จริงๆรู้สึกตั้งแต่บ่วงวันวารแล้ว ในช้อตที่พิมพิลาศขอซื้อตรวนทองคำ ช้อตนั้นพิมพ์ดูสวยลึกลับมาก
ชุดดำ ปากแดง เป็นอะไรที่ใช่มาก

แล้วพอมาเรื่อง เรือนเสน่หา ช้อตที่เอื้องคำดูชมนาดดีใจลัลล้าที่จะได้ลูก อยู่ที่หน้าต่าง
บอกตรงๆ กลัวสายตาพิมพ์ ดูแล้วแบบหนังผีเปล่าว่ะ ยิ่งซาวด์มา โอ้โห! มันใช่ ตอนดูขนลุกมากๆ

อยากเห็นพิมพ์ลงละครแนวนี้บ้าง คิดว่าพิมพ์เหมาะมากๆ

เรามโนผีในแบบพิมพ์ไว้แล้ว จะเป็นแบบวิญญาณสิงเรือน เป็นวิญญาณอาฆาตที่ถูกจองจำ
เธอจะชอบเดินไปรอบๆเรือน เวลาเดินก็จะมีเสียงโซ่ที่ข้อเท้า ครืดดดดด คราดดดดดดด ครืดดดดดดดดด คราดดดดดดดดด
บางครั้งเธอก็จะร้องไห้แบบโหยหวน ฮือออออออออ ฮืออออออออออ

ไม่ต้องแต่งหน้าเละมาก ทำยุ่งๆ ปกหน้า อือหือเป๊ะ...มันใช่น่ะ แล้วเอาซาวน์ดนตรีไทยมาประกอบ นี่แหละถูกเผง