ตั้งแต่ดู ละครชุด "สุภาพบุรุษจุฑาเทพ" มาตอนนี้เกือบจะจบเรื่องคุณชายพุฒิภัทร ซึ่งเป็นเรื่องที่ 3 ในซีรีย์ชุดนี้แล้วก็มีเรื่องนึงที่ขัดใจ คือตัวละคร "ย่าอ่อน" ผมมองว่าเป็นตัวละครที่ขาดที่ไปที่มามากที่สุดเลยนะ ลองมาวิเคราะห์กันว่า ย่าอ่อน เป็นใคร
Background
1. เป็นน้องหม่อมย่าเอียด (ย่าแท้ๆของคุณชายทั้ง 5)
2. ข้าราชบริพารเก่าของพระมารดา หม่องเจ้าหญิงวรรณรสา
3. ผิดหวังกับชายคนรัก เพราะถูกหญิงสามัญแย่งไป เลยเกิดปมเขื่องในใจรังเกียจหญิงสามัญ
4. ช่วยหม่อมย่าเอียดเลี้ยงคุณชายทั้ง 5
ที่นี้มาดูว่าบทบาทของย่าอ่อนในแต่ละเรื่องเป็นยังไง เริ่มที่
คุณชายธราธร ย่าอ่อนก็เจ้ากี้เจ้าการให้คุณชายใหญ่ได้กับ ม.ล.เกษรา ซึ่งตรงนี้เป็นการออกตัวแรงผิดธรรมชาติไปหน่อย ทั้งๆที่ควรจะเป็นหน้าที่ของหม่อมย่าเอียด ซึ่งเป็นย่าแท้ๆมากกว่า ตัวเองอยู่ในฐานะผู้อาศัยชายคาจุฑาเทพนะ
คุณชายปรวรุจ เรื่องนี้สร้างแผลมากมายให้กับตัวละครตัวนี้ ซึ่งเป็นอะไรที่ไม่make sense ที่สุด เริ่มตั้งแต่
รังเกียจชายรุจ เพราะเกิดจากหม่อมช้องนาง ต้นห้องของหม่อมอุบลวรรณ ในสายตาของย่าอ่อนช้องนางคือสาวสามัญ พูดง่ายๆก็คือคนใช้ในวัง แต่ขณะเดียวกันก็ลืมไปหรือเปล่าว่า ตัวเองก็เป็นหญิงสามัญเช่นกัน ถึงจะรังเกียจก็น่าจะมีlevelเบากว่านี้
การใช้คำดูถูกดูแคลน ชายรุจ อย่างตอนที่กลับมาจากสวิส บอกว่าดีแล้วที่ไม่เอาเมียแหม่มไร้สกุลรุญชาติกลับมาด้วย ... หืม ตัวเองก็ไม่มีสกุลรุญชาติเหมือนกันนะถ้าว่ากันตามตรง
ฉากสุดท้ายที่จะบังคับให้ชายรุจแต่งงานกับ ม.ล.กระถิน แล้วชายรุจไม่ยอม ย่าอ่อนเลยโวยวายว่า ถ้าไม่เชื่อฟังกันก็ไม่ควรเป็นจุฑาเทพอีกต่อไป ห๊ะ ... สำคัญอะไรผิดหรือเปล่า เอาจริงว่าตัวเองคือคนนอกแท้ๆไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย คุณชายเป็นลูกเจ้าของบ้านที่ตัวเองมาขออาศัยเลยนะ อีกอย่าง หม่อมราชวงศ์ ให้หญิงสามัญมาเรียกจิกเช้าจิกเย็นแบบนี้ก็บุญมากแล้ว
สุดท้าย ที่ย่าเอียดเข้ามาคลายปมว่าย่าอ่อนมีปม แล้วย่าอ่อนก็ขอโทษชายรุจ ร้องห่มร้องไห้กันไป ซึ่งถ้าเป็นเรื่องจริงปมนี้ควรสิ้นสุดไปแล้วจริงมั้ย พอมาพุฒิภัทร ก็มาอีหรอบเดิมอีกละ ว่ากรองแก้วเรื่องหญิงสามัญ อีกทั้งๆที่ก็เห็นแล้วว่าการบังคับหลานไม่มีอะไรดีขึ้นมา ทำไมตัวละครตัวนี้ไม่เรียนรู้บทเรียนในอดีตนะ จริงๆคนเขียนบทถ้าจะเขียนออกมาแนวนี้ก็น่าจะเขียนให้มันดูmake senseมากกว่านี้อะนะ
