ด้วยชีวิตติดสอยห้อยตามคุณพ่อ...ผู้เป็นครูสายบริหาร
นั่งซ้อนท้ายรถมอไซด์คุณพ่อ  ไปเรียนหนังสือตั้งแต่ ป.1 ยันจบ ป.6  ตั้งแต่ปี 2525
วันนี้ ขอเกรียนเรื่องยุบโรงเรียนหน่อยนะ

ก่อด้วยโลกนี้มันเต็มไปด้วยคนอคติ
ก่อด้วยวันนี้มีโลก เกรียน แถ แชร์ ไลท์ ใน FB
ก่อด้วยวันนี้  ประขาชนคนไทยเต็มไปด้วยคนที่คิดแบบไร้หลักการ  ขาดเหตุผล..อคติบังตา  
ไม่ใช่คนที่ข้าชอบ ข้าเชียร์ทำแม่ม...ไรกุค้านแหลก
แถมดักดานโยนครี่...โยนบาปมั่ว ๆ ไปในนโยบายด้านอื่น ๆ อย่างเช่นทู้นี้...ของนาย มั่วเก่ง ชุมแสง

http://ppantip.com/topic/30471840

แต่ความจริง
นโยบายนี้ใช่ว่าจะยุบแหลกดั่งที่สังคมคนอ่านหนังสือสามสี่บรรทัดแชร์กันใน FB
ก่อท่าน ร.ม.ต ได้ให้คำมั่นในหลักการชัดเจนแล้วว่า
ใช่ว่าจะยุบโรงเรียนควบรวมกันแค่ในเงื่อนไขนักเรียนน้อย  เพียงอย่างเดียว
ท่านก่อพูด ท่านก็แจงในหลักการว่า  นักเรียนน้อย แต่หากมีความจำเป็นรึเหมาะสมก็ไม่ต้องยุบ  จะเปิดการเรียนการสอนต่อก็ได้

รึว่าโรงเรียนที่มีความเสี่ยง ด้านความปลอดภัย
โรงเรียนเล็ก ๆ ที่อยู่แดนกันดาร  รึโรงเรียนตามภูเขา ตามดอย  ตามชายแดน   นี่ก็ละเว้นกันได้
รึแม้แต่โรงเรียนที่อยู่ในชุมชนเอง...ก็ต้องมีการฟังเสียงคนในชุมชน
ฟังเสียงประชามติของผู้คนแถบนั้น
หาใช่ว่านักเรียนน้อย  ข้ายุบแหลก....แถมงี่เง่าไปโยนบาปว่าสาเหตุมาจากเรื่องขาดงบประมาณ....ไอ่ห่านเอ้ยยยย...โด่

จะบอกอีกอย่างนะว่า
เรื่องการยุบโรงเรียนขนาดเล็กน่ะ
มันมีมานานแล้ว......ก่อเมื่อไม่มีนักเรียน  โรงเรียนมันก็โดนยุบไปโดยปริยาย
ผมยกตัวอย่างไกล้ ๆ ตัวผม.....โรงเรียนบ้านผาลาด  เขค เทศบาลเขลางนคร เมืองลำปาง
ถูกยุบไปเมื่อ 4-5 ปีก่อน  ก็ด้วยไม่มีนักเรียน
ลองคิดดูครับ ที่บ้านผาลาด  เป็นชุมชนของชาวการไฟฟ้า  ลูก ๆ เด็ก ๆ แถวนั้นผู้ปกครองก็ส่งเข้ามาเรียนในตัวเมืองหมด
และมันก็ไม่ไกล

มองไปที่ ต.กล้วยแพะเขตเทศบาลเมืองเดียวกัน
ที่นี่ ต.นี้ก็เช่นกัน  ..ทำเลตั้งห่างจากตัวเมือง 10 km เด็ก ๆ ไม่น้อยเลยที่ผู้ปกครองต้องการส่งเข้ามาเรียนในตัวเมือง
ที่นี่ ตำบลนี้ก็เป็นเช่นนี้คือ..ขาดเด็กนักเรียน
จากเดิมที่มีโรงเรียนกันทุกหมู่บ้าน
ทั้งบ้านหัวฝาย  บ้านกล้วยม่วง  บ้านกล้วยกลาง  บ้านกล้วยหลวง
แต่ทุกโรงเรียนมีนักเรียนไม่ถึงร้อย...ตอนนี้ควบรวมมาเรียนที่โรงเรียนบ้านกล้วยหลวง  เพียงแห่งเดียว
นี่ก็ควบรวมมาได้สามสี่ปีแล้วเช่นกัน

