รู้สึกเรื่องนี้จะจบในอีกไม่กี่ตอนแล้วครับ เลยขอมาโพสสักนิด

หลังจากตอนก่อนที่
- มิคังเสียอลิซไป ต้องออกจาก รร.และถูกลบความจำ คนทั้ง รร.มาส่งเป็นครั้งสุดท้าย ตุ๊กตาหมี(เจ้าแบร์)ตามไปด้วย มีใบ้ถึงวิธีเอาความจำกลับมานิดหน่อย
- โฮตารุ-ซุบารุ เอานัตสึเมะกลับมาได้ แต่แบบปางตาย+โผล่กลับมาพร้อมโนดะหลังจากมิคังออกจาก รร.ไปแล้วเลยไม่ได้เจอกัน แต่โฮตารุกับพี่เองติดอยู่ในห้วงเวลา ไม่ทราบชะตากรรม

ในตอนนี้ เล่นtime skipไป 4 ปีเลยครับ มิคังเรียนอยู่ ม.ปลายปี2 กลับมาอยู่กับคุณปู่ เพื่อนเยอะ เนื้อหอมใช่ย่อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

มิคังเองมีความสุขดี แบร์แสดงตัวช่วยทำงานบ้านแต่เฉพาะต่อหน้ามิคังกับปู่ คนอื่นมาก็แกล้งเป็นตุ๊กตาธรรมดา
แต่ตัวมิคังก็ยังรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างสำคัญเกิดขึ้นในช่วงที่ความจำหายไป รู้สึกว่าเคย"ชอบ/รัก"ใครสักคนในตอนนั้น ทำให้เวลามองทะเล/ดูดาวจู่ๆก็รู้สึกเศร้าขึ้นมาในหลายๆหน และเป็นสาเหตุให้ไม่ว่าใครมาขอเป็นแฟน เจ้าตัวก็ปฏิเสธหมด บอกว่า"รอใครบางคนอยู่"
ระหว่างนั้นก็มีเงาใครบางคนมองมิคังอยู่

วันหนึ่งก็มีข่าวเกี่ยวกับคดีลักพาตัวเด็กผู้หญิง ม.ปลาย ต่อเนื่อง ทาง รร.ก็บอกให้ระวังตัว (เหมือนบางคนในเมืองจะเป็นคนที่ รร.อลิซส่งมารักษาความปลอดภัยให้มิคังลับๆด้วย เห็นว่ามีการสร้างเกราะป้องกันให้เมือง ฯลฯ รู้สึกว่าคนร้ายมีชาวต่างชาติ+เล็งที่มิคัง)

มิคังกับเพื่อนอีกสองคนโดนแก๊งชุดดำจับตอนเดินเล่นที่ชายหาด แต่จู่ๆไฟก็ถูกจุดตู้มใส่คนที่มาจับ แล้วโจรอีกกลุ่มก็ล้มด้วยฝึมือ...นารุมิ!!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความจำมิคังก็แว้บมาว่าเคยเจอกันมาก่อน แต่จำไม่ได้
ส่วนเพื่อนคนหนึ่งที่โดนจับจู่ๆก็เตะโจรสลบเหมือด ก่อนแปลงร่างเป็น...โกชิม่า(ประธานอลิซสายกายที่เคยร่วมมือกับจารย์ใหญ่ประถม แต่กลับใจตอนท้าย)ที่รู้สึกว่าจะมาทำหน้าที่ปลอมตัวเป็นเพื่อนมิคังเพื่อรักษาความปลอดภัยปลายปีแล้ว

พอเห็นสองคนนี้+ปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ มิคังเองก็ผวา เซล้มไปด้านหลัง ปรากฏว่ามีคนมาช่วยพยุง พอหันกลับไปก็....
นัทสึเมะเวอร์ชั่นอายุ 16!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! หล่อลากเชี้ยววววว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


จบแบบค้างมากกกครับ ฉากเจอกันทำเอาแฟนอวยคู่นี้อย่างผมอิ่มเอมใจเหลือหลาย รอดูว่าจะฟินได้มากกว่านี้ไหมถ้าความจำกลับมา
หวังว่าสุดท้ายคงได้สาวเท่ประจำเรื่องอย่างโฮตารุกับคุณพี่ซุบารุกลับมาด้วยพร้อมหน้า จะได้แฮปปี้มีความสุขสักที

ปล.ตอนนี้จะไปโยงกับคำพูดในเล่ม 25 ของนัตสึเมะ ถ้าอ่านแล้วจะอินขึ้นเป็นทวีคูณครับ(ของไทยอยู่ที่ 24)