แปดตอนที่ผ่านมาแม้จะปรับ จะเพิ่มบ้างแต่ก็ยังไม่เพี้ยนขนาดนี้
และชอบมากตอนปรับบทที่หัวหินที่ย่าเอียดไม่มาเจอตอนนอนกอดกัน
แต่วันนี้ ไม่ไหวจริงๆครับ
1.คุณชายหมอปล่อยให้คนรักกลับบ้านเพราะน้อยใจได้ยังไง อันตรายยังมีอยู่ แล้วที่ช่วยมาตลอดแปดตอนล่ะไม่มีความหมายเลยรึ ?
ถ้าเป็นคุณชายหมอตัวจริงจะไม่ทำแบบนี้ ผมมั่นใจ...
บทประพันธ์: คุณชายหมอสลบอยู่ตอนที่แก้วตัดสินใจกลับบ้านไปตายเอาดาบหน้า โดยทิ้งจดหมายไว้และคืนของหมั้น โดยที่จดหมายเป็นของ
อีกชิ้นหนึ่งที่ทำให้ท่านนายพลรามือนอกจากทะเบียนสมรส
2.ไอ้ไกรมายิงให้ตายทั้งที ยิงที่พุงเนี่ยนะ - -"
บทประพันธ์:นายพลส่งคนมากระทืบ และยิงที่ไหล่สั่งสอน และขู่ให้คืนกรองแก้วมา ถ้าไม่อย่างนั้นครั้งต่อไปตาย
3.สาเหตุที่กรองแก้วหนีกลับบ้านเพราะน้อยใจที่คุณชายหมอไม่เชื่อว่าตัวเองยังไม่มีอะไรกับท่านนายพลซะงั้น - -" แถมประชดประชันคุณชายหมอซะอย่างนั้น กรองแก้วตัวจริงไม่ทำอย่างนั้นแน่ เจ้าหล่อนเจียมตัวจะตาย...
จดหมายของแก้วที่เขียนให้คุณชายหมอตอนหนีกลับบ้าน...
- ตอนที่คุณชายได้อ่านจดหมายนี้แก้วคงจากไปแล้ว แก้วรู้ว่าตัวเองไม่มีวาสนาได้อยู่เคียงข้างคุณชาย ที่ผ่านมาคุณชายทำให้แก้วมีความสุขที่สุด แก้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าหญิง ได้ล่องลอยอยู่ในความฝัน แต่แล้วความจริงก็ทำให้สะดุ้งตื่น เมื่อผู้ชายที่แก้วรักที่สุดถูกซ้อมและถูกทำร้ายจนบาดเจ็บปางตาย แก้วเจ็บ และทนไม่ได้อีกแล้ว
แก้วต้องไปค่ะคุณชาย แก้วไม่อาจทนเห็นคนรักต้องอยู่ในความหวาดผวา คุณชายต้องออกจากงานไปอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ แก้วเป็นตัวเสนียดทำให้ทุกคนต้องเดือดร้อน มีแต่หนทางสู่ธรรมเท่านั้นที่ช่วยให้แก้วหลุดพ้นจากบ่วงกรรมได้ แก้วไม่เสียใจเลยที่ได้รักคุณชาย ถึงแม้เราจะได้เป็นสามีภรรยากันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่แก้วก็มีความสุข แก้วได้เซ็นใบหย่าให้ นับจากนี้เราสองคนถือว่าไม่ได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว
แก้วขอมอบของสองสิ่งนี้คืนให้แก่คุณชาย ได้โปรดรับคืนไปและมอบให้แก่ผู้หญิงที่คู่ควร ชาตินี้แก้วจะไม่มีวันรักใคร นอกจากคุณชาย
แก้ว
เฮ้อ สุดท้าย ตัดบทเจรจา 5 สิงห์ออกก็ไม่เป็นไรครับ แต่ช่วยเขียนบทให้ดีกว่านี้หน่อยเถอะคร้าบบบ ส่วนตัวแล้วผมคิดว่ามันเพี้ยนจากนิสัยตัวละครไปพอสมควรเลยนะครับ ทั้งการหนีกลับบ้านของแก้ว และเหตุผลที่หนีกลับด้วย มันผิดกันไกลเลยนะครับสำหรับเหตุผลของตัวละครครับ
ด้วยความเคารพ
ผิดหวังกับบทของคุณชายพุฒิภัทร ตอนที่ 9 สุดๆ T__T
และชอบมากตอนปรับบทที่หัวหินที่ย่าเอียดไม่มาเจอตอนนอนกอดกัน
แต่วันนี้ ไม่ไหวจริงๆครับ
1.คุณชายหมอปล่อยให้คนรักกลับบ้านเพราะน้อยใจได้ยังไง อันตรายยังมีอยู่ แล้วที่ช่วยมาตลอดแปดตอนล่ะไม่มีความหมายเลยรึ ?
