วันที่ 16 พ.ค. 56 นี้เป็นวันเกิดเพื่อนผู้หญิงที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ประถมฯ 1 อะค่ะ แต่พอได้แยกย้ายไปเรียนคนละมหาลัยฯแล้วก็ไม่ได้เจอกันเลย โทรฯหาบ้างบางครั้ง(เราโทรฯซะส่วนใหญ่) เค้าไม่ค่อยโทรฯมาหรอก เพราะเค้ามีแฟน เราเข้าใจ เลยอยากให้เค้าคุยกับแฟนเค้าเยอะๆน่ะค่ะ ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นว่าไม่ได้โทรฯคุย ไม่ได้แชทกันแล้ว ส่วนตัวแล้วเป็นคนหวงเพื่อนมากๆ ไม่ว่าจะชายรึหญิง ตอนมัธยมฯ เพื่อนคบกับใครนี่ไม่ได้เลย รีบขัดขวางทันที แอบเลว
ตอนนั้นเค้าก็เข้าใจเรานะ ก็คุย ก็เคลียว่า เราไม่ได้ตัวติดกันตลอด ถึงเวลาแต่งงานคงไม่ได้แต่งกับผู้ชายคนเดียวกันแน่นอน พอเราโตขึ้นเราไม่ได้อะไรกับเค้ามากแล้ว หมายถึงไม่ห้าม แต่ก็มีเตือนๆเค้าบ้าง บางคนเรารู้จักนิสัยมาก่อน แต่เค้าไม่รู้จัก เลยไม่อยากให้เค้าคบ กลัวเพื่อนจะเสียใจ มีครั้งล่าสุด ก่อนที่จะไม่ได้คุย เค้าโทรฯมาปรึกษาเราเรื่องเรียน เราก็ดีใจ เพื่อนโทรฯหาด้วยเว้ยเห้ย ปรากฎว่านางโทรฯมาถามเรื่องเรียนของแฟนนะค่ะ เราเลยโกรธ อารมณ์ว่าเดี๋ยวนี้อะไรๆก็ให้ผู้ชายมาก่อน ทีเราเดือนร้อน ยังไม่ร้อนใจเท่าแฟนเค้าเดือนร้อน แต่ก็ให้คำปรึกษาดีๆออกไปนะ ไม่ได้บอกว่าโกรธเค้า แต่ก็บ่นๆประมาณว่า ถ้าไม่มีใครเดือนร้อนคงไม่โทรฯมาใช่มั้ย เรารักเพื่อนคนนี้มาก อยากใส่ กอ ไก่ ยาวๆทีนึง เราเป็นคนรักเพื่อนเต็มร้อยนะ แต่ถ้ามันลดลงมันก็จะดิ่งลงจนติดลบอ่ะ
พอได้ทางออก(ทางเลือก)จากเราไป ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้จะ4-5เดือนละ เค้าก็ไม่โทรฯมาอีกเลย facebook รึ whatsapp ยังไม่เคยทักมาเลยค่ะ ไลน์ก็ด้วย
เราอาจจะเป็นคนขี้น้อยใจเกินไป เลยได้แต่คิดไปคิดมา ไม่แน่ใจว่า ควรโทรฯไปหาเค้าดี ไปแฮปปี้กับเค้า รึ เราจะเฉยๆดี ยอมรับเลย ณ ตอนนี้เริ่มรักเพื่อนคนนี้น้อยลงเรื่อยๆแล้วล่ะค่ะ กว่าจะมาถึงคำถาม ร่าวมาซะยาว ยังไงขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ
ถึงไม่ได้เครียดมาก แต่ก็อยากฟังความเห็นจากหลายๆฝ่ายค่ะ