เมื่อประมาณปลายเดือนกุมภา ได้ช่วยลูกสุนัขพันธุ์ทาง จากการเกือบถูกรถสิบล้อเหยียบ ครั้งแรกที่เจอเค้าจะมีลักษณะหัวโตผิดปกติ ตัวเล็กผอม และจะมีอาการเดินไม่ตรง หัวสั่น ล้มง่าย เลยพาไปหาหมอ หมอคนแรกบอกว่าเค้าน่าจะพิการตั้งแต่เกิด คงรักษาไม่หาย ให้เอากลับไปดูอาการ ซัก 2-3 วัน ค่อยมาใหม่ ถ้ารอดค่อยว่ากันอีกที ในความรู้สึกเราตอนนั้น คือ หมอห่าไร ไม่แม้แต่จะวัดไข้ให้ ดูอาการหมาซักนิด 2 วันต่อมาเราเลยพาไปหาหมออีกคน คนนี้ดีขึ้นมาหน่อย วัดไข้ ฉีดยากระตุ้นภูมิคุ้มกันแต่ก็ไม่ได้เจาะจงว่าป่วยเป็นอะไร (ก็ยังรู้สึกว่าเครื่องมือยังไม่พร้อม) ก็เลยพากลับบ้านป้อนข้าวป้อนนม อาการดีขึ้นมาหน่อย อ้วนขึ้น ทรงตัวได้ดีขึ้น อาทิตย์ต่อมาเราเลยพาไปหาหมอคนที่สาม คนนี้ให้ยาถ่ายพยาธิ ฉีดวัคซีน หมอบอกว่ามีอาการเลือดจางและก็น่าจะขาดสารอาหาร ก็ให้ยามากินปกติ ช่วงนี้อาการดีขึ้นมาก ทั้งอ้วน ทั้งร่าเริง วิ่งเล่น ทรงตัวได้ดี ก็ดูแลเค้ามาเรื่อยได้ประมาณ 3 อาทิตย์ เค้าเริ่มผอม เบื่ออาหาร หงุดหงิดง่าย แล้วก็อึเค้าจะมีพยาธิเยอะมาก (มากแบบชนิดที่ว่า ขาวโพลน) เลยพาไปหาหมอคนที่ 4 เค้าให้ความหวังมาว่ามีโอกาสหายเป็นปกติ เพราะเกี่ยวกับโรคประสาท ให้ยา นมแพะ หลายอย่าง (คนนี้เหมือนเชียร์ซื้ออาหารเสริม มากกว่า) ดูอาการเค้าทรงตัวมาเป็นอาทิตย์           
                     จนกระทั่ง เค้ามาตกท่อน้ำเสีย(ไม่ลึกมาก) ไม่มีคนเห็น ตอนเรากลับมาบ้านเจอเค้ากำลังชัก กัดลิ้นตัวเอง ร้องเสียงหลง ก็เลยอุ้มเอาผ้าเช็ดเนื้อเช็ดตัว ตั้งแต่วันนั้นเค้าก็เดินไม่ได้เลย และก็จะพยายามลุก ลุกแล้วก้อล้ม หัวฟาดพื้น ร้องโหยหวน ทรมาน สงสารมากนึกว่าเค้าจะไม่รอด เลยพาเค้าไป รพส. หมอบอกว่าเค้าเป็นไข้หัดระยะสุดท้าย เชื้อทำลายระบบประสาทเกือบหมดแล้ว ตาเค้าก็บอดด้วย น่าจะอยู่ไม่ได้เกิน 2 อาทิตย์ คือตอนนั้นเราถอดใจพากลับมาบ้านหละ อยากให้เค้าไปแบบสงบ เลยปรึกษากับแฟนว่าจะพาเค้าไปฉีดยาให้ตายดีมั้ย ก็สรุปกันว่าไม่ จะดูแลให้ถึงที่สุด ตอนนี้ก็คือต้องบดอาหารเม็ดแช่นมแล้วปั่น ใช้สลิ้งดูดป้อนเช้า เย็นแบบนี้ทุกวัน จะให้เค้าอยู่ในกรงตลอด(เพราะเป็นโรคติดต่อสามารถแพร่ผ่านอากาศได้) เค้าก้อจะนอน พอเค้าตื่นก็จะพยายามลุก แล้วก็จะล้มอยู่ในกรงล้มปุ๊บก็ร้องเสียงหลงปั๊บเป็นแบบนี้ตลอด ตี1 ตี2 เค้าก็จะร้อง แล้วบ้านที่เราอาศัยเป็นบ้านแฝด เวลากลางคืนเค้าร้องเราก็ต้องตื่นไปดูเพราะกลัวจะรบกวนบ้านข้าง ๆ พอเป็นแบบนี้เข้าทุกวันเราก็เริ่มเหนื่อย สุขภาพจิตก็เริ่มแย่ มีความคิดอยากให้เค้าตายๆ ไปให้สิ้นเรื่องสิ้นราว แต่พอเลี้ยงไปเลี้ยงมาเค้าเริ่มอ้วนขึ้น ตัวใหญ่ขึ้น แต่ก็ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อยู่ดี เราก็พอมีความหวังว่าเค้าจะกลับมาเดินได้อีกครั้ง
                      แต่ปัญหาสำคัญตอนนี้คือ อีก 5 วัน เราจะบวช ก็กลับมาอยู่บ้านนอก ปล่อยให้แฟนเลี้ยงหมาตัวนั้นคนเดียว แฟนเค้าก็ท้อ บอกว่าไม่ไหว เค้าต้องตื่นกลางดึก แล้วต้องตื่นเช้าไปทำงานอีก ไหนจะบดอาหารป้อน เช้าเย็น จนกระทั่งตอนรี้เค้าเครียดมาก เลยมาตกลงกันว่าจะทำไงดี 1. จะเอาไปฝากคลินิกเลี้ยง วันละ 100 บาท (แต่ปัญหาอยู่ที่เงิน ถ้าต้องฝากไปตลอดชีวิตก็คงไม่ไหว )2.  พาไปฉีดยาแล้วปล่อยให้เค้าไปสบาย (ไม่กล้า รักเค้ามาก เค้าคงอยากมีชีวิตอยู่เหมือนหมาตัวอื่นๆ) 3. ฝากคนรอบข้างดูแล (ไม่มีเวลาดูแลซักคน)
                    ตอนนี้เลยไม่รู้ว่าจะทำไงดี ถึงจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเค้า (และปัญหาในระยะยาว คือเราติดทหาร ต้องไปเป็นทหารอีก 1 ปี )