“บ้านเรา” คำนี้สะดุดความทรงจำ บ้านสวน คู่อริเก่า เจ้าตัวร้าย เสียงดุของแม่ม่อม-แม่ม้าย
เหล่านี้ล้วนก่อความเย็นชื่นในหัวใจของปารินทร์ ตั้งแต่วันที่เขาเดินจากบ้านนี้
แต่ยามอ่อนล้า เหน็ดเหนื่อย เขามักฝันว่า เขากลับมาอยู่บ้านนี้ ในความฝัน จะมีเด็กหญิงแก้มยุ้ย เสียงแจ๋วๆ
นั่นแหละ คู่อริเก่า ให้หวนคิดถึง...เจ้าตัวร้าย
ในความทรงจำถึง “คุณคนเล็ก”และ “บ้านกลางสวน” นั้นดุจ ใยเสน่หา
“การะบุหนิง” ดอกแก้วแสนรักของพี่ปา จะเป็นเช่นไรหนอ
ใยเสน่หา ใยบางแสนบาง เบาแสนเบา หากรัดแน่น รับรู้เฉพาะหัวใจ
ศักดิ์สิทธิ์เสมอสำหรับผู้ที่ “รัก”
ใย...อันเสมือนรังไหม ห่มความรักให้อบอุ่น ปลอดภัยเสมอ ให้ “บ้านเรา”
มีใยเสน่หา ไว้โยงรั้งความสุขทั้งมวลไว้ ให้ “รักเรา”
มีใยเสน่หา ไว้ร้อยรักเราสองคนไว้ด้วยกัน

ที่มา :: คุณ Panmile_Pink

"สักวันหนึ่ง"เพลงประกอบละครของเวอร์ชั่นเก่า