สลิ่มเอ้ย.....กากเหลืองเอ๋ย
เจ้าจงมองจงคิดในหลักความเป็นจริงบ้าง
ว่าจริง ๆ แล้วประโยชน์สูงสุดนั้น  รัฐบาลเค้ามองเค้าคิดในเรื่องของประโยชน์สูงสุดในด้านการบริหารจัดการ
และให้ได้คุณภาพการเรียนการสอนมากที่สุด..มันคนละทีป ( ยืมคำเพ่กรองขวานหน่อย นะ )

จริง ๆ แล้วเรื่องนี้
ผมเคยถามพี่ ๆ ผม  ซึ่งมีทั้งสายบริหาร และสายผู้สอนชำนาญการพิเศษ ซี 8 ซี 9
พี่ ๆ บอกว่าเป็นเรื่องที่ดี ในภาพรวมที่ส่งผลต่อเด็กนั้นเป็นเชิงบวก
สิ่งที่เค้ากังวลกันนั้น  เป็นเรื่องของตำแหน่ง  และการโดนย้ายมากกว่าครับ
เช่นว่า ผ.อ โรงเรียนหนึ่งที่จะโดนยุบ...อาจจะต้องเด้งไปรับงานที่อื่น  ซึ่งอาจจะไกล รึประสพปัญหาด้านอื่น ๆ
ซึ่งประเด็นนี้ ..ทางข้าราชการสายนี้  ยังไม่เห็นความชัดเจน

ก่อว่ากันไปตามเนื้อผ้า.....อย่าไปกลัวการเปลี่ยนแปลงเลยครับ
สังคมไทยเราเปลี่ยนแปลงมาเยอะเจ็บมาก  เจ็บน้อยก็ต้องยอมรับยอมปรับตัว
ทั้งนี้ทั้งนั้น  หากสิ่งที่เราจะเปลี่ยนแปลงนั้นสร้างผลดีมากกว่าผลเสียในอนาคต  ...ข้อนี้เราก็ต้องยอมเจ็บ

จะไปกลัวอะไรกับนวัตกรรมครานี้
เมืองไทยเราเคยจัดหนัก  เคยเปลี่ยนแปลงแบบโคตรนวัตกรรม  
โคตรการเปลี่ยนแปลง....ก็เคยมีมาแล้ว

---

การเปลี่ยนแปลงการปกครอง ปี 2475 ไงครับ
นั่นคือการเปลี่ยนแปลงที่สุดอลังการงานสร้าง....ที่ไม่มีอะไรจะทัดเทียม...

น้องหลิ่มศรี
น้องแมงสาบน้อยเอ๊ยยยย....
เจ้าจงอย่ากลัวกับการเปลี่ยนแปลงเพื่อสิ่งที่ดีขึ้นในอนคตของวงการการศึกษาไทยเลย...

แล้วมันจะดีขึ้นแน่นอน...รอดูจ่ะ

================================================

ป.ล  ผมหล่ะนึกถึงเพื่อน ๆ ตอนเรียมด้วยกัน พวกสายครู..กลุ่ม คุรุทายาท ( ในยุคผมมีทุนเรียนแบบนี้ )
ที่ครั้งก่อนปียุคปี 2545 ท่านทักษิณปฎิรูปการศึกษา...
โอววว..เพื่อนผมด่าทักษิณเช้าเย็น...ว่าทำงานหนักขึ้น  
ครูน้อยลง  มีแต่ครูเเอรี  รึลาออกหนีไปหมด
แต่ตอนนี้พอเห็นผลดีนี่ ชื่นชมการปฎิรูปแบบแทบจะกระโดดหอมแก้ม.คุณทักษิณ...หุหุ

เคิ๊ววววววว........ไปละ...ลูกซายหล้า ผ.อ โรงเรียนบ้านคำชะอีเมื่อ 30 ปีก่อนไปโดดน้ำที่ทุ่งนาหนองแจ้งดีกั่ว



( เพื่อนสมาชิก PM มาให้ Tag ห้องการศึกษา..และมีขอให้แก้คำว่ากราบแทบเท้า
และแก้ไขเพิ่มเติมให้เพื่อนมาชิกที่ทักมา ว่าคนคิดแบบ นายมั่วเก่ง  ชุมแสงนั้น   หาใช่ชาวชุมแสง ทุกคน )