ขอระบาย อึดอัดครับ ..
ตอนนี้มาฝึกงานที่ บริษัทใหญ่มาก ใหญ่จริงๆ ไม่ขอเอ่ยนาม อยู่ต่างจังหวัด แต่ผมมาจากกรุงเทพ
เริ่มฝึกงานมาตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน ครับ และ จะจบหลักสูตร ในวันที่ 31 พฤษภาคมนี้
ผมาเรียนวิศวะ ครับ งานที่ได้ทำก็ออกแนว วิศวะ (เหรอ?) สักหน่อย.. 555
เรื่องงานที่ได้รับมอบหมาย ไม่ขอพูดถึงมาก มาฝึกบริษัท ใหญ่ไม่ค่อยได้ทำอะไรอยู่แล้วเตรียมใจไว้แล้วครับ 555
คือเรื่องแรกที่มาเจอเลยคือ พี่เลี้ยงฝึกงาน ครับ
พี่เลี้ยงฝึกงาน ชอบเอาเรื่อง ส่วนตัว ที่ไม่เกี่ยวกับงานเลย มาให้ช่วยทำ ซึ่งตอนแรกๆ ก็ไม่ชอบมาก
แบบ ไม่พอใจ ผมเลยกลายเป็นคนไม่ค่อยพูดกับแก เพราะ ผมไม่พอใจ แต่พูดอะไรไม่ได้ ทีนี้ เค้าเลย
กลายเป็นไป ชอบคุยกับ เพื่อนผมอีกคน ซึ่งมาด้วยกัน แต่ตอนเรียนผมบอกตรงๆ ไม่สนิทด้วยเลย
เหมือนเพิ่งกลับมารู้จักกัน เอาตอนฝึกงาน เนี่ยแหละ แล้วเรื่องส่วนตัว หลังๆ เค้าก็ไม่ค่อยมีแล้วครับ
ผมเลย รู้สึกเฉยๆ ไป แต่เปัญหาใหม่ที่เจอ คือเพื่อนร่วมงาน น่ะสิครับ ผมรู้สึกว่าเค้าแปลกๆ ผมเจอ 3 เหตุการณ์ที่แบบ
สรุปได้เลยว่า เค้าอาจจะเห็นแก่ตัว ไม่รู้ ผมคิดไปเองหรือเปล่านะ ขอเรียง ..
1.) มีสัปดาห์นึง เค้าให้งานผม มาทำวันศุกร์ ส่งวันจันทร์ ผมเลยแบ่งกับ เพื่อนทำคนละครึ่ง ผมเลยรีบทำงานของผมให้เสร็จก่อนเลิกงาน เพราะวันจันทร์ ผมจะได้ไม่ต้องมานั่งปั่นตอนเช้า และแล้วผมก็ทำเสร็จ แต่เพื่อนผม ทำไปได้หน่อยนึง เพราะพี่เลี้ยงเค้าก็เข้ามาคุยนู่นนี่นั่น ผมก็ไม่อะไร แต่แล้ว วันจันทร์ ครับ มันไม่มาทำงานครับ แล้วงานนั้น ผมต้องส่งพี่เค้า ก่อนบ่ายสอง ผมต้องทำงานทั้งหมดเลย ให้ทัน ซึ่ง ไม่ได้ทานข้าวเที่ยง และ วันต่อมาวันอังคาร มันก็มาปกติอย่างหน้าตาเฉย ซึ่ง ผมก็ยังไม่อะไร คงคิดว่า อาจมีเหตุจำเป็น
2.) มีสัปดาห์นึงครับ พี่เค้าไปต่างประเทศ เพราะฉะนั้น ใช่แล้วครับ ว่างงานครับ แต่พี่ก็ทิ้งอะไรไว้ให้อ่าน ในช่วงที่เค้าไม่อยู่ไว้ รู้มั้ยครับ เพื่อนผมมันกลับ กรุงเทพไปเลย แบบ หายไปเลย โผล่มาอีกที คือวันที่พี่เค้ากลับไทยมาแล้ว ซึ่งจำนวนวันที่มันโดด ไม่เข้าออฟฟิศไป มันเกินเกณฑ์ที่คณะกำหนดแล้ว แต่มันก็เฟค ว่ามันมา รามกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น (เขียนใบขอตังค์ด้วย) ซึ่งแน่นอนพี่เค้าไม่รู้ ว่ามันทำตัวแบบนี้
