เรื่องของเรื่อง คือ ลงไปซื้อกาแฟใต้ตึก เวลางาน (ช่วงเวลา 13.25-13.45) บทสนทนาจึงเกิดขึ้น
วันที่เกิดเรื่อง 3 วันที่แล้ว
HR : เดินทางถามเราที่ห้องทำงาน โดยใช้คำพูดว่า ไปไหนมา เมื่อกี้
เรา : ไปซื้อกาแฟมา มีอะไรรึ
HR : มีคนเห็น พี่เลยมาเตือน
เรา : ยอมรับครับ
HR : ทำไมต้องลงไป
เรา : คิดในใจ (อีนี่ บ้าหรือโง่ กูลงไปซื้อกาแฟ จะอะไรหนักหนา)
HR : พี่เนี่ยประชุมเลยเที่ยง พี่หิว พี่ยังไม่ลงไปทานข้าวเลย รอ 6 โมง ถึงลงนะ ลง 5 โมงครึ่ง พี่ก็ไม่กล้า ดูไม่ดี
เรา : เหรอครับ ผมว่าวิธีที่พี่บอก คนฉลาดเขาไม่ทำกันมั้งครับ ประชุมเลยเวลาพักทานข้าว แล้วจะอดอาหารลากยาวไปถึงเย็น
HR : ค่ะ งั้นระวัง อย่าให้มีเหตุการณ์แบบนี้อีก
เรา : อือ
น่าจะจบ แต่นางไม่จบ วันนี้ นางมาคุยที่ห้อง
HR : พี่ว่า พี่จะบันทึกกการสนทนาที่เราคุยไว้ ลงแฟ้มประวัติพนักงาน
เรา : บันทึกอะไร ใบเตือนหรอ หรือ อะไร
HR : ไม่ใช่ใบเตือน พี่จะเก็บเป็น Memo ของพี่
เรา : ถ้าจะเก็บ ก็บันทึกใน excellไว้สิ กรณีที่พบ พนง. ลงไปซื้อของ เวลางาน ให้ HR คุยกับพนักงาน พนักงานรับทราบเรื่อง ใส่ไป พนง ชื่อ อะไร วันไหน อ๋อ แล้วสงสัยอยู่ว่า รู้ได้อย่างไรว่าผมไปซื้อกาแฟ
HR : มีคนเห็น แล้วแจ้งพี่มา
เรา : แล้วพี่ไปเตือนคนเห็นหรือยัง เพราะเขาก็ไปเวลางาน HR ต้องยุติธรรม ไม่ใช่มีคนคาบข่าวมาบอก แล้วมาทำใส่พนง. แบบนี้ ทีเวลาพนง. ทำงานให้บริษัท กลับบ้านดึกดื่น ไม่เคยเห็น HR ออกหนังสือชมเลย แล้วปกติเนี่ย ผมเห็นพนักงานคนอื่น ลงไปสูบบุหรี่ บางคนหายเป็นชั่วโมง เคยทำอะไรไหม
HR : พี่ขอตอบนะค่ะ คนที่เห็น ตำแหน่งใหญ่มาก
เรา : แต่เขาก็ฝ่าฝืนระเบียบเหมือนกัน ทำไม HR ไม่สวมหมวกบ้าง
HR : พี่ว่า เรามองคนละมุมกับ HR
เรา : สรุปว่าจะบันทึกใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นนับจากวันนี้ HR ต้องบันทึก พฤติกรรมพนง ที่ใช้เวลางานไปทำอย่างอื่นด้วยนะ
HR : พี่ทำไม่ไหว พนง ตั้งเยอะแยะ
เรา : เคสนี้น่าจะจบ รื้อมาทำไม เป็นอะไรมากเปล่า
HR : พี่ต้องสรุปเรื่องราว ให้คนเห็นการณ์ฟัง
