เราออกตัวก่อนเลยว่าเป็นแค่คนดูละคนเวทีธรรมดาไม่ได้มีความรู้ในๆในศาสตร์นี้เลย นอกจากความรักที่จะดูในศาสตร์นี้เท่านั้นค่ะ
เรื่องPhantom of the Opera เราไม่เคยดูสดค่ะ เคยดูครั้งแรกเวอร์ชั่นหนังเมื่อหลายปีก่อน(เราเอาตัวอย่างหนังมาแปะแล้วกันนะคะ)

เราก็เลยรักเรื่องนี้มาตลอดค่ะ
ต่อมามีฉลองครบรอบ25ปี ที่เอามาฉายที่พารากอนเราก็ไปดูมาหลายรอบยิ่งประทับใจมากขึ้น

พอมีมาแสดงในไทยตั้งแต่รู้ข่าวเก็บเงิน ซื้อบัตร รอคอยคาดหวังว่า ในเมื่อเรายังไม่มีโอกาสได้ไปดูที่ต่างประเทศมีที่ไทยเราไม่พลาดแน่นอน

เมื่อไปถึงโรงละครแน่นอนปกติเราก็เดินไปดูของที่ระลึก มีหลายอย่างนะเช่นสมุดภาพ พวงกุญแจ เสื้อ แก้ว เพลง ในใจคิดเด๋วออกมาซื้อหลังดูจบแบบปกติดีกว่า(สุดท้ายออกมาก็ซื้อสมุดภาพ และซีดีไว้ฟังเพื่อระลึกถึงเหมือนทุกเรื่องที่ดู) แล้วเราก็เข้าไปดูด้วยใจคาดหวัง

ความคิดแรกที่เห็นเวที ว้าวอลังการ น่าตื่นเต้นสุดๆแทบจะหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปแต่เราปิดเครื่องไปก่อนเข้าล่ะเลยไม่ดีกว่าจดลึกในความทรงจำดีกว่า
เราขอเล่าเป็นอย่างๆไปเริ่มจากดนตรีก่อนนะ
โน็ตแรกเริ่มบรรเลงเราสะดุด มันแปลกๆนะ แต่ช่างเถอะเราอาจหูไม่ดี
ฟังต่อมาเรื่อยๆเอมันไม่ใช่แล้วล่ะ  คือจะบอกยังไงดี ดนตรีมันำไม่สมุท มันโดด มีเสียงเครื่องดนตรีบางเสียงแหลมขึ้นมาราวกับทั้งวงไม่เคยซ้อมด้วยกันมาเลย แบบว่ายังเล่นไม่เข้ากัน  (ในใจคิดเล่นสดมีพลาดได้ คิดเข้าข้างสุดๆ)
พอเพลงต่อๆมาหายบางกลับมาบางตลอดเรื่อง ยิ่งเวลาร้องเป็นหมู่ ทั้ง ครีสทีน 2ผจก. ราอูล ยิ่งหนัก ดนตรีดัง เสียงนักร้องหญิงทั้งหลายดัง กลบฝ่ายชายหมด  และเสียงดนตรีที่มันไม่สมุท ยิ่งเด่นชัดมากขึ้น (เรานั่งแถวที่สามนับจากหน้าสุด)
พอพักเราเริ่มหยิบหนังสือที่แจกมาอ่าน อืม ไม่ใช่ออริจิทั้งวงนิ นักดนตรี เพราะมีบางตำแหน่งในวงเป็นคนไทย (นี่ล่ะมั่งเหตุผลของความไม่เข้ากันในบางเพลง เพราะยังซ้อมมาไม่เข้ากันล่ะมั่ง ช่างเถอะไม่ได้เป็นทุกเพลงยังคิดเข้าข้างอยู่)

เรื่องนักแสดง
แฟนท่อม อืม เสียงเพราะค่ะเพราะมาก แต่การแสดงมันแปลกๆ บางฉากที่ต้องแสดงความรัก แสดงให้เห็นว่ารักครีสทีน ก็กลับเหมือนว่ามาร้องเดี่ยวในคอนเสริต์ตัวเองมีครีสทีนเป็นตัวประกอบ อย่างบางฉากที่ต้องผิดหวังที่เห็นคริสทีนมันเหมือนกับเขาร้องเพลงอกหักที่ไม่ได้รู่้สึกแบบนั้น
เอ เราว่ามันติดใจ (เด๋วตอนไปดูอีกรอบค่อยมารีวิวว่าเป็นแบบนี้ทุกรอบไหม)

