ก่อนอื่นผมเพิ่งเรียนจบทำงานอยู่บริษัท A ครับเป็นบริษัทแรก ได้เงินเดือน 10,000 ทำไป 3 เดือนก็ขึ้นเป็น 13,000 การทำงานก็ไม่หนักหนาอะไร ติดอยู่อย่างเดียวคือเจ้านายผมเป็นคนจุกจิก แก้แล้วแก้อีกแก้จนผมรู้สึกว่าถ้าจะให้ผมแก้แบบนี้คราวหลัง ก็คิดมาให้ผมหมดเลยแล้วกัน ไม่ต้องบอกให้ผมทำก่อนหรอก ผมก็ทนทำไปเรื่อยๆก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าเอาประสบการไปก่อน แต่หลังๆชักหนักขึ้นจนผมรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว งานแก้แล้วงานยิ่งแย่ลงไม่ได้ดีขึ้นในความรู้สึกผม ผมเริ่มรู้สึกว่างานที่ผมทำมาเริ่มห่วยลงเรื่อยๆ สมองเริ่มตัน คิดอะไรไม่ค่อยออก หลังๆผมคิดว่าผมไม่กล้าเอางานที่ทำเป็นพอร์ตต่อไปด้วยซ้ำ และไม่มั่นใจในฝีมือของตัวเอง ความสุขในการทำงานมีบ้างไม่มีบ้าง บางวันเครียดมากไม่ไหวแล้วอยากจะออกให้ได้แต่ก็ยังดีที่มีแฟนผมคอยปลอบใจ ตื่นเช้ามาก็พร้อมทำงานต่อ วนอยู่ประมาณนี้ เสียสุขภาพจิตมาก

ผ่านมาประมาณปีนึงตอนนี้ผมคิดแล้ววว่าจะต้องเปลี่ยนที่ทำงานแล้วแหละ พอดีกับจังหวะพี่ที่รู้จักหาคนทำงานพอดีผมเลยไปสมัครเรียบร้อย ผมเรียกไป 17,000 เค้าสตาร์ทให้ 15,000 ผ่านโปรถึงให้ 17,000 ผมตกลงเริ้มงาน 1 มิถุนา แต่ติดอยู่ที่ว่าตอนนี้ตำแหน่งที่ผมทำอยู่เหลือผมทำอยุ่คนเดียวถ้าผมไปงานบริษัทชะงักแน่ หาคนมาสมัครใหม่ก็ยังไม่ได้ นี้ใกล้สิ้นเดือนแล้ว บริษัท A สิ้นเดือนนี้จะขึ้นเงินเดือนให้ผมเป็น 15,000 เพราะผมทำงานคนเดียว เขากลัวผมลาออก กลัวงานชะงัก ใจนึงผมก็เห็นใจบริษัท A แต่อีกใจนึงผมก็สงสารตัวเองคิดว่าถ้าผมอยู่ต่อผมคงไม่ได้พัฒนาตัวเองแน่ เพราะงานที่ผมทำมันจำเจมาก แทบจะเป็นแพทเทิล ส่วนเรื่องความสุข ก็ถ้าไม่วุ้นวายกับผมมาก ผมก็มีความสุข ถ้ามาแก้งานผมซะเละผมก็ไม่มีความสุขแล้วแต่วันครับ ผมไม่ได้มีความอดทนต่ำนะครับ แก้ในที่นี้คือ 7 รอบขึ้นไปบางทีทำเสร็จแล้วให้ทำใหม่ก็หลายครั้ง

อีกเหตุผลก็คือ
บริษัทใหม่ค่าเดินทางผมตกเดือนละประมาณ 2000 บาท
บริษัทเดิมค่าเดินทางตกเดือนละ 300 บาท
สรุปเรื่องเงินไม่ใช่ประเด็นเพราะหักลบค่าใช้จ่ายแล้วเหมือนได้เท่ากัน

ถามนะครับผมควรไปบริษัทใหม่หรือควรอยู่ต่อดี ?