เอาจริง ๆ ก็ไม่ได้ร้สึกว่าตัวเองเป็นคนฟุ่มเฟือยนะ แต่แค่ตั้งแต่เข้าปี 2013 มา ใช้เงินมากกว่าปกติไปกับเรื่องที่หาสาระไม่ค่อยได้ (คิดคร่าวๆ 5 เดือน ใช้เงินไปประมาณเกือบสามแสน -o-" มันมากกว่าปกติไปเยอะเลย ปกติใช้เดือนละประมาณ 20k-25k) ลองคุย ๆ กับผู้ปกครอง แต่ไม่ได้คุยแบบจริงจัง เค้าก็บ่นนะ แต่บ่นแบบขำ ๆ เช่น เนี่ย ถ้ามีแฟน จะเรียกสินสอดเท่านั้นเท่านี้ หรือ ไม่ต้องมาอยู่ใกล้ จะปลดทรัพย์ชั้นอีกล่ะสิ ฯลฯ แล้วก็หัวเราะ
ในด้านลูก พอจะรู้ตัวนะว่าตัวเองใช้เงินมาก และรู้สึกผิดอยู่นิด ๆ แต่ก็มองว่าเค้ามีกำลังจะจ่าย และก็มองว่าสิ่งที่ขอมันไม่ได้มากเกินไปมั้ง หรือ ถ้าไม่แน่ใจว่ามากเกินไปไหมก็จะบอกเค้าไปเลยว่า ขอเงินซื้อนั่นซื้อนี่นะ ได้ไหม ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรนะ ไม่ได้อยากได้ขนาดนั้น แต่ 99.50 เปอร์เซนต์ เค้ามักจะไม่ปฏิเสธ
ใจจริงคืออยากรู้ว่าพ่อแม่มองยังไงในเรื่องนี้ แต่ไม่กล้าถามเอง หรือถึงถามที่บ้านก็ชอบตอบแบบขำ ๆ ตลอดเลย ไม่มีใครให้คำตอบแบบจริงจังเลย
ขอบคุณ
ในมุมมองของพ่อแม่ คิดยังไงเมื่อลูกในวัยมหา'ลัยใช้เงินฟุ่มเฟือย(?)
ในด้านลูก พอจะรู้ตัวนะว่าตัวเองใช้เงินมาก และรู้สึกผิดอยู่นิด ๆ แต่ก็มองว่าเค้ามีกำลังจะจ่าย และก็มองว่าสิ่งที่ขอมันไม่ได้มากเกินไปมั้ง หรือ ถ้าไม่แน่ใจว่ามากเกินไปไหมก็จะบอกเค้าไปเลยว่า ขอเงินซื้อนั่นซื้อนี่นะ ได้ไหม ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรนะ ไม่ได้อยากได้ขนาดนั้น แต่ 99.50 เปอร์เซนต์ เค้ามักจะไม่ปฏิเสธ
ใจจริงคืออยากรู้ว่าพ่อแม่มองยังไงในเรื่องนี้ แต่ไม่กล้าถามเอง หรือถึงถามที่บ้านก็ชอบตอบแบบขำ ๆ ตลอดเลย ไม่มีใครให้คำตอบแบบจริงจังเลย
ขอบคุณ