กลายเป็นละครที่คนติดกันงอมแงมไปทั่ว จนเขาว่ากันว่าเล่นเอาถนนโล่ง ติ่งเกาหลีกลับไทยเป็นแถว
ไม่เพียงเป็นกระแสที่ระบาดในพันทิพจนชาวพันทิพไม่น้อยออกมางอนป่องที่มีแต่คนตั้งกระทู้ซ้ำๆ
แต่ยังเป็นไปทั่วเฟสบุ๊กและโซเชียลอื่นๆ ...อยู่ในสเตตัส ภาพล้อเลียน มุกตลกทั้งหลายที่แชร์กัน
แม้แต่คุณชายสุขุมพันธ์ยังโดนลากเอามาเกี่ยวด้วยจนได้!



ความสำเร็จขนาดนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยหากขาดองค์ประกอบสำคัญๆ เหล่านี้
อันได้แก่ แมวมอง ผู้กำกับ ผู้จัดละคร ครูการแสดง นักแสดง โลเกชั่น และอื่นๆ อื่นๆ อื่นๆ

ต้องบอกเลยว่าศูนย์กลางความสนใจต่างมุ่งมาที่น้องเจมส์ จิรายุ ตั้งศรีสุข (พิมพ์จนคล่องมือเลยทีเดียวโดยเฉพาะนามสกุล อิอิ)
ในฐานะนักแสดงหน้าใหม่ที่แค่เริ่มแสดงก็ฉายแวว จนหลายเสียงออกมายอมรับว่าน้อง “มีของ”
เด็กแว๊นซ์ (ไม่โกรธเนอะ) ขี้เพ้อ (ป้าแจ๋วเขาบอก) ขี้อ้อนแสนซนจนคล้ายลิง (อันนี้เราเอง) วัยสิบเก้า
แต่มีความสามารถ ทั้งเต้นลีลาศ เล่นดนตรี และมีเสน่ห์ส่วนตัวที่น่าค้นหา

มารับบทคุณชายหมอวัยสามสิบ ฤษีหน้านิ่งไร้รัก ผู้สนใจเพียงวิชาชีพและความยุติธรรมแบบว่าแมนโคตร


ยากที่ผู้ใหญ่ท่านใดจะให้ความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่าเด็กคนหนึ่งที่เพิ่งเห็นหน้าจะมารับบทหนักขนาดนี้ได้
งานนี้สุดยอดของเครดิตขอยกให้ผู้ใหญ่ใจดี ตาถึง แถมยังกล้าได้กล้าเสีย ตั้งแต่พี่ปิ๊ก ป้าแจ๋วและพี่แหม่ม
หากไม่ได้สามท่านนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าละครชุดนี้จะออกมาหน้าตาอย่างไร


...พี่ปิ๊ก ชาญฉลาด ในฐานะแมวมองระดับพระกาฬ เห็นน้องแวบแรกก็เชื่อแล้วว่าน้องจะได้มาโลดแล่นบนจอแน่ๆ
แล้วยังอุตส่าห์ดั้นด้นไปบ้านน้องภายในวันเดียว เจรจาเสร็จสรรพ ลักตัวน้อง เอ๊ย! พาน้องมาพบป้าแจ๋วเร็วไว
ในฐานะผู้จัดการ เราเชื่อว่าพี่ได้ดูแลน้องอย่างดี สอนมารยาท หลักคิดและการมองตัวเองในฐานะนักแสดง รวมทั้งการวางตัว จนน้องกลายเป็นนักแสดงที่น่ารักเช่นนี้ได้ พี่ปิ๊กน่าจะมีส่วนไม่น้อย

...ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธ์ไพบูลย์ ผู้กำกับ พี่แหม่ม ธิติมา สังขพิทักษ์ ผู้จัดละคร และครูเงาะ รสสุคนธ์ กองเกตุ และครูการแสดงท่านอื่นๆ ที่เราไม่ทราบ
ที่พร้อมใจกันรับหน้าที่ตัดสายสะดือ สอนสั่งวิธีการแสดง เคี่ยวข้นจนน้องกลายเป็นยิ่งว่าเอสเปรสโซที่หอมและเข้ม ดื่มแล้วก็อยากจะดื่มอีก (พี่เปิดดูย้อนหลังไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้วจ้ะ)
บทน้องจะงอนป่อง คนดูก็แทบอยากเข้าไปหยิกแก้ม บทน้องจะหยอด ก็เล่นซะนางเอกม้วนต้วน คนดูจิกหมอนจนหมอนขาดตลาด

สิ่งนี้ยากจะสร้างได้ในระยะเวลาอันสั้น แต่ป้าแจ๋ว พี่แหม่ม ครูเงาะ และครูการแสดงทุกท่านได้ทำให้มันเกิดขึ้นแล้ว

