หลายวันก่อนเราจำเป็นต้องเดินข้างถนน ซึ่งก็คือถนนหน้าบ้านเรานั่นเอง
ถนนเส้นนี้เป็นถนน 4 เลน คือฝั่งละ 2 เลนและมีเกาะกลางถนนใหญ่พอสมควร
และถนนนี้ก็มีไหล่ทางค่อนข้างกว้างค่ะ
วันนั้นเป็นวันที่เราต้องเดินมาหมู่บ้านของเรา เพราะไม่มีมอไซค์รับเราเลยซักคัน
และรถก็ติดมากๆ ซึ่งเป็นสันดา...เอ๊ยยย..เป็นธรรมดาของคนขับรถบางคนไปซะแล้ว
ว่ารถติดเมื่อไรก็ต้องเปิดเลนพิเศษมาวิ่งไหล่ทางประจำ
และวันนั้นเราเดินอยู่พอดี รถเริ่มติดท้ายแถวมาถึงจุดที่เราเดินแล้ว เราก็กังวลรถว่าจะมาชนเรา
เพราะเราเดินหันหน้าไปทางเดียวกับรถ เราจะไม่มีวันเห็นรถที่พุ่งมาข้างหลังเราได้เลย
ต้องคอยหันมองตลอดเวลา คิดอะไรไม่ออกก็เลยก้มเก็บหินไว้ก้อนหนึ่ง เดี๋ยวจะบอกว่าใช้ทำอะไรได้..
แล้วจู่ๆ เราก็ได้ยินเสียงล้อบดถนนอย่างแรง คล้ายๆ มีรถไถลอยู่ใกล้ๆ เราหันกลับไปดูเห็นรถกระบะคันหนึ่ง
วิ่งไหล่ทางมาด้านหลังเรา ซึ่งใกล้มากแล้ว เราหลบไม่ได้ แต่รถคันนั้นก็เบรคทันพร้อมกับเสียงไถลยาว
เราตกใจมาก แต่รถคันนั้นก็เบี่ยงหลบเราและเบียดเข้าเลนซ้าย เพื่อที่จะหักกลับออกมาอีกทีเมื่อพ้นเราไปนิดเดียว
ระยะนั้นใกล้มาก จนเราเห็นรอยถลอกบนรถด้วยซ้ำ เราคิดอะไรไม่ออกตะโกนตามหลัง แต่มันคงไม่ได้ยิน
ก้อนหินในมือเลยได้ทำงาน เราขว้างใส่รถเลยค่ะ...
ขอโทษสำหรับคนรักรถ แต่เราก็รักชีวิตเราค่ะ เราแค่เดินไหล่ทาง คุณมาเบียดเราแบบนี้ เรารับไม่ได้ค่ะ
สุดท้าย...เราก็กลับมาคิดว่าการเดินถนนวันนั้น อันตรายมาก คนใกล้ตัวเราห้ามขาดไม่ให้เราเดินอีก
แต่เราก็สงสัยว่า ถ้าวันใดเราจำเป็นต้องเดินกัน ความปลอดภัยของเราอยู่ที่ไหน
เราต้องการฟุตบาท เราต้องการที่ทางสำหรับคนเดินค่ะ หน่วยงานไหนจะเข้ามาดูแลตรงนี้ได้บ้างคะ
สังเกตุว่าเมืองไทยไม่ค่อยให้ความสำคัญกับคนเดินถนนเลย ฟุตบาทที่พอมีอยู่บ้างก็รกและมีเสาไฟเกะกะ
อีกทั้งฝาท่อแตกอันตรายอีก
ช่วยเห็นใจคนเดินถนนบ้างได้มั๊ยคะ
อยากได้ฟุตบาท...เพราะเกือบโดนรถชนเมื่อเดินข้างถนน ใครหรือหน่วยงานไหนจะทำให้เราได้บ้างคะ
ถนนเส้นนี้เป็นถนน 4 เลน คือฝั่งละ 2 เลนและมีเกาะกลางถนนใหญ่พอสมควร
และถนนนี้ก็มีไหล่ทางค่อนข้างกว้างค่ะ
วันนั้นเป็นวันที่เราต้องเดินมาหมู่บ้านของเรา เพราะไม่มีมอไซค์รับเราเลยซักคัน
และรถก็ติดมากๆ ซึ่งเป็นสันดา...เอ๊ยยย..เป็นธรรมดาของคนขับรถบางคนไปซะแล้ว
ว่ารถติดเมื่อไรก็ต้องเปิดเลนพิเศษมาวิ่งไหล่ทางประจำ
และวันนั้นเราเดินอยู่พอดี รถเริ่มติดท้ายแถวมาถึงจุดที่เราเดินแล้ว เราก็กังวลรถว่าจะมาชนเรา
เพราะเราเดินหันหน้าไปทางเดียวกับรถ เราจะไม่มีวันเห็นรถที่พุ่งมาข้างหลังเราได้เลย
ต้องคอยหันมองตลอดเวลา คิดอะไรไม่ออกก็เลยก้มเก็บหินไว้ก้อนหนึ่ง เดี๋ยวจะบอกว่าใช้ทำอะไรได้..
แล้วจู่ๆ เราก็ได้ยินเสียงล้อบดถนนอย่างแรง คล้ายๆ มีรถไถลอยู่ใกล้ๆ เราหันกลับไปดูเห็นรถกระบะคันหนึ่ง
วิ่งไหล่ทางมาด้านหลังเรา ซึ่งใกล้มากแล้ว เราหลบไม่ได้ แต่รถคันนั้นก็เบรคทันพร้อมกับเสียงไถลยาว
เราตกใจมาก แต่รถคันนั้นก็เบี่ยงหลบเราและเบียดเข้าเลนซ้าย เพื่อที่จะหักกลับออกมาอีกทีเมื่อพ้นเราไปนิดเดียว
ระยะนั้นใกล้มาก จนเราเห็นรอยถลอกบนรถด้วยซ้ำ เราคิดอะไรไม่ออกตะโกนตามหลัง แต่มันคงไม่ได้ยิน
ก้อนหินในมือเลยได้ทำงาน เราขว้างใส่รถเลยค่ะ...
ขอโทษสำหรับคนรักรถ แต่เราก็รักชีวิตเราค่ะ เราแค่เดินไหล่ทาง คุณมาเบียดเราแบบนี้ เรารับไม่ได้ค่ะ
สุดท้าย...เราก็กลับมาคิดว่าการเดินถนนวันนั้น อันตรายมาก คนใกล้ตัวเราห้ามขาดไม่ให้เราเดินอีก
แต่เราก็สงสัยว่า ถ้าวันใดเราจำเป็นต้องเดินกัน ความปลอดภัยของเราอยู่ที่ไหน
เราต้องการฟุตบาท เราต้องการที่ทางสำหรับคนเดินค่ะ หน่วยงานไหนจะเข้ามาดูแลตรงนี้ได้บ้างคะ
สังเกตุว่าเมืองไทยไม่ค่อยให้ความสำคัญกับคนเดินถนนเลย ฟุตบาทที่พอมีอยู่บ้างก็รกและมีเสาไฟเกะกะ
อีกทั้งฝาท่อแตกอันตรายอีก
ช่วยเห็นใจคนเดินถนนบ้างได้มั๊ยคะ