3.) รู้มัย้ครับ ว่าหนังสือที่เค้าให้มาอ่าน มันเอากลับ กทม. ไปด้วย ซึ่งผมมาออฟฟิศทุกวัน ผมไม่มีอะไรอ่านเลย ตลอดวันที่ พี่เค้าไม่อยู่ ผมโกรธมาก ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกตอนนั้นอย่างไง คิดแต่ว่า ถ้าจะเห็นแก่ตัวขนาดนี้ ทั้งเรื่องงาน หยุดงานเอง เอาหนังสือกลับไปอ่านคนเดียวอีก แล้ววันที่กลับมา ผมถามมันว่า เอาหนังสือกลับไปทำไม มันกลับบอกผมว่า "ก็ไม่นึกว่าจะอ่าน" ผม ปรอทแตกเลย แทบไม่อยากคุย ไม่อยากมองหน้าเลย วันที่พี่เลี้ยงกลับมาเค้าก็ถามผมว่า ได้อ่านหนังสือมั้ย ผมก็ตอบ เลี่ยงๆ ไปว่า ไม่ได้อ่านครับ อ่านแต่ อีกเล่มนึง ซึ่งผมไม่กล้าบอก เพราะถ้าบอก เท่ากับ มันตกฝึกงาน ผมเลยไม่กล้า และแน่นอนเรื่องทั้งหมด ที่มันทำ พี่เลี้ยงไม่รู้ และพี่เลี้ยง ยังแบบ สองมาตราฐาน อย่างเห็นได้ชัดกับผมตลอดเวลา คือผมแทบไม่มีตัวตน
ผมรู้สึกอึดอัด อยากระบาย แต่มันก็เหลืออีก แค่ 3 อาทิตย์ ผมจะพยายามทนๆ และ ให้ผ่านไป
ผมกะว่า กลับไปคณะ ผมกะจะทำตัวไม่รู้จัก เพื่อนคนนี้ไปเลย
ตอนนี้ฝึกงานอยู่ครับ รู้สึกไม่มีความสุขเลย
ตอนนี้มาฝึกงานที่ บริษัทใหญ่มาก ใหญ่จริงๆ ไม่ขอเอ่ยนาม อยู่ต่างจังหวัด แต่ผมมาจากกรุงเทพ
เริ่มฝึกงานมาตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน ครับ และ จะจบหลักสูตร ในวันที่ 31 พฤษภาคมนี้
ผมาเรียนวิศวะ ครับ งานที่ได้ทำก็ออกแนว วิศวะ (เหรอ?) สักหน่อย.. 555
เรื่องงานที่ได้รับมอบหมาย ไม่ขอพูดถึงมาก มาฝึกบริษัท ใหญ่ไม่ค่อยได้ทำอะไรอยู่แล้วเตรียมใจไว้แล้วครับ 555
คือเรื่องแรกที่มาเจอเลยคือ พี่เลี้ยงฝึกงาน ครับ
พี่เลี้ยงฝึกงาน ชอบเอาเรื่อง ส่วนตัว ที่ไม่เกี่ยวกับงานเลย มาให้ช่วยทำ ซึ่งตอนแรกๆ ก็ไม่ชอบมาก
แบบ ไม่พอใจ ผมเลยกลายเป็นคนไม่ค่อยพูดกับแก เพราะ ผมไม่พอใจ แต่พูดอะไรไม่ได้ ทีนี้ เค้าเลย
กลายเป็นไป ชอบคุยกับ เพื่อนผมอีกคน ซึ่งมาด้วยกัน แต่ตอนเรียนผมบอกตรงๆ ไม่สนิทด้วยเลย
เหมือนเพิ่งกลับมารู้จักกัน เอาตอนฝึกงาน เนี่ยแหละ แล้วเรื่องส่วนตัว หลังๆ เค้าก็ไม่ค่อยมีแล้วครับ
ผมเลย รู้สึกเฉยๆ ไป แต่เปัญหาใหม่ที่เจอ คือเพื่อนร่วมงาน น่ะสิครับ ผมรู้สึกว่าเค้าแปลกๆ ผมเจอ 3 เหตุการณ์ที่แบบ
สรุปได้เลยว่า เค้าอาจจะเห็นแก่ตัว ไม่รู้ ผมคิดไปเองหรือเปล่านะ ขอเรียง ..
