่อขอรับตั๋ว ก่อนรถเข้าสถานี ประมาณ ครึ่งชั่วโมง ใช้บัตรประชาชน 1 ใบ ต่อตั๋ว 1 ใบจ๊ะ
ไก่ทอด กับรถไฟ ของคู่กันมาช้านาน สมัยก่อน จะเป็นถาดใหญ่(มาก) แล้วแม่ค้าทูนบนหัว
รูนี้เพื่อ....?
ภาพนี้ทำให้ผมนึกถึงภาพเก่า สมัยยังเด็ก นั่งรถไฟไปกับแม่
แม่นั่งริมหน้าต่าง แล้วผมนอนหนุนตักแม่ ขาห้อยไปข้างนอก
คิดถึงแม่จัง....
สำหรับคำถามที่ว่า ไม่กลัวหรอ ไม่อันตรายหรอ
บนรถไฟมีทหารคอยดูแลครับ
ผมว่าก็ปลอดภัยระดับนึงหละ
มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เป็นข่าวขนาดนั้น
คนในพื้นที่เค้าก็ใช้ชีวิตตามปกติกันนี่หละ
เพียงแต่อาจจะต้อง สังเกตุมากขึ้น เพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น อีกนิสสสสสสสสสสสสสนึง
ใช้เวลาเดินทาง ประมาณ 2 ชั่วโมง ก็มาถึง สถานี วัดช้างให้
จากนั้น เดินไปยังวัดได้เลย
เข้าวัดปุ๊บ PR ประจำวัด น้องเสร่อศรี่(ชื่อที่ตั้งกันเอง) จะออกมาต้อนรับ
แล้วก็จัดให้ซะ 1 เข็ม หลักจากที่อาทิตย์ที่แล้ว ฉีดไป 1 เข็ม อาการขี้เรื้อนของน้องเสร่อศรีดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
รอยขี้เรื้อนลดลง ขนเริ่มเพิ่มขึ้น
ให้รางวัลหลังฉีดเสร็จ
คุณลุงใจดี ช่วยจับให้
ตัวนี้จับไม่ได้ อาทิตย์ที่แล้ว งาบแขนอาสา โดนไป 2 รู ฝังซะจมเขี้ยวเลย
มีคนเข้ามาทำหมันให้น้องหมาตัวเมียในวัดด้วย ^^
เห็นมีสัญลักษณ์ น้องหมาตัวเมีย มีรอยที่หูกันหลายตัวเลย
ต้องขอขอบคุณไว้ ณ.ที่นี้ด้วยครับ
หลายๆตัวที่เคยฉีดยาไว้ อาทิตย์ที่แล้ว ไม่อยู่ งานจึงเสร็จไวกว่ากำหนด
จึงเก็บของ ล้างมือ ไปเช่าบูชาพระไปฝากเพื่อน
13.30 รีบเดินกลับไป สถานีรถไฟ เนื่องจากมี ขบวนรถ เวลาประมาณ 13.40
เมื่อไปถึงสถานี คำตอบที่ได้คือ รถเสียเวลา ขาลงมาจากกทม เสียเวลาไป 2 ชั่วโมง ขาขึ้นยังไม่รู้ว่า จะเสียเวลาเท่าไหร่
ขบวนท้องถิ่ง 14.50 น่าจะมาตามเวลา และน่าจะถึงก่อน
จึงได้แต่รอ รอ รอ แล้วก็รอ
ตัวนี้อยู่ที่สถานีรถไฟ ดูสายตาเค้าแล้ว มันดูเศร้ามาก
โค๊ก ไดเอท ขวดเพรียวมาก
ฝนก็ตก ได้แต่นั่งมองขบวนรถไฟที่ผ่านไป ไม่แวะจอด เนื่องจากเป็นสถานีเล็ก
หลังจากรอ หนึ่งชั่วโมงเศษ รถไฟก็ใกล้มา ไปรับตั๋ว รอขึ้นรถไฟ
ขากลับขบวนรถจะสั้นกว่าขามา
ที่สำคัญ เป็นรถที่มีราวโหนแบบรถเมล์
และบนขบวนรถ มีแต่ชาวมุสลิม ทั้งขบวน ได้บรรยากาศอีกแบบ
โหนรถไฟครั้งแรก ในชีวิต เมื่อยไปหน่อย แต่ก็ยังดี ที่มีรถกลับ
ยังมีโครงการที่จะเข้าไปที่วัด อีก 2ครั้ง วันอาทิตย์ที่26/5 และ 2/6
แต่ผมคงไม่ได้ไปด้วยแล้ว เสียดายจัง......