ว่าด้วยเรื่อง "ย่าอ่อน" แห่งสุภาพบุรุษจุฑาเทพ ตัวละครที่ไม่สมเหตุผลที่สุด
Background
1. เป็นน้องหม่อมย่าเอียด (ย่าแท้ๆของคุณชายทั้ง 5)
2. ข้าราชบริพารเก่าของพระมารดา หม่องเจ้าหญิงวรรณรสา
3. ผิดหวังกับชายคนรัก เพราะถูกหญิงสามัญแย่งไป เลยเกิดปมเขื่องในใจรังเกียจหญิงสามัญ
4. ช่วยหม่อมย่าเอียดเลี้ยงคุณชายทั้ง 5
ที่นี้มาดูว่าบทบาทของย่าอ่อนในแต่ละเรื่องเป็นยังไง เริ่มที่
คุณชายธราธร ย่าอ่อนก็เจ้ากี้เจ้าการให้คุณชายใหญ่ได้กับ ม.ล.เกษรา ซึ่งตรงนี้เป็นการออกตัวแรงผิดธรรมชาติไปหน่อย ทั้งๆที่ควรจะเป็นหน้าที่ของหม่อมย่าเอียด ซึ่งเป็นย่าแท้ๆมากกว่า ตัวเองอยู่ในฐานะผู้อาศัยชายคาจุฑาเทพนะ
คุณชายปรวรุจ เรื่องนี้สร้างแผลมากมายให้กับตัวละครตัวนี้ ซึ่งเป็นอะไรที่ไม่make sense ที่สุด เริ่มตั้งแต่
รังเกียจชายรุจ เพราะเกิดจากหม่อมช้องนาง ต้นห้องของหม่อมอุบลวรรณ ในสายตาของย่าอ่อนช้องนางคือสาวสามัญ พูดง่ายๆก็คือคนใช้ในวัง แต่ขณะเดียวกันก็ลืมไปหรือเปล่าว่า ตัวเองก็เป็นหญิงสามัญเช่นกัน ถึงจะรังเกียจก็น่าจะมีlevelเบากว่านี้
การใช้คำดูถูกดูแคลน ชายรุจ อย่างตอนที่กลับมาจากสวิส บอกว่าดีแล้วที่ไม่เอาเมียแหม่มไร้สกุลรุญชาติกลับมาด้วย ... หืม ตัวเองก็ไม่มีสกุลรุญชาติเหมือนกันนะถ้าว่ากันตามตรง
ฉากสุดท้ายที่จะบังคับให้ชายรุจแต่งงานกับ ม.ล.กระถิน แล้วชายรุจไม่ยอม ย่าอ่อนเลยโวยวายว่า ถ้าไม่เชื่อฟังกันก็ไม่ควรเป็นจุฑาเทพอีกต่อไป ห๊ะ ... สำคัญอะไรผิดหรือเปล่า เอาจริงว่าตัวเองคือคนนอกแท้ๆไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย คุณชายเป็นลูกเจ้าของบ้านที่ตัวเองมาขออาศัยเลยนะ อีกอย่าง หม่อมราชวงศ์ ให้หญิงสามัญมาเรียกจิกเช้าจิกเย็นแบบนี้ก็บุญมากแล้ว
สุดท้าย ที่ย่าเอียดเข้ามาคลายปมว่าย่าอ่อนมีปม แล้วย่าอ่อนก็ขอโทษชายรุจ ร้องห่มร้องไห้กันไป ซึ่งถ้าเป็นเรื่องจริงปมนี้ควรสิ้นสุดไปแล้วจริงมั้ย พอมาพุฒิภัทร ก็มาอีหรอบเดิมอีกละ ว่ากรองแก้วเรื่องหญิงสามัญ อีกทั้งๆที่ก็เห็นแล้วว่าการบังคับหลานไม่มีอะไรดีขึ้นมา ทำไมตัวละครตัวนี้ไม่เรียนรู้บทเรียนในอดีตนะ จริงๆคนเขียนบทถ้าจะเขียนออกมาแนวนี้ก็น่าจะเขียนให้มันดูmake senseมากกว่านี้อะนะ