ไม่มีใครเกิดมาอยากเป็นหนี้หรอกครับ ผมเกิดมากับครอบครัวฐานะไม่ดี ไม่มีพ่อ ต้องออกจาก รร ตั้งแต่ ม.ต้น ทำงานเลี้ยงตัวเอง
จนอายุ17 เริ่มทำงานประจำในเมืองได้แล้ว แต่ก็ต้องมีมอไซค์ มือถือ เลยต้องเป็นหนี้ครึ่งแสนตั้งแต่อายุ17

พอ20เริ่มปีกกล้าขาแข็งทำอะไรพิเลนๆ ผ่อนรถหมดเอาไปดาวน์คันใหม่ซะงั้น CBR150i คันโต มีแฟนอีกมือถือให้เธอซักเครื่อง คอมพัง Ultrabook อีกเครื่องนึงบางเฉียบ พี่สาวแฟนขาย Wave110i ถูกๆให้ก็เอา ผ่อนๆๆๆ สองปีจ่ายหนี้ไปแสนกว่าบาท - -a แทบจะไม่เหลือกินเลยทีเดียว ต้องทำงานสองที่ทั้ง FT ช่วงเย็นไปทำPT อีก ถึงจะพอใช้จ่าย ทำงานวันละ 13-14ชม เหนื่อยมาก ไม่เคยลา ไม่เคยสายเลย ป่วยก็ต้องไปทำทั้งสองที่ เหล้าเบี้ยไม่มีโอกาศได้กิน เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยว
กลับถึงบ้านก็ต้องมานั่งเรียนอีก ฝึกเขียนโปรแกรมนิ จะได้เป็น Programer เหมือนพี่ชาย จะได้ไม่ต้องลำบากทำงานสองที่เสียที แต่ก็ผ่านมันไปได้นะ เออเรานี่อดทนจริงๆ

บทเรียนที่ได้ ได้ความขยัน จากที่เป็นคนขี้เกียจ ได้ความรับผิดชอบ ระเบียบวินัย ความคิด ความเป็นผู้ใหญ่ ได้เลื่อนขั้นด้วยแฮะ ได้เงินเดือนเพิ่มขึ้น ตอนนี้ผมคิดว่าผมพอคิดได้แล้ว นึกถึงอนาคตตัวเอง บทเรียนมันสอนให้เราใช้ชีวิต ตอนนี้ผมวางแผนไว้

Employee งานประจำ ขยันต่อไปอีกหน่อยก็ได้เลื่อนขั้นแล้ว
Self Employee อีกหน่อยเก่งเหมือนพี่ชายก็เขียนโปรแกรมหากินแล้วแล้ว
Busines Owner หลังจากใกล้หมดหนี้ผมสามารถเก็บเงินได้เดือนละ 7-8พัน อยากเก็บไว้ลงทุนเปิดร้ายเล็กๆจ้างญาติทำ
Invester พี่ชายเล่นหุ้นอยู่ อยากเล่นตามบ้าง เอาไว้เค้าสำเร็จแล้วค่อยดูศึกษาตาม

เออไอทั้งสี่งานนี่มันสามารถทำได้พร้อมกันนี่หว่า ถึงเงินเดือนแค่หมื่นกว่า แต่ถ้าทำได้สี่งานพร้อมๆกันมันก็เยอะนะ

แต่เสียดายอย่างที่ว่า ผมเกิดมาไม่มีอะไรเลย แต่ต้องซื้อเก๋งให้ครอบครัว แต่มันค่อนข้างจะขัดกับข้อ B & I นะสงสัยไอเรื่องลงทุนคงต้องเลื่อนออกไปอะ ระหว่างผ่อนรถก็หาข้อมูลไปเรื่อยๆละกัน เวลาลงทุนจะได้ไม่เจ็บมาก เง้ออออ ผมกำลังจะเป็นหนี้อีกสี่แสน

จบเห่ครับพี่น้อง