ถ้าเป็นคุณชายหมอตัวจริงจะไม่ทำแบบนี้ ผมมั่นใจ...
บทประพันธ์: คุณชายหมอสลบอยู่ตอนที่แก้วตัดสินใจกลับบ้านไปตายเอาดาบหน้า โดยทิ้งจดหมายไว้และคืนของหมั้น โดยที่จดหมายเป็นของ
อีกชิ้นหนึ่งที่ทำให้ท่านนายพลรามือนอกจากทะเบียนสมรส
2.ไอ้ไกรมายิงให้ตายทั้งที ยิงที่พุงเนี่ยนะ - -"
บทประพันธ์:นายพลส่งคนมากระทืบ และยิงที่ไหล่สั่งสอน และขู่ให้คืนกรองแก้วมา ถ้าไม่อย่างนั้นครั้งต่อไปตาย
3.สาเหตุที่กรองแก้วหนีกลับบ้านเพราะน้อยใจที่คุณชายหมอไม่เชื่อว่าตัวเองยังไม่มีอะไรกับท่านนายพลซะงั้น - -" แถมประชดประชันคุณชายหมอซะอย่างนั้น กรองแก้วตัวจริงไม่ทำอย่างนั้นแน่ เจ้าหล่อนเจียมตัวจะตาย...
จดหมายของแก้วที่เขียนให้คุณชายหมอตอนหนีกลับบ้าน...
- ตอนที่คุณชายได้อ่านจดหมายนี้แก้วคงจากไปแล้ว แก้วรู้ว่าตัวเองไม่มีวาสนาได้อยู่เคียงข้างคุณชาย ที่ผ่านมาคุณชายทำให้แก้วมีความสุขที่สุด แก้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าหญิง ได้ล่องลอยอยู่ในความฝัน แต่แล้วความจริงก็ทำให้สะดุ้งตื่น เมื่อผู้ชายที่แก้วรักที่สุดถูกซ้อมและถูกทำร้ายจนบาดเจ็บปางตาย แก้วเจ็บ และทนไม่ได้อีกแล้ว
แก้วต้องไปค่ะคุณชาย แก้วไม่อาจทนเห็นคนรักต้องอยู่ในความหวาดผวา คุณชายต้องออกจากงานไปอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ แก้วเป็นตัวเสนียดทำให้ทุกคนต้องเดือดร้อน มีแต่หนทางสู่ธรรมเท่านั้นที่ช่วยให้แก้วหลุดพ้นจากบ่วงกรรมได้ แก้วไม่เสียใจเลยที่ได้รักคุณชาย ถึงแม้เราจะได้เป็นสามีภรรยากันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่แก้วก็มีความสุข แก้วได้เซ็นใบหย่าให้ นับจากนี้เราสองคนถือว่าไม่ได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว
แก้วขอมอบของสองสิ่งนี้คืนให้แก่คุณชาย ได้โปรดรับคืนไปและมอบให้แก่ผู้หญิงที่คู่ควร ชาตินี้แก้วจะไม่มีวันรักใคร นอกจากคุณชาย
แก้ว
เฮ้อ สุดท้าย ตัดบทเจรจา 5 สิงห์ออกก็ไม่เป็นไรครับ แต่ช่วยเขียนบทให้ดีกว่านี้หน่อยเถอะคร้าบบบ ส่วนตัวแล้วผมคิดว่ามันเพี้ยนจากนิสัยตัวละครไปพอสมควรเลยนะครับ ทั้งการหนีกลับบ้านของแก้ว และเหตุผลที่หนีกลับด้วย มันผิดกันไกลเลยนะครับสำหรับเหตุผลของตัวละครครับ
ด้วยความเคารพ