เรา : เรื่องไม่ได้ใหญ่โต ไม่ได้ขโมยของบริษัท ไม่ได้รับงานนอก มันควรจะจบไหม แล้วตำแหน่งผมนี่ ระบุชัดว่า ไม่ต้องบันทึกเวลาการทำงาน ให้พิจารณาจากความรับผิดชอบ ไม่ให้งานเสีย บอกหน่อยสิ ว่าตรงไหนที่ทำให้งานเสีย
HR : หัวเราะ กลบเกลื่อน งั้นพี่ให้นายมาคุยแล้วกัน
เรา : เชิญ
จริงๆ บทสนทนายาวกว่านี้นะครับ รู้นะว่าผิด ประเด็น คือ ลงไปซื้อ แล้วกลับมาทำงานต่อ มันเสียงานตรงไหน หรือการแวปไป 15 นาที บริษัทเดือดร้อน จนต้องออกใบเตือน ประเด็นคือ นี่คือความผิดครั้งแรก ใบเตือนที่ต้องความผิดร้ายแรง หรือผิดซ้ำซาก ระเบียบบริษัทก็เขียนไว้ชัดเจน
เอาเวลาสนใจเรื่องพนง. ไปกินกาแฟ ไปพัฒนางานเรื่องหลักของตัวเองก่อนดกว่าไหม
เช่น Org.Chart ไม่มี JDไม่ได้ทำ ภาษีเงินได้ที่เกี่ยวข้องกับ พนง. พนง.ถามไม่ได้คำตอบ
ประกันสังคม หักผิด ถามเรื่องกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ก็งง โยนไปให้อีกฝ่ายตอบ
หรือไม่ ไปศึกษารายละเอียดงานของแต่ละตำแหน่งในองค์กรให้แม่นก่อนดีกว่าไหม เช่น มีเคสพิเศษ ส่งเมล์มาถาม พี่ไม่แน่ใจว่าคุณทำหรือเปล่า ฝากดูหน่อยได้ไหม ทั้งๆนี้เคส ไม่เกี่ยวกับหน้าที่ของเราเลย
เมื่อไหร่ HR จำพวกนี้ จะสูญพันธ์เสียที
เจอพฤติกรรม HR แบบนี้จะทำอย่างไรดี
วันที่เกิดเรื่อง 3 วันที่แล้ว
HR : เดินทางถามเราที่ห้องทำงาน โดยใช้คำพูดว่า ไปไหนมา เมื่อกี้
เรา : ไปซื้อกาแฟมา มีอะไรรึ
HR : มีคนเห็น พี่เลยมาเตือน
เรา : ยอมรับครับ
HR : ทำไมต้องลงไป
เรา : คิดในใจ (อีนี่ บ้าหรือโง่ กูลงไปซื้อกาแฟ จะอะไรหนักหนา)
HR : พี่เนี่ยประชุมเลยเที่ยง พี่หิว พี่ยังไม่ลงไปทานข้าวเลย รอ 6 โมง ถึงลงนะ ลง 5 โมงครึ่ง พี่ก็ไม่กล้า ดูไม่ดี
เรา : เหรอครับ ผมว่าวิธีที่พี่บอก คนฉลาดเขาไม่ทำกันมั้งครับ ประชุมเลยเวลาพักทานข้าว แล้วจะอดอาหารลากยาวไปถึงเย็น
HR : ค่ะ งั้นระวัง อย่าให้มีเหตุการณ์แบบนี้อีก
เรา : อือ
น่าจะจบ แต่นางไม่จบ วันนี้ นางมาคุยที่ห้อง
HR : พี่ว่า พี่จะบันทึกกการสนทนาที่เราคุยไว้ ลงแฟ้มประวัติพนักงาน
เรา : บันทึกอะไร ใบเตือนหรอ หรือ อะไร
HR : ไม่ใช่ใบเตือน พี่จะเก็บเป็น Memo ของพี่
เรา : ถ้าจะเก็บ ก็บันทึกใน excellไว้สิ กรณีที่พบ พนง. ลงไปซื้อของ เวลางาน ให้ HR คุยกับพนักงาน พนักงานรับทราบเรื่อง ใส่ไป พนง ชื่อ อะไร วันไหน อ๋อ แล้วสงสัยอยู่ว่า รู้ได้อย่างไรว่าผมไปซื้อกาแฟ