1.) มีสัปดาห์นึง เค้าให้งานผม มาทำวันศุกร์ ส่งวันจันทร์ ผมเลยแบ่งกับ เพื่อนทำคนละครึ่ง ผมเลยรีบทำงานของผมให้เสร็จก่อนเลิกงาน เพราะวันจันทร์ ผมจะได้ไม่ต้องมานั่งปั่นตอนเช้า และแล้วผมก็ทำเสร็จ แต่เพื่อนผม ทำไปได้หน่อยนึง เพราะพี่เลี้ยงเค้าก็เข้ามาคุยนู่นนี่นั่น ผมก็ไม่อะไร แต่แล้ว วันจันทร์ ครับ มันไม่มาทำงานครับ แล้วงานนั้น ผมต้องส่งพี่เค้า ก่อนบ่ายสอง ผมต้องทำงานทั้งหมดเลย ให้ทัน ซึ่ง ไม่ได้ทานข้าวเที่ยง และ วันต่อมาวันอังคาร มันก็มาปกติอย่างหน้าตาเฉย ซึ่ง ผมก็ยังไม่อะไร คงคิดว่า อาจมีเหตุจำเป็น
2.) มีสัปดาห์นึงครับ พี่เค้าไปต่างประเทศ เพราะฉะนั้น ใช่แล้วครับ ว่างงานครับ แต่พี่ก็ทิ้งอะไรไว้ให้อ่าน ในช่วงที่เค้าไม่อยู่ไว้ รู้มั้ยครับ เพื่อนผมมันกลับ กรุงเทพไปเลย แบบ หายไปเลย โผล่มาอีกที คือวันที่พี่เค้ากลับไทยมาแล้ว ซึ่งจำนวนวันที่มันโดด ไม่เข้าออฟฟิศไป มันเกินเกณฑ์ที่คณะกำหนดแล้ว แต่มันก็เฟค ว่ามันมา รามกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น (เขียนใบขอตังค์ด้วย) ซึ่งแน่นอนพี่เค้าไม่รู้ ว่ามันทำตัวแบบนี้
3.) รู้มัย้ครับ ว่าหนังสือที่เค้าให้มาอ่าน มันเอากลับ กทม. ไปด้วย ซึ่งผมมาออฟฟิศทุกวัน ผมไม่มีอะไรอ่านเลย ตลอดวันที่ พี่เค้าไม่อยู่ ผมโกรธมาก ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกตอนนั้นอย่างไง คิดแต่ว่า ถ้าจะเห็นแก่ตัวขนาดนี้ ทั้งเรื่องงาน หยุดงานเอง เอาหนังสือกลับไปอ่านคนเดียวอีก แล้ววันที่กลับมา ผมถามมันว่า เอาหนังสือกลับไปทำไม มันกลับบอกผมว่า "ก็ไม่นึกว่าจะอ่าน" ผม ปรอทแตกเลย แทบไม่อยากคุย ไม่อยากมองหน้าเลย วันที่พี่เลี้ยงกลับมาเค้าก็ถามผมว่า ได้อ่านหนังสือมั้ย ผมก็ตอบ เลี่ยงๆ ไปว่า ไม่ได้อ่านครับ อ่านแต่ อีกเล่มนึง ซึ่งผมไม่กล้าบอก เพราะถ้าบอก เท่ากับ มันตกฝึกงาน ผมเลยไม่กล้า และแน่นอนเรื่องทั้งหมด ที่มันทำ พี่เลี้ยงไม่รู้ และพี่เลี้ยง ยังแบบ สองมาตราฐาน อย่างเห็นได้ชัดกับผมตลอดเวลา คือผมแทบไม่มีตัวตน
ผมรู้สึกอึดอัด อยากระบาย แต่มันก็เหลืออีก แค่ 3 อาทิตย์ ผมจะพยายามทนๆ และ ให้ผ่านไป
ผมกะว่า กลับไปคณะ ผมกะจะทำตัวไม่รู้จัก เพื่อนคนนี้ไปเลย