ตัวน้องเจมส์เองสมกับคำว่า Born to be มากๆ
คือน้องไม่ใช่เพียงมีโชคที่เกิดมาหน้าตาดีเท่านั้น เพราะสิ่งเหล่านี้จะจ้างทำก็ยังได้ด้วยวิทยาการสมัยใหม่
แต่สิ่งที่น้องมี คือเสน่ห์ในการแสดงที่คนดูให้การยอมรับ  
...ใบหน้าจิ้มลิ้มคิ้วเข้มตาคมชวนฝัน ...น้ำเสียงทุ้มนุ่มกังวานชวนฟัง ...วิธีพูดจาสุภาพและให้เกียรติ ...การวางตัวขี้เล่นเป็นกันเอง
เป็นส่วนผสมที่ลงตัวซึ่งเราไม่ได้เห็นนานมากแล้ว นับตั้งแต่พี่ติ๊ก เจษฎาภรณ์ ผลดี (ไม่ว่ากันนะ อันนี้ความเห็นส่วนตัว)
จำได้ว่าตัวเองม้วนต้วนเพราะสายตาพระเอกครั้งสุดท้ายก็ในเรื่อง “วนิดา” นี่เอง

น้องเบลล่า ราณี แคมเปน แต่ละคนอาจมีความคิดเห็นที่ต่างกันออกไป แต่สำหรับเราน้องเหมาะกับบทนี้
น้องมีรูปร่างสมส่วนแบบนาฬิกาทราย มีส่วนโค้งส่วนเว้าน่ามอง น่าโอบเอว เหมือนนางงามยุคนั้นจริงๆ (ไม่เชื่อลองไปหาดูเบื้องหลังละครที่มีสัมภาษณ์น้องเจมส์ จิ กับเจมส์ มาร์ ในฉากประกวดนางงามดูละกัน)
นัยน์ตาเบลล่าดูเชื่อมๆ บางคราวก็ร่าเริงเหมือนเด็ก น้ำเสียงเวลาพูดเพราะดี ออกกังวานหวานๆ อ้อนๆ ชวนให้ลูบหัวดีนัก


นักแสดงอื่นๆ ก็ฝีมือจัดไม่แพ้กัน เริ่มจากคู่รักหล่อสวย หม่อมหลวงเกษรา-อ.ชินกร แสดงโดย มิ้น ณัฐวรา วงศ์วาสนา และ เดี่ยว สุริยนต์ อรุณวัฒนากูล
กับบทพูดคมๆ และบทบาทพี่สาว&พี่ชายใหญ่ที่พร้อมจะช่วยเหลือ เรียกได้ว่าออกมาแต่ละฉากขโมยซีนกันเลยทีเดียว
เนย โชติกา วงศ์วิลาศ ในบทหม่อมหลวงมารตีที่ร้ายได้ใจคนดูกับบทยาวเป็นหน้าๆ แต่คุณเธอร่ายออกมาได้ไม่มีติดขัด ทั้งสีหน้าก็มาเต็ม
ก็อต จิรายุ ตันตระกูล ในบทคุณหมอคนเก่งยศวิน กับบทพูดเชือดเฉือน รอยยิ้มละลาย เชื่อว่าหลายคนแอบปันใจให้คุณหมอไปแล้ว
พี่ต้อม ณหทัย พิจิตรา ในบทอิงอร นางร้ายมือเก๋าที่กลับมาครั้งนี้เธอร้ายสุดๆ (ชอบที่เธอร่ายภาษาไทยชัดเปรี๊ยะ) พอกับอาปุ๊ มนตรี เจนอักษร ในบทท่านพินิจนายพลมากตัณหา ยังมีเหล่าคุณชายและนักแสดงอีกทั้งกองที่แสดงได้เข้าขากันเป็นอย่างดี  

สิ่งหนึ่งที่อยากจะชื่นชมทีมนักแสดงคือ ปกติแล้วเราดูละครพีเรียดแล้วส่วนมากมักจะรำคาญจนดูไม่จบ เพราะตัวแสดงพูดบทออกมาไม่เป็นธรรมชาติ
ภาษาเก่าอาจจะเป็นสาเหตุที่ให้คนรุ่นใหม่พูดบทไม่คล่องปาก แต่ในเรื่องนี้เราแทบไม่เห็นอะไรแบบนั้นเลย
ตัวแสดงแต่ละตัวเหมือนคุ้นเคยกับภาษาพูดแบบนี้และพูดออกมาได้ไม่ขัดเขิน เราฟังเพลินจนไม่คิดว่าเป็นการแสดงเลย คาดว่าคงฝึกกันหนัก ขอชื่นชมจากใจ