HR : มีคนเห็น แล้วแจ้งพี่มา
เรา : แล้วพี่ไปเตือนคนเห็นหรือยัง เพราะเขาก็ไปเวลางาน HR ต้องยุติธรรม ไม่ใช่มีคนคาบข่าวมาบอก แล้วมาทำใส่พนง. แบบนี้ ทีเวลาพนง. ทำงานให้บริษัท กลับบ้านดึกดื่น ไม่เคยเห็น HR ออกหนังสือชมเลย แล้วปกติเนี่ย ผมเห็นพนักงานคนอื่น ลงไปสูบบุหรี่ บางคนหายเป็นชั่วโมง เคยทำอะไรไหม
HR : พี่ขอตอบนะค่ะ คนที่เห็น ตำแหน่งใหญ่มาก
เรา : แต่เขาก็ฝ่าฝืนระเบียบเหมือนกัน ทำไม HR ไม่สวมหมวกบ้าง
HR : พี่ว่า เรามองคนละมุมกับ HR
เรา : สรุปว่าจะบันทึกใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นนับจากวันนี้ HR ต้องบันทึก พฤติกรรมพนง ที่ใช้เวลางานไปทำอย่างอื่นด้วยนะ
HR : พี่ทำไม่ไหว พนง ตั้งเยอะแยะ
เรา : เคสนี้น่าจะจบ รื้อมาทำไม เป็นอะไรมากเปล่า
HR : พี่ต้องสรุปเรื่องราว ให้คนเห็นการณ์ฟัง
เรา : เรื่องไม่ได้ใหญ่โต ไม่ได้ขโมยของบริษัท ไม่ได้รับงานนอก มันควรจะจบไหม แล้วตำแหน่งผมนี่ ระบุชัดว่า ไม่ต้องบันทึกเวลาการทำงาน ให้พิจารณาจากความรับผิดชอบ ไม่ให้งานเสีย บอกหน่อยสิ ว่าตรงไหนที่ทำให้งานเสีย
HR : หัวเราะ กลบเกลื่อน งั้นพี่ให้นายมาคุยแล้วกัน
เรา : เชิญ
จริงๆ บทสนทนายาวกว่านี้นะครับ รู้นะว่าผิด ประเด็น คือ ลงไปซื้อ แล้วกลับมาทำงานต่อ มันเสียงานตรงไหน หรือการแวปไป 15 นาที บริษัทเดือดร้อน จนต้องออกใบเตือน ประเด็นคือ นี่คือความผิดครั้งแรก ใบเตือนที่ต้องความผิดร้ายแรง หรือผิดซ้ำซาก ระเบียบบริษัทก็เขียนไว้ชัดเจน
เอาเวลาสนใจเรื่องพนง. ไปกินกาแฟ ไปพัฒนางานเรื่องหลักของตัวเองก่อนดกว่าไหม
เช่น Org.Chart ไม่มี JDไม่ได้ทำ ภาษีเงินได้ที่เกี่ยวข้องกับ พนง. พนง.ถามไม่ได้คำตอบ
ประกันสังคม หักผิด ถามเรื่องกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ก็งง โยนไปให้อีกฝ่ายตอบ
หรือไม่ ไปศึกษารายละเอียดงานของแต่ละตำแหน่งในองค์กรให้แม่นก่อนดีกว่าไหม เช่น มีเคสพิเศษ ส่งเมล์มาถาม พี่ไม่แน่ใจว่าคุณทำหรือเปล่า ฝากดูหน่อยได้ไหม ทั้งๆนี้เคส ไม่เกี่ยวกับหน้าที่ของเราเลย
เมื่อไหร่ HR จำพวกนี้ จะสูญพันธ์เสียที