ปล..ค่าเดินทาง ค่ากิน จ่ายเองหมด ค่ายาค่าอาหารน้องหมา เป็นเงินบริจาคบางส่วน และ ลงขันช่วยกันบางส่วน
ภาพได้มาจาก 2 กล้อง
มือถือ ของผมถ่ายเอง
และ จากตากล้อง คุณพซซี่ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆครับ
ปู๊น ปู๊น ไปกับรถไฟ ไปด้วยหัวใจ เพื่อน้องหมาวัดช้างให้ จ.ปัตตานี
และเพื่อนชวนลงไปวัดช้างให้ เพื่อฉีดยาขี้เรื้อนให้น้องหมาในวัด
มีหรือจะพลาด
อาทิตย์ที่แล้วไปกัน 7 คน ขับรถส่วนตัวไป ขนอาหารไปให้ เอายาไปฉีด
อาทิตย์นี้ ติดธุระกันหลายคน เหลืออยู่ 3 จึงตกลงกันว่าจะนั่งรถไฟไปกัน ^^
น้องโอ้ ขอไปด้วยจิ
ถึงแล้ว สถานีรถไฟหาดใหญ่
ไปติดต่อขอรับตั๋ว ก่อนรถเข้าสถานี ประมาณ ครึ่งชั่วโมง ใช้บัตรประชาชน 1 ใบ ต่อตั๋ว 1 ใบจ๊ะ
ไก่ทอด กับรถไฟ ของคู่กันมาช้านาน สมัยก่อน จะเป็นถาดใหญ่(มาก) แล้วแม่ค้าทูนบนหัว
รูนี้เพื่อ....?
ภาพนี้ทำให้ผมนึกถึงภาพเก่า สมัยยังเด็ก นั่งรถไฟไปกับแม่
แม่นั่งริมหน้าต่าง แล้วผมนอนหนุนตักแม่ ขาห้อยไปข้างนอก
คิดถึงแม่จัง....
สำหรับคำถามที่ว่า ไม่กลัวหรอ ไม่อันตรายหรอ
บนรถไฟมีทหารคอยดูแลครับ
ผมว่าก็ปลอดภัยระดับนึงหละ
มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เป็นข่าวขนาดนั้น
คนในพื้นที่เค้าก็ใช้ชีวิตตามปกติกันนี่หละ
เพียงแต่อาจจะต้อง สังเกตุมากขึ้น เพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น อีกนิสสสสสสสสสสสสสนึง
ใช้เวลาเดินทาง ประมาณ 2 ชั่วโมง ก็มาถึง สถานี วัดช้างให้
จากนั้น เดินไปยังวัดได้เลย
เข้าวัดปุ๊บ PR ประจำวัด น้องเสร่อศรี่(ชื่อที่ตั้งกันเอง) จะออกมาต้อนรับ
แล้วก็จัดให้ซะ 1 เข็ม หลักจากที่อาทิตย์ที่แล้ว ฉีดไป 1 เข็ม อาการขี้เรื้อนของน้องเสร่อศรีดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
รอยขี้เรื้อนลดลง ขนเริ่มเพิ่มขึ้น
ให้รางวัลหลังฉีดเสร็จ
คุณลุงใจดี ช่วยจับให้
ตัวนี้จับไม่ได้ อาทิตย์ที่แล้ว งาบแขนอาสา โดนไป 2 รู ฝังซะจมเขี้ยวเลย
มีคนเข้ามาทำหมันให้น้องหมาตัวเมียในวัดด้วย ^^
เห็นมีสัญลักษณ์ น้องหมาตัวเมีย มีรอยที่หูกันหลายตัวเลย
ต้องขอขอบคุณไว้ ณ.ที่นี้ด้วยครับ
หลายๆตัวที่เคยฉีดยาไว้ อาทิตย์ที่แล้ว ไม่อยู่ งานจึงเสร็จไวกว่ากำหนด
จึงเก็บของ ล้างมือ ไปเช่าบูชาพระไปฝากเพื่อน
13.30 รีบเดินกลับไป สถานีรถไฟ เนื่องจากมี ขบวนรถ เวลาประมาณ 13.40
เมื่อไปถึงสถานี คำตอบที่ได้คือ รถเสียเวลา ขาลงมาจากกทม เสียเวลาไป 2 ชั่วโมง ขาขึ้นยังไม่รู้ว่า จะเสียเวลาเท่าไหร่
ขบวนท้องถิ่ง 14.50 น่าจะมาตามเวลา และน่าจะถึงก่อน
จึงได้แต่รอ รอ รอ แล้วก็รอ
ตัวนี้อยู่ที่สถานีรถไฟ ดูสายตาเค้าแล้ว มันดูเศร้ามาก
โค๊ก ไดเอท ขวดเพรียวมาก
ฝนก็ตก ได้แต่นั่งมองขบวนรถไฟที่ผ่านไป ไม่แวะจอด เนื่องจากเป็นสถานีเล็ก
หลังจากรอ หนึ่งชั่วโมงเศษ รถไฟก็ใกล้มา ไปรับตั๋ว รอขึ้นรถไฟ
ขากลับขบวนรถจะสั้นกว่าขามา
ที่สำคัญ เป็นรถที่มีราวโหนแบบรถเมล์
และบนขบวนรถ มีแต่ชาวมุสลิม ทั้งขบวน ได้บรรยากาศอีกแบบ
โหนรถไฟครั้งแรก ในชีวิต เมื่อยไปหน่อย แต่ก็ยังดี ที่มีรถกลับ
ยังมีโครงการที่จะเข้าไปที่วัด อีก 2ครั้ง วันอาทิตย์ที่26/5 และ 2/6
แต่ผมคงไม่ได้ไปด้วยแล้ว เสียดายจัง......
ปล..ค่าเดินทาง ค่ากิน จ่ายเองหมด ค่ายาค่าอาหารน้องหมา เป็นเงินบริจาคบางส่วน และ ลงขันช่วยกันบางส่วน
ภาพได้มาจาก 2 กล้อง
มือถือ ของผมถ่ายเอง
และ จากตากล้อง คุณพซซี่ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆครับ