ผมกับแฟนเลิกกันสองครั้ง ครั้งแรกเลิกเพราะผมขี้หึง รู้สึกผิดมาก ถึงกับนั่งซึมทั้งวันเป็นอาทิตย์ เธอบอกว่าไม่รุ้สึกรักผมแล้ว ช่วงแรกๆพยายามง้อสุดชีวิตเธอก็ไม่สน จนผมคิดว่าเธอคงโกรธผมด้วย ก็เลยรอให้เวลาผ่านไปซักพัก เธออาจจะใจอ่อนก็ได้ ผ่านไปประมาณหนึ่งเดือนผมโทรไปหาแล้วบอกว่าขอโทษที่ทำให้เธอเสียใจ  ที่ผ่านผมตามติดเธอมากเกินไปเพราะผมรักเธอมาก จะไม่ขอทำแบบนี้อีกแล้ว เธอก็ให้อภัยผมเลย ถึงแม้ตอนนั้นจะงงนิดหน่อย ไม่คิดว่าเธอจะอภัยให้แต่ก็ดีใจสุดๆ รู้สึกเหมือนได้เกิดใหม่เลย แต่เธอบอกว่าจะให้อภัยเพียงครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย ผมก็โอเคแล้วก็ตกลงกลับมาคบกันต่อ จนผ่านไปประมาณ 3 เดือน
เราก็เลิกกันอีกครั้ง

ครั้งนี้เลิกกันเพราะผมผิดสัญญา ผมรู้สึกเหมือนถุกกระชากวิญญานออกเป็นครั้งที่สอง ตอนนั้นเธอโกรธผมยิ่งกว่าครั้งแรกอีก ปิดกั้นผมทุกอย่าง บล็อกเบอร์ ลบออกจากเฟส ทำทุกอย่าง จนผมหมดหนทาง ก็เลยตั้งสติแล้วคิดว่า จะรอเวลาผ่านไปแล้วค่อยง้อเหมือนครั้งแรกดีไหม เวลาผ่านไปเกือบเดือน ผมติดต่อเธอได้ก็เลยขอโทษเธอต่างๆนานา เธอบอกว่าเธอให้อภัยผมแต่ไม่มีทางกลับมาคบกับผมอีกแล้ว ผมก็เลยบอกว่าขอเป็นแค่เพื่อนได้ไหม อย่างน้อยก็ได้คุยบ้าง แต่ในใจผมก็ยังอยากคบกับเธออีกเหมือนเดิม ผ่านไปซักพัก ผมกับเธอก็ยังคุยกันในฐานะเพื่อน โทรไปหานานๆครั้ง แต่ไม่ได้คุยสนุกสนานอะไรมาก จนวันนึงขณะคุยเรื่องอื่นกัน ผมก็พูดว่า เรายังรู้สึกดีกับเธออยู่ ขอโอกาสให้ลองกลับมาคบกันอีกครั้งได้ไหม ทันใดนั้นอารมณ์เธอเปลี่ยนไปทันที เธอบอกว่า ขอร้องว่าอย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกได้ไหม ผมเลยรู้สึกมืดมนไปหมด ไม่มีโอกาสสำหรับคนอย่างผมแล้ว จนคิดว่าคงเป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้น แล้วผมบอกกับตัวเองว่า อย่างน้อยเค้าเคยรักผม ผมก็จะขอเป็นเพื่อนที่ดีกับเธอแบบนี้ต่อไป

ผ่านไปหลายเดือนผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับเธอ โทรไปประมาณเดือนละครั้ง ถามว่าเป็นงั้ยบ้าง สบายดีมั้ย มีงานอะไรให้ช่วย ผมก็จะช่วยเธอตลอด ก็รู้สึกดีขึ้น บางครั้งผมรู้สึกนึกถึงตอนที่เคยคบกัน แต่ก็พยายามตัดใจเพราะมันคงเป็นไปไม่ได้ อีกอย่างเธออาจจะมีคนใหม่เข้ามาในชีวิตซึ่งผมก็ไม่รู้ แต่อย่างน้อยก็ดีใจที่มีโอกาสได้ดูแลเธออยู่ห่างๆ

จนวันนึงผมโทรไปหาเธอหลังจากที่ไม่ได้ติดต่อกันหลายสัปดาห์ ผมก็คุยกับเธอเหมือนที่เคยคุย ถามเธอว่างานยุ่งป่าว มีรัยให้ช่วยไหม ก็คุยกันซักพักเธอก็ถามผมว่า ผมทำดีแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนไหม ผมบอกว่า ก็พยายามทำดีกับคนที่ทำดีกับผม ยิ่งถ้าเป็นเธอก็อาจจะดีเป็นพิเศษ เพราะเธอเคยให้ความรู้สึกดีดี ให้ความไว้วางใจแก่ผม ผมก็อยากตอบแทนเธอให้มากๆ ตอนนั้นเธอก็ยิ้มขึ้นมา แล้วบอกผมว่า ขอกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม ตอนนั้นหัวใจผมเต้นแรง ไม่คิดว่าเธอจะพูดแบบนี้ขึ้นมา เธอบอกว่าเธอเป็นคนเดินออกจากชีวิตผมเอง แต่ผมก็ดีกับเธอมาก เธอขอโทษที่เคยบอกเลิกผม ที่ทำให้ผมต้องเจ็บ

ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนตัวเองฝันอยู่ แต่ก็พูดกับเธอว่าผมไม่เคยโกรธเธอเลย ควรจะโกรธตัวเองมากกว่าที่ทำให้เธอเสียใจซ้ำสอง
จากนั้นผมกับเธอก็ปรับความเข้าใจกันใหม่ แล้วตกลงกลับมาคบกันอีกเป็นครั้งที่สาม

คืนนั้นเป็นคืนที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิต จนตอนนี้เราก็คบกันมาเกือบหนึ่งปีแล้ว ไม่เคยมีปัญหากันเลย มีความสุขกันทุกครั้งที่ได้คุยกัน ผมจะรักผู้หญิงคนนี้ จะแต่งงาน และอยู่กับคนนี้ตลอดไป

...