เพิ่งอ่านนิยายของคุณหญิงวินิตา เรื่องนี้จบ  อือ ทำไมกลับชอบกว่า "มาลัยสามชาย" อีกหว่า อาจเป็นเพราะมันเป็นความรักแบบ "แน่นอกต้องยกออก"  ออกทางดาร์คนิดๆ golden flower หน่อยๆ (วันทองมาเอง 5555) ไร้อารมณ์ของการจิ้น ฟิน จิกหมอนโดยสิ้นเชิง มีกลิ่นอายหนังเรื่อง Atonement เบาๆในตอนท้ายด้วย  ส่วนตัวคิดว่าเป็นบทประพันธ์ที่น่าจะท้าทายความสามารถของผู้เขียนบทมาก ว่าเขียนยังไงไม่ให้คนเกิดความรู้สึกด้านลบกับนางเอกและสื่อให้เห็นถึงค่านิยมความกดขี่สตรีเพศในสังคมไทยที่เราเข้าใจว่านวนิยายเรื่องนี้ต้องการจะสื่อ



อยากเห็นเชอรี่ เข็มอัปสรณ์  หรือ นุ่น วรนุช รับบทคุณหญิงปิ่นเมืองจัง