ส่วนบทโทรทัศน์แต่ละตอน ที่คมคายและเป็นภาษาไทยที่สวยงาม เราขอยกความดีให้ผู้เขียนบทโทรทัศน์ คุณปราณประมูล หลายๆ ตอนกลายเป็นคำคมประทับใจสำหรับคนดูไปแล้ว อย่างเช่น

คุณชายพุฒิภัทร – “ หน้าที่การช่วยเหลือคนดี ต่อต้านคนชั่ว เป็นหน้าที่ของคนทุกคน ไม่ใช่เหรอครับย่า..ย่าไม่ภูมิใจเหรอครับที่หลานๆ ของย่าไม่นิ่งดูดายต่อความอยุติธรรมในสังคม หรือว่าย่าอยากให้พวกเราเป็นคนดีที่อยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรเลย”

หม่อมย่าเอียด -- “คำว่ามีชาติตระกูล ไม่ได้หมายถึงแค่ชาติกำเนิด แต่หมายถึงผู้ที่พ่อแม่หรือทางบ้านได้อบรมสั่งสอนมาดีแล้ว เพราะฉะนั้นหล่อนประพฤติตัวอย่างไร หล่อนก็เป็นอย่างนั้น...จะเป็นสุภาพสตรีหรือไม่ ก็อยู่ที่ตัวหล่อนเอง”

ในส่วนของการถ่ายทำ ขอยกเครดิตให้ผู้จัดหาโลเกชั่น ทีมแต่งหน้า ทีมเทคนิค และตากล้อง
เรื่องนี้ถ่ายทำในฉากที่ทางช่องลงทุนสร้างกว่าสิบล้านบาท สวยสง่าอลังการสมเป็นวังจุฑาเทพ
แม้แต่ฉากที่ไม่ใช่วัง ก็ยังอุตส่าห์หามาได้เก่าสะใจกันเลยทีเดียว ทั้งเวทีประกวดนางงาม โรงพยาบาลทั้งในพระนครและที่อยุธยา ปั๊มน้ำมัน ฯลฯ
การแต่งหน้างดงามไม่จัดจ้านดูมีรสนิยม และเทคนิคการถ่ายทำที่เราไม่อาจรู้ได้
มันทำให้ละครช่องสามเรื่องไหนเรื่องนั้นดูนวลละมุนเหมือนภาพฝันมากกว่าความเป็นจริง
ดูแล้วมีความสุข ลืมการงาน การเรียน และปัญหาชีวิตต่างๆ ที่น่าเหนื่อยหน่ายไปได้

อีกอย่างที่สำคัญไม่ใช่น้อยคือเพลงประกอบที่แต่งออกมาเหมือนแทนใจชายหมอกับนางงาม
“เธอจะรักฉันหรือเปล่าไม่รู้” แต่งเนื้อร้องโดยหนึ่ง ณรงค์วิทย์ เตชะธนะวัฒน์
ขับร้องโดยแหนม รณเดช วงศาโรจน์ ด้วยเสียงหล่อๆ แทบทุกท่อนเหมือนถอดมาจากใจชายหมอ

...แค่เพียงได้พบเธอก็หวั่นไหว แค่เพียงสบสายตาก็ปักใจ...
...ไม่เคยจะรักใครเร็วอย่างนี้ ไม่เคยมีผู้ใดมากี่ปี...



“โปรดถามสักคำ” โดยคุณหนึ่ง (อีกแล้ว) ขับร้องโดยสาวเสียงเท่ในสไตล์แจ๊สแบบย้อนยุคหน่อยๆ แพรว คณิตกุล เนตรบุตร
ท่อนนี้เหมือนคำตัดพ้อจากใจกรองแก้วถึงใครก็ตามที่ตัดสินเธอไปแล้ว

...โปรดถามสักคำว่าใจฉันคิดอย่างไร เธอรู้ได้ไงเลิกเดาเสียที หากเธอเป็นฉันก็คงเข้าใจฉันดี เหตุผลฉันมีแค่รอเธอฟัง...



เห็นได้ชัดว่าละครไทยเรื่องนี้สร้างด้วยความตั้งใจอย่างมากและทำออกมาได้ดีจริงๆ เป็นเรื่องหนึ่งที่จะจดจำไว้ในใจ

อันนี้ขอพิเศษ -- ถ้าป้าแจ๋วและพี่แหม่มได้ผ่านมาดู ขอเจมส์-เบลล่าอีกสักเรื่องเถอะนะคะ ขอร้อง!

สุดท้าย ชวนอ่านบทสัมภาษณ์ล่าสุดของน้องเจมส์ในข่าวสด
เอิ่ม... ไม่สงสัยแล้วล่ะว่าทำไมน้องเจมส์ถึงชอบเรียกพี่เนยว่า “แม่”

http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=TVRNMk9Ea3dORGMwTnc9PQ==&sectionid=

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เพราะคุณแม่น้องเจมส์ชื่อ “โชติกา” นั่นเอง หุหุ