ใครจะว่าเพ้อเจ้อก็ไม่ว่ากัน ขอระบายความในใจเกี่ยวกับแมนยูของผม

ดูบอลครั้งแรก ปี90 ก้เห็นเซอร์คุมทีมแล้วตอนนั้นเฉยๆไม่ผูกพันธ์
ปีทีีแมนยูได้แชมป์พรีเมียร์ครั้งแรก ในรอบ26 ปี รุ้สึกผูกพันธ์ กับ แชมป์ โดยเฉพาะนัดที่ ชนะเว้นส์เดย์ 2-1 บรู๊ซ โขกประตูชัยนาที 96
และท่านเซอร์กับ ไบรอั้น คิดส์ ไถลไปในสนาม ผมรู้สึกผูกพันธ์กับ คิดส์และเซอร์ โดยเฉพาะ แมนยูไนเต็ด ผมคิดว่าผมตกหลุมรักทีมบอลนี้เต็มตัวแล้ว

ปี94-95 จบปีด้วยการเป็นดับเบิ้ลรองแชมป์ ก็รู้สึกหงอยประกอบกับการปล่อยตัวอินซ์ ฮิวจ์ส และแคนแคนย้าย ก็เศร้า เพราะชอบ ฮิวจ์ส มากๆ แต่คิดว่ายังมีเซอร์ ก็จริงอย่างว่า เซอร์ ดัน ชุดเด็กขึ้นมา

พอคันโตน่าย้าย ก็เศร้าใจอีก แต่คิดว่าคงไปแน่เพราะพวกศิลปินจะเป็นแบบนี้กันทุกคน แต่ก็คิดว่ายังมีเซอร์

และอีกหลายเหตุการณ์ที่ดีใจปนเศร้าใจ ไม่ว่าปีไหนจะมือเปล่า แต่ผมก็คิดว่าแมนยู ยังมีเซอร์ และต้องกลับมา และก้เป็นอย่างนี้มาทุกครั้ง

แต่พอได้ยินว่าท่านเซอร์ประกาศวางมือก็รู้สึกช็อคมากกว่า แต่ก็ต้องยอมรับและเคารพการตัดสินใจของท่านเซอร์
ไม่ว่าพรุ่งนี้แมนยูจะเป็นอย่างไร ก็คงต้องเชียร์กันต่อไป เพราะแมนยูก็คือส่วนหนึ่งในความรู้สึกของเรา

แต่ต่อไปนี้คงอาจจะต้องปรับความรู้สึกตัวเองใหม่ เพราะคนที่คุมทีมข้างสนามคงไ่ม่ใช่ท่านเซอร์แล้ว

ก็ขอขอบคุณเพื่อนๆที่อุตส่าห์อ่านจนจบนะครับ