ราอูล  หล่อมาก เสียงดี นุ่มอบอุ่น (เสียอย่างเดียวไมค์เบาไป) ฉากที่แสดงความรัก ความห่วงใย มันถ่ายทอดท่าทางทางสีหน้าแววตา จริงๆเพ้อราอูลเลย คนอะไรหล่อเท่ เสียงเพราะ (ไม่ชมเยอะเด๋วหาว่าอวย)

ครีสทีน นางเอกของเรื่อง สวย เสียงเพราะมาก ใสกังวาล ราวเสียงสวรรค์ไม่ผิดกับครีสทีนเวอร์ชั่นอื่นๆจริงๆ ประทับใจมากค่ะ

ส่วนเรื่องฉาก อย่างที่บอก อลังการมาก สวย เปลี่ยนฉากเร็ว แต่ถ้าฉากที่อยู่ของแฟนท่อม ตรงโต๊ะที่มีไฟเยอะๆที่แฟนท่อมจะนั่งเล่นเปียโนแต่งเพลงจะใหญ่และอลังกว่านี้อีกนิดจะเริศมากๆ ฉากประทับใจ คือฉากโคมระย้าตอนแรก และฉากพายเรือที่มีเทียนค่อยๆขึ้นมาและเข้ามาจากด้านข้าง อีกฉากคือฉากที่บนหลังคา(ที่ร้อง all i ask of you) อีกฉากคือฉากกระจกค่ะ แบบว่ามันเริศมาก

ครั้งนี้โดนรวมเราว่าดีค่ะ แต่เราผิดหวังมากกับดนตรีที่มันไม่สมูทมีเครื่องดนตรีหลายชนิดกระโดดขึ้นมาตลอดในหลายเพลง และการแสดงของแฟนท่อมมาก  และเสียงไมค์ค่ะ บางคนเบาบางคนดัง เลยผิดหวังพอสมควรเพราะคาดหวังว่าออริจิมาแสดงคงเริศและสมบูรณ์แบบมาก ยิ่งกว่าที่ดูตามโรงหนัง แต่มันไม่ใช่เลยค่ะ ออกแนวผิดหวังกับที่คาดไว้จริงๆ  ยิ่งการแสดงบางฉากยกตัวอย่างนะคะมีฉากหนึ่งเราแทบหลุดขำ แบบว่าแฟนท่อมคลานมาหาครีสทีน แบบขาสองข้างลากไปกับพิ้นให้มือเดินอ่ะ (เวอร์ชั่นอื่นๆเรารัก หลงใหลและสงสารแฟนท่อมนะแต่พอเจอแบบนี้คือมันไม่ใช่อ่ะ) หลังจากถูกดึงหน้ากากออก มันตลกมากกว่าที่จะสงสารในชะตาอ่ะ

ใครยังไม่ดูอย่าเพิ่งเชื่อเรานะ เพราะอย่างที่บอกเราไม่ค่อยมีความรู้ในศาสตร์นี้ มีแต่ความชอบล้วนๆเลยไปดูแล้วมาเล่า ซึ่งแต่ละรอบอยากไม่เหมือนกันเพราะอย่างที่ทราบเล่นสดร้องสด ไม่เหมือนกัน100%หรอก เราก็จะรอไปดูอีกรอบที่ซื้อไว้เช่นกันหวังว่าคงไม่ผิดหวังกับดนตรีและการแสดงของพ่อแฟนท่อมอีกนะ

เราเอาเพลงหลายๆเวอร์ชั่นมาให้ดูค่ะ
เริ่มจาก
Think Of Me




The Music of the Night



All I Ask of You



All I Ask of You (Reprise)



The Phantom of the Opera



แบบเวอร์ชั่นที่แสดงสดอยู่(หาคลิปได้แค่นี้)